Ο Γιάννης Μίχας περιφέρεται σε κάθε γωνιά του κλειστού τού Σπόρτιγκ και φροντίζει τις λεπτομέρειες της ταξιθεσίας. Παρακινεί όσους κάθονται στην πρώτη σειρά της κερκίδας να ανέβουν πιο ψηλά. Γιατί εκείνες οι θέσεις δεν φαίνονται στα τηλεοπτικά πλάνα. Παρότι αργότερα, από το βήμα, ο Ανδρέας Λοβέρδος θα πει ότι δεν τους ενδιαφέρει «να είναι όπως θα έπρεπε για να ακουστεί η παρέμβασή τους στα ΜΜΕ» κι ότι «η εποχή των τρικ της ενημέρωσης τελείωσε», άπαντες εκεί μέσα δίνουν σημασία στην εικόνα που θα παίξει στα δελτία.

Ολοι δηλώνουν ενθουσιασμένοι με την προσέλευση. «Ελα να δεις τι γίνεται μέσα!» παροτρύνει τον φίλο του ένας νεαρός. «Εχει παλμό, ε;» ρωτά με περηφάνια μια ευθυτενής ξανθιά. Τα καθίσματα που έχουν τοποθετηθεί στο καλυμμένο με γκρι μοκέτα παρκέ του γηπέδου μπάσκετ έχουν γεμίσει από νωρίς. Οσο περνά η ώρα θα γεμίσει και το χωρητικότητας 1.862 ατόμων γήπεδο με όσους θέλησαν να βρεθούν στα γενέθλια της Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα. Το ντεκόρ είναι φτωχό. Δύο μεγάλα λευκά πανό με δεκάδες λέξεις σε κόκκινο, πράσινο και μπλε χρώμα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει, σε μεγαλύτερη γραμματοσειρά, το Νέα Ελλάδα, κάνοντας κάποιους να υποψιάζονται το όνομα, που παρέμενε μέχρι χθες επτασφράγιστο μυστικό. Στα δύο βιντεογουόλ που πλαισιώνουν το άδειο βήμα των ομιλητών γράφει: «Για να κλείσουμε την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία 1974-2014 και να εγκαινιάσουμε την Δ’ Ελληνική Δημοκρατία».

Οι περισσότεροι γνωρίζονται μεταξύ τους. Οπου και να κοιτάξει κανείς ανταλλάσσουν θερμές χειραψίες και σταυρωτά φιλιά. «Λιλίκα μου, τι κάνεις; Πρέπει να γίνονται τέτοια για να συναντιόμαστε», λέει χαρωπά μια μεσήλικη κυρία στο πεζοδρόμιο. «Τώρα είμαι στην παλιά μου δουλειά, στο υπουργείο», ακούγεται από μια άλλη παρέα. Για όσους δεν γνωρίζονται γίνονται οι απαραίτητες συστάσεις. Ονοματεπώνυμο και ιδιότητα. Πιο συχνά για το δεύτερο δηλώνουν: «Στέλεχος». Η κλισέ προσφώνηση της Κεντροαριστεράς «σύντροφος» δεν ακούγεται.

Τα πασοκικά έθιμα πάντως τηρούνται. Ο Λοβέρδος θα μπει στο γήπεδο με μισή ώρα καθυστέρηση. Οποιος βρίσκεται στο διάβα του, μέχρι την ημιστρόγγυλη τράπεζα που έχει στηθεί γύρω από το πόντιουμ, κερδίζει μια σφιχτή χειραψία. Οταν το κοινό αντιλαμβάνεται την παρουσία του ξεσπά σε χειροκρότημα. Και αυτός τους χαρίζει χειρονομίες που παραπέμπουν σε έναν άλλο Ανδρέα, πολλά χρόνια πριν. Τους χαιρετά και με τα δύο χέρια υψωμένα και κάνει τη γροθιά της νίκης. Αφού καθήσει, για δέκα λεπτά δεν συμβαίνει απολύτως τίποτε. Απλά ακούγεται μουσική από τα μεγάφωνα. Αν και το νεογέννητο κόμμα λανσάρεται ως ευρωπαϊκό, η παιανίζουσα ποπ έχει ύφος «αραμπέσκ».

