Η κυβέρνηση Σαμαρά προετοιμάζει το έδαφος για να παρουσιάσει

το πακέτο των μέτρων που έρχονται ως «τελευταία θυσία» για να παραμείνουμε στο ευρώ.

Το ερώτημα είναι πόσοι θα την πιστέψουν, αφού στο ίδιο επικοινωνιακό μοτίβο είχε κινηθεί η προηγούμενη κυβέρνηση κάθε φορά που έφερνε τα πολυνομοσχέδια σωτηρίας στη Βουλή.

Βέβαια, αυτό το έχουν αντιληφθεί οι υπουργοί του Οικονομικού και γι’ αυτό θα επιδιώξουν η αλήθεια του γεγονότος, δηλαδή ότι πρόκειται για το τελευταίο πακέτο μέτρων το οποίο, αν εφαρμοστεί πιστά, οδηγεί τη χώρα στον στόχο, που είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος το 2013, να επισφραγιστεί από την έκθεση της τρόικας.

Η ουσία όμως βρίσκεται αλλού: στο έλλειμμα αξιοπιστίας και στην απόσταση λόγων και έργων. Οπως αποδεικνύουν οι αριθμοί, η μεγαλύτερη αποτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν η αδυναμία οργάνωσης του φοροελεγκτικού μηχανισμού και εκείνου της είσπραξης εσόδων και εισφορών.

Τα έσοδα του κράτους από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής ήταν το 2011 και φέτος μηδενικά. Και τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων από εισφορές μειώθηκαν όχι μόνο λόγω της ύφεσης και της ανεργίας, αλλά κυρίως από την αύξηση της εισφοροδιαφυγής.

Και το αποτέλεσμα ήταν η τρόικα να απαιτεί οι αποκλίσεις του προγράμματος να καλυφθούν ισόποσα από περικοπές δαπανών του κράτους τα έτη 2013 και 2014. Ετσι οδηγηθήκαμε στην απαίτηση περικοπής δαπανών 11,5 δισ. ευρώ.

Για να μην καταρρεύσει όμως και αυτή η – τελευταία, ας το δεχθούμε – προσπάθεια, αν η κυβέρνηση δεν ξαναστήσει στα πόδια του τον εισπρακτικό και ελεγκτικό μηχανισμό και δεν έχει την πολιτική βούληση να καταπομελήσει τα πιο νοσηρά φαινόμενα της εποχής (φοροκλοπής και συστηματικής φοροαποφυγής), είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα μας ζητήσει κι άλλες «τελευταίες θυσίες».

Τελευταία Νέα