… της εξωτερικής πολιτικής του Ομπάμα (φωτογραφία), όπως η επιδρομή στο καταφύγιο του Οσάμα Μπιν Λάντεν ή η επέμβαση στη Λιβύη, ήταν όλες προϊόν στενής εμπλοκής και υπολογισμένου ρίσκου. Εκεί που ο αμερικανός Πρόεδρος αρχίζει να υστερεί είναι όταν μετατρέπεται σε παθητικό παρατηρητή ή είναι απλά απών, όπως στην περίπτωση της Συρίας. Αυτή η απουσία έχει δημιουργήσει μια αυξανόμενη αμηχανία παγκοσμίως. Οι ΗΠΑ δεν πρέπει να εισβάλουν στη Συρία αλλά χρειάζεται να συνεργαστούν με τους συμμάχους τους για να εκπαιδεύσουν τους αντάρτες που περνούν επιτυχώς από τον έλεγχό μας και να τους προμηθεύσουν με όπλα και πληροφορίες.

Ο αριθµός…

… των στρατηγικών αναλυτών που υποστηρίζουν ότι έχει έρθει η στιγμή για την Αμερική να αναλάβει πιο επιθετική δράση ολοένα και αυξάνεται. Ο Γουίλιαμ Πέρι, υπουργός Αμυνας επί Κλίντον, ανέφερε πως εάν βρισκόταν στο Πεντάγωνο σήμερα, η εισήγησή του θα ήταν να παρέμβουν στρατιωτικά στη Συρία υπό την προϋπόθεση ότι η Τουρκία θα συμμετείχε και δεν θα χρειαζόταν η παρουσία χερσαίων δυνάμεων. Συγκεκριμένα, είπε πως θα ήταν υπέρ της εφαρμογής ζώνης απαγόρευσης πτήσεων και διερχόμενων οχημάτων. Η Μαντλίν Ολμπράιτ, υπουργός Εξωτερικών επί Κλίντον, συμμερίζεται εν μέρει τις απόψεις του Πέρι. «Είμαι υπέρ της παρέμβασης αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρξει στρατιωτική δράση στο έδαφος της Συρίας. Πρέπει όμως να εμπλακούμε περαιτέρω».

Τρεις λόγοι…

… υπάρχουν που δικαιολογούν την ανάληψη περαιτέρω δράσης στη Συρία. Πρώτον, όσο περισσότερο διαρκούν οι μάχες τόσο ταχύτερα βυθίζεται η περιοχή στην αστάθεια. Ο ολοένα και αυξανόμενος αριθμός των θυμάτων του συριακού εμφυλίου οδηγεί σε μεγαλύτερα κύματα προσφύγων, ενώ όσο επιτείνεται η διάρκεια του πολέμου αυτού οι πιθανότητες να επεκταθεί η ένταση σε Λίβανο, Ιράκ και Ιορδανία πολλαπλασιάζονται. Δεύτερον, θεωρούμε ότι ο Ασαντ έχει στην κατοχή του αρκετούς τόνους αερίου σαρίν και VX. Θα πρέπει να δουλέψουμε μαζί με τους αντάρτες για να εξασφαλίσουμε ότι τα χημικά αυτά όπλα δεν θα καταλήξουν στα χέρια μαχητών της τζιχάντ ή στη διεθνή μαύρη αγορά. Τρίτον, υπάρχει ανθρωπιστική ανάγκη. Φαίνεται ότι τα θύματα του εμφυλίου στη Συρία είναι πολλαπλάσια συγκριτικά με της Λιβύης όταν άρχισε η επέμβαση.

Τι µπορούµε…

… να κάνουμε όμως εμείς; Παρ’ όλο που έχω υπάρξει πολέμιος του πολέμου στο Ιράκ ή ενός πιθανού πολέμου με το Ιράν, η Συρία, όπως και η Λιβύη, αποτελεί σπάνια περίπτωση χώρας στην οποία με μικρές κινήσεις μπορούμε να επιταχύνουμε την πτώση ενός δικτάτορα. Υστερα από 17 μήνες μαχών και διαμαρτυριών, ολοένα και περισσότεροι συναινούν στο ότι ο Ομπάμα δεν μπορεί να συνεχίζει να κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Ο Νίκολας Μπερνς, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, δηλώνει: «Στο θέμα της Συρίας, η αμερικανική κυβέρνηση είναι παντελώς αδρανής. Ακούω συνεχώς Αραβες να ρωτούν: «πού είναι η Αμερική;»». Θα μας απαντήσετε, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε;

Τελευταία Νέα