Ιδιαίτερα υψηλοί ουρανοξύστες ξεπηδούν την εποχή αυτή ανά τον κόσμο. Πολλοί νομίζουν ότι η εξέλιξη αυτή αποτελεί ένδειξη ευφορίας και οικονομικής ευημερίας. Και όμως, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η κατασκευή ενός ουρανοξύστη αποτελεί το βαρόμετρο μιας επικείμενης οικονομικής κάμψης, ακόμη και ύφεσης.

Από την κατασκευή του πρώτου ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη το 1870 μέχρι την ολοκλήρωση του υψηλότερου σήμερα κτιρίου στον κόσμο, στο Ντουμπάι το 2010, το συμπέρασμα είναι το ίδιο: η κατασκευή του υψηλότερου κτιρίου στον πλανήτη προηγείται μιας οικονομικής κρίσης.

«Υπάρχει μια μη υγιής συσχέτιση μεταξύ της κατασκευής του επόμενου υψηλότερου κτιρίου στον κόσμο και μιας επικείμενης οικονομικής κρίσης» επισημαίνεται σε έρευνα της Barclays Capital, στην οποία έχουν μελετηθεί οι περιπτώσεις 18 εκ των υψηλότερων κτιρίων στον κόσμο τα τελευταία 150 χρόνια. Συμπέρασμα; Τα κτίρια αυτά συνδέονται με 10 υφέσεις.

Υπό το πρίσμα της διαπίστωσης αυτής, η Κίνα θα μπορούσε να είναι η επόμενη χώρα που θα χρεοκοπήσει, αν ο στόχος της να χτίσει ολοένα και πιο υψηλούς ουρανοξύστες γίνει «οδηγός» για τη μελλοντική οικονομική της κατάσταση.

Σήμερα, οι μισοί από τους ουρανοξύστες που κατασκευάζονται παγκοσμίως βρίσκονται στην Κίνα. Αλλωστε, η χώρα του μεταξιού στοχεύει να επεκτείνει τον αριθμό των ουρανοξυστών κατά 87%, σε 141 συνολικά μέχρι το 2017. Αυτό σημαίνει ότι οι μισοί από τους 124 ουρανοξύστες που θα οικοδομηθούν τα επόμενα έξι χρόνια σε όλο τον κόσμο θα βρίσκονται στην Κίνα.

Αλλά και η Ινδία κινδυνεύει από ανάλογες εξελίξεις, καθώς φιλοδοξεί να χτίσει το δεύτερο υψηλότερο κτίριο στον κόσμο, τον Πύργο της Ινδίας στη Βομβάη, ενώ κατασκευάζει ήδη 14 ουρανοξύστες. Ετσι, τα κτίριά της με ύψος που ξεπερνά τα 240 μέτρα θα αυξηθούν από δύο σε 16.

Οπως παρατηρείται όμως στη μελέτη, είναι ευτύχημα ότι δεν έχει προγραμματιστεί ακόμη η δημιουργία ενός κτιρίου το οποίο θα διεκδικήσει τον τίτλο του υψηλότερου ουρανοξύστη στον κόσμο από το Burj Khalifa που ολοκληρώθηκε στο Ντουμπάι το 2010. Ηταν η εποχή που το αραβικό εμιράτο είχε επιδοθεί στο χτίσιμο δεκάδων υψηλών κτιρίων γραφείων, ξενοδοχείων, διαμερισμάτων. Την ίδια χρονιά διασώθηκε από πτώχευση χάρη στην παρέμβαση του Αμπου Ντάμπι.

Η συσχέτιση υψηλών κτιρίων και οικονομικών κρίσεων αποτελεί φαινόμενο που επαναλαμβάνεται εδώ και δεκαετίες. Το 1931 η ολοκλήρωση του Empire State Building στη Νέα Υόρκη συνέπεσε με τη Μεγάλη Υφεση. Αλλά και στην Ασία η δημιουργία των δίδυμων πύργων Petronas Towers στην Κουάλα Λουμπούρ συνέπεσε με την ασιατική κρίση και την κατάρρευση ασιατικών νομισμάτων.

Η εξήγηση. Πρόκειται για το ίδιο μοτίβο υποστηρίζει ο Αντριου Λόρενς, συγγραφέας της μελέτης της Barclays Capital. «Οι ουρανοξύστες είναι ενδεχομένως η απώτερη αρχιτεκτονική του καπιταλισμού» δηλώνει. «Συχνά το υψηλότερο κτίριο στον κόσμο είναι απλώς μια οικοδομή ανάμεσα σε ένα μπαράζ κατασκευής υψηλών κτιρίων που καθρεπτίζει μια λανθασμένη κατανομή του χρήματος».

Τα υψηλά κτίρια κατασκευάζονται σε εποχές εύκολης ρευστότητας αυξάνοντας τις τιμές των ακινήτων και προκαλώντας υπεραισιοδοξία ενώ όταν ολοκληρώνονται τα κτίρια η οικονομία έχει βυθιστεί σε ύφεση. «Οι εκρηκτικές άνοδοι στην οικοδομή είναι ένδειξη υπερπροσφοράς πιστώσεων» λέει ο Λόρενς.