Ρήξη με το κλειστό σύστημα

Για τη σημερινή κοινωνικοπολιτικοοικονομική κατάσταση, που φτάνει στην κατάρρευση και στη χρεοκοπία του κράτους, κύριοι και μοναδικοί – σαν κεφαλή του όλου συστήματος – υπεύθυνοι είναι οι πολιτικοί. Η ευθύνη του λαού που τους ψηφίζει περιορίζεται αρκετά γιατί ενημερώνεται με ψεύδη, εξαγοράζεται η ψήφος του, τα κόμματα τον κρατούν στο περιθώριο. […] Το να περιμένει ο λαός έξοδο από την κρίση και σταθερή πορεία προς εξυγίανση και ανασυγκρότηση του κράτους από το κλειστό, αυτοσυντηρούμενο σύστημα πολιτικής είναι, το επιεικέστερον, αφέλεια. Οι καιροί είναι πλέον ώριμοι για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος στηριγμένου βασικά και κύρια στον οργανωμένο και ενημερωμένο λαό, κόμμα που θα λειτουργήσει σαν καταλύτης για την εξυγίανση της πολιτικής ζωής και την ανασυγκρότηση του κράτους σε ευρωπαϊκά πρότυπα. Οι βασικές του αρχές θα είναι η συντροφικότητα, η φιλία, η αλληλεγγύη, η ευγενική συμπεριφορά των μελών στις μεταξύ τους και στις προς τους συμπολίτες σχέσεις και η δημοκρατική άμυνα στο οποιοδήποτε καταστροφικό θράσος, η ευθύνη απέναντι στην κοινωνία, το πνεύμα προσφοράς και θυσίας. […] Οι κύριοι στόχοι του θα είναι η καθιέρωση ως μόνιμου εκλογικού νόμου της απλής αναλογικής. […] Η κατοχύρωση στο Σύνταγμα της υποχρέωσης εξάντλησης της 4ετίας εκτός ευλόγων εξαιρέσεων. […] Η κατάργηση όλων των τιμαρίων στον δημόσιο τομέα, σ’ όλη τη μισθοδοτούμενη έκτασή του. […] Η δημιουργία μόνιμων ομάδων δουλειάς για όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. […] Η ανάληψη προς διεκπεραίωση έργου-αποστολής στον δήμο, στην περιφέρεια, στην κυβέρνηση θα γίνεται από εκλεγμένα από τις ομάδες δουλειάς μέλη με τον επίσης εκλεγμένο προϊστάμενο αυτών. Η θητεία όλων των οργάνων θα ανανεώνεται με ψηφοφορίες κατά τακτά διαστήματα.

Γιώργος Φλώρος, Αθήνα

Ο παράξενος ταξιδιώτης

Νομίζω ότι αυτό που συμβαίνει σήμερα στο ΠΑΣΟΚ ισοδυναμεί με ένα παλιό σίριαλ της τηλεόρασης, τον «Παράξενο ταξιδιώτη». Στον ρόλο του Αλέκου Αλεξανδράκη ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος νόμιζε ότι η χώρα θα σωθεί επειδή ταξίδευε συνεχώς. Και συνεχίζει να ταξιδεύει ακόμα και σήμερα, στα εξωτικά ταξίδια της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, προφανώς επειδή πιστεύει ότι θα σωθεί ο ίδιος στην κορυφή του ΠΑΣΟΚ. Κάποιος όμως πρέπει να του πει ότι όπου και να ταξιδέψει την Ελλάδα την έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα. Ας πάψει πια να την πληγώνει. Ας παραδώσει δηλαδή το ΠΑΣΟΚ στους επιγόνους – ίσως έτσι τουλάχιστον ορθοποδήσει το κόμμα, για το καλό της χώρας.

Προκόπης Παπαθεοδώρου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός