Αναζήτηση
Η Κίνα αντιμετωπίζει ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων: μια οικονομία με χαμηλή απόδοση, μια σύγκρουση υπερδυνάμεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δημογραφικές προκλήσεις και σοβαρή πρόκληση παραγωγικότητας. Η πολιτική ανταπόκρισή της μέχρι στιγμής έχει βασιστεί σε κινήσεις που έχουν αποδειχθεί επιτυχημένες στο παρελθόν, αλλά μπορεί να μην είναι αρκετές σήμερα. Κτυπημένες από όλες τις πλευρές, οι κινεζικές αρχές χρειάζονται το θάρρος και τη φαντασία για να επινοήσουν νέες λύσεις.
Παρά το γεγονός ότι είμαι πολύ αισιόδοξος για την Κίνα εδώ και 25 χρόνια, πρώτα ως επενδυτικός τραπεζίτης και πιο πρόσφατα ως ακαδημαϊκός, έχω γίνει πολύ πιο επιφυλακτικός σχετικά με τις μεσοπρόθεσμες έως μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές της χώρας. Αυτό αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη ανησυχία μου σχετικά με την αναντιστοιχία μεταξύ ισχυρών δομικών δυνάμεων και της παραδοσιακής αντικυκλικής εργαλειοθήκης της Κίνας.
Αυτή η πρόκληση πολιτικής υπογραμμίζει την ανάγκη της Κίνας να στραφεί από ένα μοντέλο ανάπτυξης που καθοδηγείται από τις εξαγωγές και τις επενδύσεις σε ένα μοντέλο που καθοδηγείται όλο και περισσότερο από την ιδιωτική κατανάλωση. Στην πραγματικότητα, έχω επανειλημμένα τονίσει την επιτακτική ανάγκη της Κίνας να προχωρήσει σε εξισορρόπηση.
Πρώτον, η κινεζική κυβέρνηση χρειάζεται μια πιο διαφωτισμένη πολιτική απάντηση στις βαθιές αναπτυξιακές της προκλήσεις. Οι φορείς χάραξης πολιτικής της Κίνας φαίνεται για άλλη μια φορά να καταφεύγουν στην ωμή δύναμη των μεγάλων εγχύσεων μετρητών για να αντιμετωπίσουν προβλήματα στην αγορά ακινήτων, στη χρηματοδότηση της τοπικής κυβέρνησης και στο χρηματιστήριο. Ωστόσο, μπορεί να μην είναι αρκετά για να αντισταθμίσουν ισχυρούς διαρθρωτικούς αντίθετους ανέμους.
Δεύτερον, οι βραχυπρόθεσμες αντικυκλικές τακτικές δεν αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τα βαθιά ριζωμένα διαρθρωτικά ζητήματα που εμποδίζουν την εξισορρόπηση της Κίνας. Ο συνδυασμός των εξωτερικών πιέσεων και της χαμηλής κατανάλωσης των νοικοκυριών δεν αφήνει στην Κίνα άλλη επιλογή από το να ενισχύσει την παραγωγικότητα για να πετύχει τους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους αναπτυξιακούς στόχους της.
Τέλος, έχει έρθει η ώρα για τις κινεζικές αρχές να μεταρρυθμίσουν το δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας ως μέσο για την εκκίνηση της επανεξισορρόπησης με γνώμονα τους καταναλωτές.
Η πολιτική ατζέντα της Κίνας δεν μπορεί να πλαισιωθεί μεμονωμένα. Η μοίρα της χώρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον υπόλοιπο κόσμο, ο οποίος εξαρτάται εξίσου από την Κίνα. Η κινεζο-αμερικανική σύγκρουση αποτελεί σημαντική απειλή για τους στόχους εσωτερικής πολιτικής της Κίνας. Οι μεγάλες χώρες είναι στα καλύτερά τους όταν αντιμετωπίζουν τρομερές προκλήσεις. Αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό για την Κίνα σήμερα. Μια πιο επεκτατική προσέγγιση της οικονομικής διαχείρισης είναι πλέον απαραίτητη.
