Μια τάση φυγής από τη χώρα των στελεχών της τρόικας διαπιστώνουν οι δικοί μας κατά τις εκτός επισήμων συνομιλιών συζητήσεις που έχουν μαζί τους. Οπως μου έλεγε προ ημερών ένας εκ των συνομιλητών της τρόικας (υπουργός είναι, το μόνο που μπορώ να πω), υπάρχει ήδη η εκπεφρασμένη θέση του Ματίας Μορς (μεγάλη φωτογραφία), Γερμανού την καταγωγή, που είναι το μάτι και το αυτί της Κομισιόν στις διαπραγματεύσεις, ο οποίος θέλει να αντικατασταθεί και το έχει κάνει ήδη γνωστό στους προϊσταμένους του. Δεν γνωρίζω εάν αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ένας Ιταλός της υποστηρικτικής ομάδας της τρόικας «χτύπησε» την περασμένη εβδομάδα ένα βαρύ εγκεφαλικό την ώρα των διαπραγματεύσεων ή απλώς κουράστηκε, βαρέθηκε (δεν με ενδιαφέρει). Η ουσία είναι το ίδιο το γεγονός.

Τάσεις φυγής έχει και ο επικεφαλής της ομάδας κρούσης (task force, για τους αγγλομαθείς) Χορστ Ράιχενμπαχ (μικρή φωτογραφία). Αυτός, υποθέτω, διότι ό,τι δουλειές ήταν να αναλάβουν οι γερμανικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα τις ανέλαβαν…

«Θα μας σφίξουν

και άλλο τα λουριά»

Συνομιλώντας με πηγές μου στις Βρυξέλλες, απόρροια των οποίων είναι όλα τα προηγούμενα, ρώτησα μία εξ αυτών και για το πόσο εφικτή είναι η διεκδίκηση από την Ελλάδα του κατοχικού δανείου. Γέλασε όταν του υπέβαλα το ερώτημα.

Δεν πρόκειται να δώσουν τίποτε οι Γερμανοί. Το πολύ πολύ να μας σφίξουν και άλλο τα λουριά.

– Θα σκληρύνουν τη στάση τους ως αντίδραση, δηλαδή;

Και τη στάση τους θα σκληρύνουν και πιο απαιτητικοί θα γίνουν. Αν υπάρχει ένα θέμα, αυτό είναι κυρίως εθνικό. Η διεκδίκησή τους θυμίζει το ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας, που κάνουν ό,τι μπορούν για να το απωθήσουν από το ιστορικό προσκήνιο. Δεν θα αποδώσει πρακτικά η προσπάθεια…

Ούτε εγώ διατηρώ κάποια αισιοδοξία επ’ αυτού. Φρονώ όμως ότι κάποια στιγμή η Ελλάδα πρέπει να το θέσει και επίσημα το θέμα. Τι άλλο μπορεί να μας συμβεί;

Υστεροβουλία

Τρίτη να τον περιμένουν τον Γιώργο στην Αθήνα. Τρίτη επιστρέφει από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να περάσει τις γιορτές του Πάσχα στην πατρίδα, μαζί με τους δικούς του. Για το κρίσιμο –για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συγγενείς και φίλους της Προανακριτικής –θέμα της παρουσίας του ή μη στην Επιτροπή, ενημερώνω ότι έχει σχεδόν καταλήξει να μην αποδεχθεί την πρόσκληση και να απαντήσει διά νέου υπομνήματος, το οποίο θα κινείται στη λογική «δεν έχω τίποτε να προσθέσω από όσα σας δήλωσα με το πρώτο υπόμνημά μου» –δηλαδή, δεν γνωρίζω τίποτε, δεν άκουσα τίποτε, μη με εμπλέκετε.

Οριστική απόφαση, πάντως, για το τι θα πράξει θα λάβει αφού συμβουλευτεί τους ανθρώπους του στην Αθήνα.

Προσωπικά, θέλω να ελπίζω ότι θα αρνηθεί να προσέλθει στην Προανακριτική. Είναι μια θέση που υποκρύπτει –το ομολογώ –υστεροβουλία. Θέλω να απολαύσω τον εξευτελισμό ορισμένων που θα απαιτούν τη… βιαία προσαγωγή εν ενεργεία βουλευτή (αφήνω κατά μέρος το πρώην πρωθυπουργός), ο οποίος δεν κατηγορείται για τίποτε και από κανέναν. Σε αυτούς τους τελευταίους θυμίζω το «σκαστό» σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου για το οποίο η Εξεταστική Επιτροπή αρκέστηκε στο γενικόλογο υπόμνημα που της απέστειλε ο Καραμανλής, χωρίς να προχωρήσει σε γελοιότητες του είδους «βιαία προσαγωγή»…

Μήπως να μαζεύαμε… ζαχαροκάλαμα;

Το έχω ρίξει στη μελέτη των κειμένων του ΣΥΡΙΖΑ γιατί βρήκα μια ημέρα τον Τατσόπουλο στον δρόμο και με έψεξε ότι «δεν ξέρω τον ΣΥΡΙΖΑ» –θέση που είχε διατυπώσει και σε ένα σχετικό άρθρο του. Διαβάζω λοιπόν από την εισήγηση που θα παρουσιαστεί σήμερα στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος στο Τιτάνια:

«Ενδέχεται να διατυπωθούν κατά τη διαπραγμάτευση απειλές, ίσως και εκβιασμοί, περί διακοπής της χρηματοδότησης, περί εξόδου από το ευρώ, ίσως και άλλα. (…) Δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε το ενδεχόμενο τέτοιων απειλών ή εκβιασμών με όλα ανεξαιρέτως τα όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε ακόμη και με τη χειρότερη έκβαση. Είμαστε βέβαιοι ότι σε μια τέτοια απευκταία περίπτωση ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει ανεπιφύλακτα».

