Κάπως αργά το θυμήθηκαν οι δήμαρχοι των γαλλικών πόλεων Ρεν και Σεσόν – Σεβίν να απαγορεύσουν τη σεξιστική προσφώνηση «δεσποινίς». Συμφωνώ ότι το mademoiselle χώρια από πραγματικό μακρινάρι είναι και εντελώς αδιάκριτο αφού κατηγοριοποιεί τις γυναίκες στις παντρεμένες και στις ρέστες. Το παλέψαμε κι εμείς στον καιρό μας, και η αλήθεια είναι ότι η ελληνική κοινωνία, παρά τα όσα λέγονται γι’ αυτήν, δεν δυσκολεύτηκε διόλου να προσαρμοστεί και να το εμπεδώσει. Τώρα όμως που παραμεγάλωσα, αν στραβωθεί κανάς ταξιτζής και με πει δεσποινίς, του αφήνω πουρμπουάρ και δεν του ζητάω απόδειξη. Πότε θα μου ξανατύχει τέτοιο πράγμα σκέφτομαι και αναθεματίζω μέσα μου εκείνο το μεσοβέζικο αγγλοσαξονικό Ms. Τελικά το πιο σεμνότυφο πράγμα του κόσμου είναι η γλώσσα από όποια μεριά κι αν την εξετάσει κανείς.

Σκέφτομαι τη μάνα μου τότε που με δίδασκε το σαβουάρ βιβρ της επιστολογραφίας. Πόσο γελοία ήταν εκείνα τα Δις τα Κος και τα Κα που γράφαμε στη μέση του φακέλου. Σαν κοτέτσι γεμάτο αξιότιμα πουλερικά μου φαινόταν.

Θυμάμαι και την Τζένη Καρέζη στο «Δεσποινίς διευθυντής», ιδίως στη σκηνή που αποκαλεί τη σουρλουλού αντίζηλό της «δεσποινάριο» και ανησυχώ. Θα ξαναγελάσουμε άραγε; Θα βγει ο θυμός μας από τις ραφές ή θα σκάσει το μαξιλαράκι σαν βόμβα μέσα στα χέρια μας;

Τελευταία Νέα