Εκπρόσωποι της Δυναμικής Ελλάδας, της πολιτικής κίνησης του Ηλία Μόσιαλου, αλλά και της Δράσης έχουν δώσει το «παρών» στην ιδρυτική συνδιάσκεψη της Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα. Καθώς και ο Μάκης Γιομπαζολιάς, εκπροσωπώντας τους Ελεύθερους Πολίτες.

Πρώτος μιλά ο Αργύρης Πασσάς, από τα ιδρυτικά στελέχη της ΡΙΚΣΣΥ. «Υπάρχει λόγος που ξεκινώ εγώ. Ανήκω στη γενιά που τα έκανε σκατά», θα πει ζεσταίνοντας το ακροατήριο. Θα ακολουθήσουν αρκετοί άλλοι, με σύντομες εισηγήσεις. Ενας επιχειρηματίας, ένας δικηγόρος, ένας γιατρός του ΕΣΥ και πάει λέγοντας. «Ρήξη, σύγκρουση, δημιουργία» είναι, λένε, οι τρεις λέξεις που συμπυκνώνουν το νόημα του κόμματος. «Νέοι στην ηλικία και νέοι στην πολιτική αποτελούν τον κορμό του κόμματος που δημιουργούμε», ένα από τα μότο. «Κανένας διορισμένος στην ηγεσία, τίποτα προαποφασισμένο, όλα ανοιχτά» μια από τις πεποιθήσεις τους. Και, όπως θα προσθέσει κι ο Ανδρέας Λοβέρδος μετά, ένας από τους κεντρικούς στόχους είναι «να τσακίσουμε τη γραφειοκρατία». Κάποιος από τις εισηγητές προσπαθεί να δώσει έναν τόνο ποιητικό επιστρατεύοντας δημώδη, μελοποιημένη ποίηση (του Μανώλη Αναγνωστάκη) και κλείνει την ομιλία του λέγοντας: «Οσοι γνωριζόμαστε από τους αγώνες στις παρυφές της πολιτικής να το ξέρετε: Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια. Μόνο τρόπο να κοιτάνε».

ΓΥΡΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΥ. Οταν το ρολόι δείχνει 8 φθάνει κι η στιγμή που όλοι εκεί μέσα περιμένουν. Ο Ανδρέας Λοβέρδος κάνει έναν γύρο του θριάμβου (με μια ακόμη γύρα χειροκροτημάτων και χαιρετισμών) πάνω στη στρογγυλή βάση του πόντιουμ και παίρνει θέση πίσω από τα μικρόφωνα. Θα μιλήσει κοντά μια ώρα, για τα πάντα. Την τρικομματική κυβέρνηση που τον απογοήτευσε. Την αντιπολίτευση που δημαγωγεί. Την Ευρώπη στην οποία πιστεύει. Αλλά κυρίως θα μιλήσει για το όνειρό του. «Ιδρυόμαστε, γεννιόμαστε για να κάνουμε τη δημοκρατική παράταξη μεγάλη», λέει. Δεν παραλείπει να καλέσει τους ανθρώπους του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, αυτούς που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, να τους ακολουθήσουν. Ο πρώην υπουργός πριν από λίγα λεπτά είχε πληροφορήσει το ακροατήριο πώς στο νέο κόμμα «δεν μας χρειάζονται οι μεγαλοσχήμονες και οι βαρύγδουποι. Χρήσιμοι είναι μόνο οι ορκισμένοι να πουν λίγα και να κάνουν πολλά». Γιατί –sic –«οι περισσότεροι κουραστήκαμε από τους πολιτικούς χωρίς ένσημα στον ιδιωτικό τομέα».