Ολοι ασφαλώς θυμούνται τα ξενύχτια του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης Παπαδήμου για να κλείσουν τα μέτρα που ψηφίστηκαν τον περασμένο Μάρτιο και άνοιξαν τον δρόμο για το δεύτερο πακέτο βοήθειας.

Και ασφαλώς όλοι θυμούνται ότι τότε οι αρχηγοί έψαχναν «ισοδύναμα μέτρα» – δηλαδή τι να κόψουν – ύψους 150 εκατ. ευρώ για να μη μειωθούν οι επικουρικές συντάξεις κάτω των 300 ευρώ.

Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και σήμερα. Ο Πρωθυπουργός και οι αρχηγοί δηλώνουν ότι δεν έχουν διάθεση για περικοπές στις χαμηλές συντάξεις ή τα επιδόματα ανεργίας και το οικονομικό επιτελείο αναζητεί «ισοδύναμα μέτρα».

Αυτό όμως που μας προβληματίζει είναι ότι ενώ τον τελευταίο χρόνο όλοι ψάχνουν «ισοδύναμα μέτρα», κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να κλέβουν τα δημόσια ταμεία χωρίς οι αρχηγοί να πάρουν… χαμπάρι.

Για του λόγου το αληθές, χθες το υπουργείο Οικονομικών, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ανακοίνωσε ότι κατά την απογραφή των συνταξιούχων του Δημοσίου δεν εμφανίστηκαν 6.972 άτομα.

Και προειδοποίησε ότι για τις περιπτώσεις που δεν θα απογραφούν μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου, αναστέλλεται η καταβολή της σύνταξής τους και αρχίζει άμεσα η αναζήτηση των αχρεωστήτως καταβληθεισών συντάξεων. Φυσικά θα παραπεμφθούν στη Δικαιοσύνη όσοι με δόλο εισέπρατταν τις συντάξεις αυτές που σε ετήσια βάση ξεπερνούν τα 130 εκατομμύρια ευρώ.

Μήπως όμως εκτός από τους απατεώνες που σήμερα αναζητούνται υπάρχουν ευθύνες σε υπηρεσιακούς παράγοντες και στους πολιτικούς προϊσταμένους τους (υφυπουργούς, γενικούς γραμματείς κ.ά.) για ένα φαινόμενο που, ενώ έχει καταγγελθεί επανειλημμένα από τα Μέσα Ενημέρωσης, κανένας δεν αντιμετώπιζε;

Και μάλιστα όταν αυτό εκτυλισσόταν επί σειρά ετών μέσα στο υπουργείο Οικονομικών με ενόχους δημοσίους υπαλλήλους και στρατιωτικούς.