Τελικά, οι κύριοι και οι κυρίες του ΠΑΣΟΚ έχουν ενδιαφέρουσα ψυχοσύνθεση. Και μάλλον τους αρέσουν οι ταινίες μυστηρίου με απρόβλεπτη έκβαση. Θέλουν η ζωή τους να έχει σασπένς. Δεν αντέχουν τα τετριμμένα…

Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η απόφαση που πήραν στο Πολιτικό τους Συμβούλιο; Θα εκλέξουν – λέει – τον νέο τους πρόεδρο στις 18 Μαρτίου. Και όσοι θέλουν να είναι υποψήφιοι να καθήσουν να το σκεφτούν έως το πρώτο δεκαήμερο του Μάρτη – και να μην ανακοινώσουν τίποτα. Θα είναι τα ονόματά τους… έκπληξη. Σουρπρίζ!

Σκεφτείτε για τι μιλάνε οι άνθρωποι: πάνε να εκλέξουν νέο πρόεδρο στο κόμμα που – μέχρι σήμερα – έχει την πλειοψηφία στη Βουλή. Δεν είναι, δηλαδή, ένα κόμμα που έφτιαξαν πέντ’ – έξι φίλοι για να έχουν να λένε. Πρόκειται για το κόμμα που μέχρι τις αρχές του Νοέμβρη κυβερνούσε αυτοδύναμο. Ε, αυτό το κόμμα θα εκλέξει αρχηγό στα μέσα του Μάρτη – κι ώς τότε οι υποψήφιοι οφείλουν να το κρύβουν!

Σκέφτεστε, για παράδειγμα, να ήταν υποψήφιος ο Ανδρέας Παπανδρέου; Ή ο Κώστας Σημίτης; Θα το κρατούσαν μυστικό; Θα ήταν διακριτικοί για να μην έχει πρόβλημα η κυβέρνηση Παπαδήμου, στην οποία – κατά πάσα πιθανότητα – θα ήταν υπουργοί;

Η τραγωδία

Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Δεν γίνονται τουλάχιστον όταν τα κόμματα αντιμετωπίζουν τους ηγέτες τους φυσιολογικά – και όχι ως υπαλλήλους ενόψει κρίσεων. Και βεβαίως δεν γίνονται, όταν τα ίδια τα στελέχη έχουν φιλοδοξίες επειδή θέλουν κάτι να κάνουν σε αυτήν τη ζωή. Οταν έχουν ένα σχέδιο για τα επόμενα χρόνια – και όχι για την επόμενη κάλπη.

Και τι θα προλάβουν να πουν σε μία εβδομάδα οι υποψήφιοι – φαντάσματα για πράγματα δευτερεύοντα, όπως για παράδειγμα τι πιστεύουν για το κόμμα τους και την κοινωνία; Για τις πολιτικές θέσεις τους; Για τα… οράματά τους;

Η εκλογή προέδρου στο ΠΑΣΟΚ άρχισε ως φάρσα, με τις παλινωδίες του Γιώργου Παπανδρέου, τελικά όμως – με την απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου – προγραμματίστηκε ως τραγωδία…