Ο πιο εύστοχος χαρακτηρισμός για την κυβέρνηση ανήκει στον καθηγητή Ηλία Μόσιαλο: «Λειτουργεί μόνο τις ημέρες των επισκέψεων της τρόικας»! («ΤΑ ΝΕΑ»: 15-4-13). Παρ’ όλα αυτά, διατυμπανίζει ότι μέσα σε δέκα μήνες πρόλαβε να κάνει «μεταρρυθμίσεις που δεν είχαν γίνει επί δεκαετίες»! Το είπε ο Πρωθυπουργός στο συνέδριο του «Economist», με επαίνους προς τον εαυτό του και τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς της συγκυβέρνησης και με τις γνωστές κοινοτοπίες: «Υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ», «Οι θυσίες πιάνουν τόπο» κ.λπ.

Αν τα πιστέψουμε, η Ελλάδα είναι πλέον κάτι σαν παράδειγμα προς μίμηση. Από τα πρόθυρα εξόδου από το ευρώ πέρυσι, τώρα κινείται στον αστερισμό της επιτυχίας. «Εχει αρχίσει να χαράζει»! Μήπως αναφέρεται σε άλλη χώρα; Καθόλου. Απλώς μιλάει για τους αριθμούς. Ο Στουρνάρας επιπλέον λέει ότι έχουν επιτευχθεί τα δύο τρίτα της δημοσιονομικής προσαρμογής και έχουν ανακτηθεί τα τρία τέταρτα της ανταγωνιστικότητας. Κοντεύουμε!

Είναι πράγματι έτσι; Εξαρτάται από ποια σκοπιά το βλέπει κανείς. Στα χαρτιά υπάρχουν βελτιώσεις. Αλλά τα χαρτιά δεν λένε πάντα την αλήθεια. Π.χ. όταν το κράτος δεν πληρώνει στο εσωτερικό –μόνο μισθοί και συντάξεις καταβάλλονται κανονικά -, ακόμη και πρωτογενές πλεόνασμα εμφανίζεται!

Στοιχεία πραγματικής ανάκαμψης της οικονομίας και ανάπτυξης δεν υπάρχουν. Απλώς η κυβέρνηση, υποσχόμενη ότι θα υπάρξουν, κατασκευάζει διαρκώς ένα φωτοστέφανο για τον εαυτό της κυνηγώντας πρόσκαιρες εντυπώσεις και προβάλλει ότι πέτυχε ήδη όσα χρειάζονται μια δεκαετία για να επιτευχθούν. Πρακτικά έτσι υπονομεύει την ίδια την πολιτική που απορρέει από το Μνημόνιο το οποίο είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει. Αποπροσανατολίζει την κοινωνία, καλλιεργεί ψευδαισθήσεις και μετατρέπει σε χίμαιρα την πραγματική ανάκαμψη.

Η εικόνα πίσω από τα λόγια είναι διαφορετική. Επενδύσεις δεν φαίνονται, οι αποκρατικοποιήσεις καρκινοβατούν, η δημόσια διοίκηση χωλαίνει, η ανεργία στον ιδιωτικό τομέα καλπάζει, η κοινωνική πρόνοια καταργείται σταδιακά, η ακίνητη περιουσία μισοδημεύεται, η δημόσια υγεία, παιδεία και ασφάλιση υποβαθμίζονται, το δημόσιο χρέος παραμένει στα ύψη, η ύφεση συνεχίζεται, οι φόροι φουσκώνουν και τα εισοδήματα μειώνονται, οι άνθρωποι απελπίζονται, η ναζιστική Ακροδεξιά επελαύνει και το πολιτικό σύστημα αποδιαρθρώνεται. Κατά τα λοιπά, μια χαρά πάμε. Και μια χαρά αιθεροβάμονες κυβερνούν.

Η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης προσπαθεί να πείσει ότι τα βάσανα των Ελλήνων πλησιάζουν στο τέλος τους διαβάζοντας κατά βούληση τους αριθμούς. Ακόμη μία φορά συμβαίνει αυτό που έλεγε ο σκωτσέζος συγγραφέας Αντριου Λανγκ: «Οι πολιτικοί χρησιμοποιούν τις στατιστικές όπως οι μεθυσμένοι τα φανάρια: περισσότερο για να στηρίζονται παρά για να διαφωτίζονται».