[Ιστορίες] Τέλος χρόνου. Επόμενη πληροφορία.

Τρία λεπτά. Τόσος λένε πως είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ο χρόνος που αφιερώνει ο μέσος σύγχρονος αναγνώστης σε ένα κείμενο. Τόσα λοιπόν αφιέρωσε, στην καλύτερη περίπτωση, ο αναγνώστης στην ιστορία της Νάγκχμα Μοχάμεντ. Εμαθε πως είναι μια εξάχρονη Αφγανή που ζει σε προσφυγικό καταυλισμό στην Καμπούλ και κινδύνευε να δοθεί ως νύφη από τον πάμφτωχο πατέρα της σε έναν γείτονα από τον οποίο είχε αναγκαστεί για λόγους επιβίωσης να πάρει δανεικά 250.000 ρουπίες, κάπου 2.000 ευρώ, αλλά μετά δεν είχε να τα ξεπληρώσει. Εμαθε επίσης ότι χάρη στην ευαισθητοποίηση του διεθνούς Τύπου, πρώτα του BBC και κατόπιν των «New York Times», κάποιος γενναιόδωρος δωρητής πλήρωσε το χρέος και έσωσε τη μικρή. Πιθανώς να σκέφτηκε για λίγο πόση δυστυχία και έλλειψη ευνομίας υπάρχει στο Αφγανιστάν, και τι ευτύχημα είναι που βρέθηκε ένας (δυτικός, όπως όλα δείχνουν) δωρητής. Τέλος χρόνου. Επόμενη πληροφορία. Μια έρευνα που είχε γίνει στις ΗΠΑ προ τριετίας, άρα έχει ήδη ξεπεραστεί, είχε δείξει πως ο σύγχρονος άνθρωπος καταναλώνει 100.000 λέξεις πληροφοριών την ημέρα.

Αν αφιέρωνε λίγο περισσότερο χρόνο, ο αναγνώστης θα μάθαινε ότι τηλεφωνώντας στους «New York Times» μετά τη δημοσίευση του θέματος, ο πατέρας ομολόγησε ότι ο ανώνυμος δωρητής είχε πληρώσει το χρέος προς τον γείτονά του κάπου έναν μήνα προτού περιγράψει ο ίδιος στην εφημερίδα την επώδυνη απόφαση που είχε αναγκαστεί να πάρει και το δράμα που ζούσε η οικογένειά του. Λίγο χρόνο ακόμα, και θα μάθαινε μέσα από την καταγγελία μιας αφγανής ακτιβίστριας στον ιστότοπο του περιοδικού «The Atlantic» ότι ο πατέρας υποχρεώθηκε από τους ακτιβιστές και την αστυνομία να τηλεφωνήσει στους «New York Times»· ότι ο ίδιος θα μπορούσε να είχε πουλήσει εξαρχής τις δύο μοτοσικλέτες των γιων του που είδαν οι ακτιβιστές έξω από το πάμφτωχο, πράγματι, οικογενειακό κατάλυμα, προκειμένου να σώσει την κόρη την οποία ετοιμαζόταν να αποχωριστεί με «πόνο ψυχής»· ότι ο ανώνυμος δωρητής, με όλες τις καλές προθέσεις του, αντί να σώσει τη Νάγκμα έβαλε στην πραγματικότητα μια τιμή πάνω στο κεφάλι της –και επιβεβαίωσε στον «πονεμένο» πατέρα πόσο εύκολο είναι να βγάλει χρήματα απειλώντας να πουλήσει την κόρη του. Αλλά οι πληροφορίες είναι τόσο πολλές και ο χρόνος τόσο λίγος. Τρία λεπτά, στην καλύτερη περίπτωση.