1 Η Φράου Μέρκελ στη διάρκεια κάποιας ιδιαίτερης συνομιλίας με τα θεία – είναι και κόρη πάστορα, ας μην το ξεχνάμε. Η αλήθεια είναι πως η Καγκελάριος έχει ζοριστεί πολύ τελευταία: από τη μια, έχει τους Νότιους και τον Ολάντ και την κρίση χρέους και, από την άλλη, τους Γερμανούς που ζητάνε τα δικά τους. Τι θέλουν; Σε διαδικτυακή δημοσκόπηση που διοργάνωσε το Βερολίνο, κάπου 152.000 πολίτες ζήτησαν αποποινικοποίηση της κάνναβης και περισσότεροι από 93.000 να ποινικοποιηθεί η κτηνοβασία.

2 Μια ηλικιωμένη κυρία, από αυτές που ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια θα επέβαλλε κανονικά να περνάει τα γεράματα με γαλήνη και ασφάλεια, ψάχνει στα σκουπίδια έξω από σουπερμάρκετ της Θεσσαλονίκης. Στην ίδια πόλη, έως και 10.000 πολίτες αναμένεται να δώσουν μάχη για 400 θέσεις οκτάμηνης διάρκειας στον Δήμο, κυρίως στον τομέα της καθαριότητας. «Βλέπω φως στο βάθος του τούνελ, αλλά το τούνελ είναι μακρύ» είπε ο νέος υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας. Μακρύ σαν τη σήραγγα του Γκοτάρ…

3 Τα χέρια ψηλά σηκώνει ο γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, υπό τα χαμόγελα του Πρωθυπουργού του (εξ αριστερών) και του υπουργού Εξωτερικών του (εκ δεξιών). Τα χαμόγελα επιβάλλονται από την «οικογενειακή» (κυβερνητική) φωτογραφία. Τα υψωμένα χέρια δικαιολογούνται αν αναλογιστεί κανείς την εξής σπαζοκεφαλιά: αναζητούνται 33 δισ. ευρώ για το έτος 2013 προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα στο 3% χωρίς να δοθούν στους εχθρούς όπλα να πουν ότι οι προεκλογικές δεσμεύσεις εναντίον της λιτότητας έγιναν γαργάρα.

4 Το Euro τελείωσε, η Ισπανία θριάμβευσε, η πιτσιρίκα του τερματοφύλακα Πέπε Ρέινα το γιόρτασε, οι Ισπανοί το πανηγύρισαν, οι περήφανες ιαχές του τύπου «Yo soy Espagnol!» («Είμαι Ισπανός!») γέμισαν τους δρόμους της Μαδρίτης και άλλων πόλεων, ώρα να επιστρέφουμε στην καθόλου όμορφη πραγματικότητα. Διότι η ισπανική κυβέρνηση βάζει επί του παρόντος τις τελευταίες πινελιές σε ένα πακέτο περικοπών δαπανών και φορολογικών αυξήσεων ύψους 30 δισ. ευρώ. Ο ιός της λιτότητας καλά κρατεί. Η ανάπτυξη πότε ξεκινάει, είπαμε;

5 Ενα από τα σκίτσα που δημοσιοποίησε το Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ως εικονογράφηση για την έκθεσή του «Ενα αρχιπέλαγος βασανιστηρίων». Αναφέρεται – πού αλλού; – στη Συρία και απεικονίζει μία από τις 20 διαφορετικές μεθόδους βασανιστηρίων που χρησιμοποιεί η Δαμασκός εις βάρος ανδρών, γυναικών και παιδιών. Οι μέθοδοι έχουν και κωδικοποιημένες ονομασίες, υπάρχει οργάνωση, όχι αστεία. Το μόνο τραγικό αστείο είναι οι δηλώσεις του Ασαντ ότι αν δεν τον ήθελε ο λαός θα τον έδιωχνε, «υπάρχουν και εκλογές».

6 Μα, είναι δυνατόν; Να βρίσκεσαι στο αμφιθέατρο του CERN, να περιμένεις οσονούπω να ακούσεις, παρέα με έναν Πίτερ Χιγκς, ότι το θρυλικό μποζόνιο του Χιγκς, το «σωματίδιο του Θεού», υπάρχει, και να την έχεις πέσει για ύπνο;! Νέα παιδιά είναι, όμως, συγχωρούνται – και πολύ πιθανόν να είναι από αυτούς που περίμεναν έξω από τις 5 το πρωί για να πιάσουν θέση. Τόσοι και τόσοι άλλοι που «κοιμούνται», ενώ η επιστήμη θριαμβεύει, έχουν πολύ λιγότερες δικαιολογίες.