Αυτό το τελευταίο είναι που με τρομάζει λιγάκι, πρέπει να το ομολογήσω. Πώς το σκέφτονται να τους στηρίξει ο ελληνικός λαός, άραγε; Διότι, αν διακοπεί η χρηματοδότηση, από κάπου πρέπει να βρεθούν χρήματα. Δεν φαντάζομαι (δεν φαντάζομαι, λέω…) να έχουν στον νου τους να βάλουν χέρι στις καταθέσεις –όπως μας «έταζαν» προεκλογικά, με αποτέλεσμα να αποψιλωθούν οι καταθέσεις των τραπεζών έως το τελευταίο ευρώ…

Εκτός πια και αν εννοούν να οργανώσουμε τίποτε «μπριγάδες» που παλιά έφτιαχνε το ΚΚΕ και τις έστελνε στην Κούβα να μαζέψουν τα ζαχαροκάλαμα του Φιντέλ, οπότε πάω «πάσο»…

Πρώτο «ζέσταμα»

Το κόμμα (το νέο κόμμα, για την ακρίβεια, που θα διαδεχθεί τη ΡΙΚΣΣΥ) κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα στο Σπόρτιγκ. Χθες ο πρόεδρός του έκανε ένα πρώτο «ζέσταμα». Ο Ανδρέας «είμαι έτοιμος να κάνω τη ρήξη» Λοβέρδος, λοιπόν, απηύθυνε επιστολή στον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση και του ζητάει να παγώσει για δύο χρόνια τις οφειλές εισφορών στα ταμεία για όσους πολίτες εξυπηρετούν μέχρι τώρα κανονικά τις τρέχουσες οφειλές τους. Και παράλληλα να τους απαλλάξει από τις όποιες δικαστικές διώξεις.

Τι να τους κάνεις να τους χώνεις μέσα, αν δεν έχουν να πληρώσουν; μου είπε χθες το πρωί.

– Μα πώς αλλιώς θα εισπράξουν τα ταμεία όσα τους οφείλονται, αν δεν υπάρχει ο κίνδυνος της φυλακής; ανταπάντησα.

Αν κάποιος δεν έχει, δεν πρόκειται να του πάρεις τίποτε, ακόμη και αν τον βάλεις φυλακή, μου ανέφερε. Και πρόσθεσε: Είναι δυνατόν τα ταμεία να μετατρέπονται σε εισαγγελικά γραφεία και να ασκούν διώξεις;

Δεν είναι δυνατόν, συμφώνησα.

Ασθενής μνήμη

Προκαλεί την κοινή γνώμη η στάση των περισσοτέρων μελών της Προανακριτικής Επιτροπής για τη λίστα Λαγκάρντ, οι οποίοι δείχνουν να ξεχνούν τον λόγο της συγκρότησής της και το ποια ακριβώς είναι τα καθήκοντά τους. Για τα περισσότερα λοιπόν μέλη της Προανακριτικής, η παρουσία τους στην Επιτροπή σχετίζεται άμεσα με την προώθηση των συμφερόντων του κόμματος από το οποίο προέρχονται. Για ορισμένα δε από αυτά, όπως οι προερχόμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που προέχει είναι το πώς θα απαξιωθεί πολιτικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Β. Βενιζέλος και μέσω αυτής της διαδικασίας το πώς θα πληγεί συνολικά ο πολιτικός χώρος του οποίου είναι επικεφαλής. Μετά την ανεπιτυχή προσπάθεια να τον εμπλέξουν στην υπόθεση της αλλοίωσης της λίστας Λαγκάρντ, παρά τις άθλιες από κάθε άποψη μεθοδεύσεις που χρησιμοποίησαν, κατέφυγαν στην επιχείρηση εξευτελισμού του. Θα μπορούσε κανείς να το δεχθεί αυτό –στον πολιτικό διαγκωνισμό των κομμάτων έχουμε δει σχεδόν τα πάντα. Ομως η Προανακριτική Επιτροπή συστάθηκε για να διερευνήσει τις πιθανές ποινικές ευθύνες του Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην υπόθεση της αλλοίωσης της λίστας. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Για το θέμα αυτό θα συντάξει πόρισμα και θα το υποβάλλει στην Ολομέλεια της Βουλής.

Τα υπόλοιπα είναι, όπως προανέφερα, παιχνίδια των κομμάτων για προφανείς λόγους.

Στο πλαίσιο αυτό, αναμφίβολα πρέπει να ενταχθεί η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του στην Επιτροπή να ισχυριστούν ότι τίθεται θέμα βιαίας προσαγωγής στην Επιτροπή του Γιώργου Παπανδρέου. Τα ερωτήματα που τίθενται από αυτήν την προσπάθεια είναι πολλά. Διώκεται για κάποιον λόγο ο πρώην πρωθυπουργός; Εχει αποδειχθεί από το έργο της Επιτροπής εμπλοκή του κ. Παπανδρέου στην αλλοίωση; Εχουν βρεθεί στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ότι ο ίδιος ή μέλη της οικογένειάς του συμπεριλαμβάνονται στη λίστα; Η απάντηση είναι μία: τίποτε από όλα αυτά.

Αρα, προς τι ο θόρυβος; Για μικροκομματική εκμετάλλευση γίνονται όλα αυτά. Συνθέτοντας ένα σκηνικό πλήρους απαξίωσης της πολιτικής ζωής και των πολιτικών. Και αυτό είναι επικίνδυνο για τη δημοκρατία…