Πριν ακόμη ο καύσων χλαπακιάσει την σωματική μας ρώμη και ισοπεδώσει την διάθεσή μας, μια ωραία πρωία του Ιουνίου με μελτέμι, εκείνος για να διατηρήσει την φυσική του κατάσταση έκανε το footing του στην οδό Ηρώδου του Αττικού. Φτάνοντας στο ύψος του Μεγάρου Μαξίμου διεπίστωσε σχετική κοσμοσυρροή, ενθυμούμενος δε πως τις ημέρες εκείνες σχηματιζόταν η κυβέρνηση της συνευθύνης, ως υπεύθυνος άνθρωπος κι αυτός, ζήτησε να ρίξει μια ματιά. Εισελθών διέκρινε τρεις βλοσυρούς κυρίους, διαφορετικού πάχους και ύψους, οι οποίοι ανεζήτουν υπουργό των Οικονομικών. Επιθυμών να απαλύνει κάπως τον πόνο τους, διότι τους λυπήθηκε, πρότεινε εαυτόν για την ωραία θέση. Εις εξ αυτών τον ερώτησε διερευνητικώς πως: «Με τον ηρωικό Στουρνάρη της οδού έχετε σχέση;». Δεδομένου ότι δεν υπάρχει Ελλην ο οποίος να μην έλκει την καταγωγήν από προπροπάππον αγωνιστή κάποιου αγώνος, εκείνος απήντησε: «Κι αυτόν Στουρνάρα τον έλεγαν πριν τον πουν Στουρνάρη». «Κύριοι, εάν δεν έχετε αντίρρηση, να την κλείσουμε την δουλειά», είπε ο ψηλότερος των τριών. «Αφού δεν έχετε εσείς αντίρρηση, γιατί να έχουμε εμείς;», προσέθεσε ο ευτραφέστερος. «Το απόγευμα συνεδριάζει η επιτροπή οικονομικών του κόμματος, θα ρίξω το όνομα και ελπίζω να περάσει», κατέληξε ο σώφρων. Και κάπως έτσι έκλεισε η δουλειά. Και αποκτήσαμε κυβέρνηση, και υπουργό Οικονομικών, και ήρθε η τρόικα και τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Διότι, εάν έχω καταλάβει καλά το πνεύμα της συγκυβέρνησης, και το βαθύτερο της συνευθύνης, με το οποίο η συγκυβέρνηση διατηρεί σχέσεις μορφής με περιεχόμενο, κανείς εκ των τριών που επεξεργάζονται την μορφή του περιεχομένου δεν αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη της επιλογής του κυρίου Στουρνάρα. Επειδή δε ο άνθρωπος βρίσκεται εκεί που βρίσκεται διότι περνώντας απέξω είδε φως και μπήκε, είναι απολύτως φυσικό οι υπόλοιποι να του αναθέσουν πλήρως την ευθύνη όλης της σκληρής και ακόμη σκληρότερης διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Εδώ που τα λέμε, είναι ευτύχημα που περνούσε την ημέρα εκείνη έξω από το Μαξίμου. Διότι η ευτυχής σύμπτωση επέτρεψε στην πολιτική μας τάξη να θεραπεύσει ένα από τα χρόνια γλωσσολογικά προβλήματα που την ταλαιπωρούν δεκαετίες τώρα. Τώρα πλέον δεν θα είναι αναγκασμένοι να μεταφράζουν όσα διαμείβονται με τους δανειστές της στο ιδίωμα της εσωτερικής κατανάλωσης. Εκείνα τα «εμείς ποτέ δεν είπαμε το ένα και το άλλο» θα εκφράζονται τώρα, με όλη τους την άνεση, στο τρίτο πρόσωπο του ενικού. Ο κ. Στουρνάρας, ο οποίος είχε την ευγενή καλοσύνη να προσφερθεί, θα ομιλεί την γλώσσα των Βρυξελλών, η δε υπόλοιπη κυβέρνηση θα αξιοποιεί το άυλο κεφάλαιο της ελληνικής πολιτικής ζωής, αυτό που ανακάλυψε ο κ. Τζαβάρας. Ουδέν το μεμπτόν. Οταν ο αγώνας φτάσει στα πέναλτι, ως γνωστόν, την ευθύνη ολόκληρης της ομάδας την αναλαμβάνει ο τερματοφύλακας. Ακόμη κι αν τον έχεις χάσει προ πολλού και σου δίνουν την παράταση γιατί βαρέθηκαν την γκρίνια σου.