Τα λόγια πλημμυρίζουν το μυαλό, στριμώχνονται, κάτι βαρύ βογγάει μέσα σου, θέλει να βγει, να εκφραστεί, αλλά μόλις πάει να αρθρωθεί, πισωγυρίζει και πνίγεται σε μια θάλασσα απέραντης λύπης. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, θύμα τροχαίου, από μηχανάκι, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της τελευταίας του ταινίας στη Δραπετσώνα, εξέπνευσε στο κρεβάτι της Εντατικής. Η είδηση ακούγεται παράλογη, απίστευτη. Αδυνατείς να συλλάβεις τη στιγμή, μάλλον σαν τρελό κινηματογραφικό πλάνο μοιάζει. Γνωρίζοντας την έξαψη, τον οίστρο, το δημιουργικό πάθος που τον διακατείχε κατά την προετοιμασία και τα γυρίσματα της όποιας ταινίας του, δεν μπορείς να αποδεχτείς ότι συνέβη κάτι τόσο αναπάντεχο. Κι όμως, η ζωή μάς εκπλήσσει. Το μοιραίο, τραγικό τέλος επήλθε και «η άλλη θάλασσα» τον πήρε στα μακρινά άγνωστά της πλάτη. Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά για τον μεγάλο σκηνοθέτη, τη νέα κινηματογραφική ματιά και γλώσσα που εισήγαγε, την ποίηση των μακρόσυρτων πλάνων, με τα μαγευτικά τράβελινγκ, που ταξίδευαν τους θεατές στους πίνακες και στις εικόνες της Ιστορίας, τις υπέροχες «ομιλούσες» σιωπές, την παγκόσμια αναγνώριση, τα πολλαπλά βραβεία στα μεγάλα φεστιβάλ… Για μια ομάδα όμως πιστών συνεργατών, τον «Θίασο» ηθοποιών – τεχνικών, όσοι απομείναμε, οι μνήμες πάντα ζωντανές, σαράντα σχεδόν χρόνων, οι σχέσεις προσωπικές, φιλικές, επαγγελματικές δεν αλλοιώνονται, δεν σβήνουν, το σελιλόιντ της παλιάς καταγραφής παραμένει ανέπαφο, άφθαρτο. Ηταν όλοι εκεί στον τελευταίο αποχαιρετισμό, σιωπηλοί, συγκινημένοι, πικραμένοι, αναπολώντας ανεπανάληπτες στιγμές, εμπειρίες, πετάγματα ψυχής, ευφροσύνης, μαγείας… Εφυγες, Θόδωρε, τη στιγμή που μιλούσες για την Ελλάδα που πεθαίνει. Καλό ταξίδι στην «αιωνιότητα και για πάντα». Γιαξεμπόρε (γεια σου αμόρε) Θόδωρε, το έργο σου όλο ήταν διαλεχτό!

Τελευταία Νέα