«Κλαίω για όλα τ’ αγόρια σαν κι εσένα» απαντά οκτώ χρόνια νωρίτερα δακρυσμένη η εμβληματική της γυναικείας αντισυμβατικότητας «Στέλλα» (Μελίνα Μερκούρη) στον νεαρό Κώστα Κακκαβά, λίγες σκηνές πριν από το ιστορικό «Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι» στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη.
Ισως αυτές ήταν οι ατάκες των δύο ταινιών που ώθησαν «δεκάδες», «εκατοντάδες» τηλεθεατές της ΕΤ3 να τηλεφωνήσουν και να στείλουν ηλεκτρονικά μηνύματα έντονων διαμαρτυριών περί «ανόσιας και ασεβούς απόφασης» του καναλιού να προβάλει στις 11 το βράδυ της Μ. Τρίτης και της Μ. Πέμπτης, αντίστοιχα, τις δύο ταινίες.
Οπως και να είναι, τελικά έπεισαν τη διοίκηση του τρίτου καναλιού της «δημόσιας τηλεόρασης» να αλλάξει άρον άρον το πρόγραμμα. Και αντί του «Καθάρματος» τη Μ. Τρίτη προβλήθηκε τελικά «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» του Βασίλη Γεωργιάδη (1965). Κι ας περιέχει και σκηνή βιασμού της Μαίρης Χρονοπούλου από τον Γιάννη Βόγλη και έρωτα μέσα σε… βαρέλι με τους Φαίδωνα Γεωργίτση και Ζέτα Αποστόλου.
Σχόλια
