Πιο πολύ από τα Οσκαρ με τα οποία έχει βραβευθεί, μία συμβουλή είναι για τον Στίβεν Σπίλμπεργκ το σημαντικότερο βραβείο που έχει «εισπράξει» ώς τώρα. «»Είσαι σαν παιδί. Και πρέπει να δουλεύεις με παιδιά. Είναι μια αξιολάτρευτη εμπειρία και στη συνιστώ», μου είπε ο Φρανσουά Τριφό και δεν ξεχνώ τα λόγια του», θυμάται ο Σπίλμπεργκ. Ετσι ο «ΕΤ, ο εξωγήινος», έτσι η «Αυτοκρατορία του Ηλιου», ο «Χουκ», το «Τζουράσικ Παρκ» και πάει λέγοντας.

Εχει όμως και τη δική του εκδοχή. «Η δημιουργία ταινιών με κρατάει φρέσκο», λέει ο 65χρονος, πλην όμως δραστήριος σκηνοθέτης που υπογράφει τη σκηνοθεσία ή την παραγωγή φιλμ τη μία μετά την άλλη, όπως συνέβη με τις τρισδιάστατες «Περιπέτειες του Τεντέν: Το μυστικό του μονόκερου», με τη βιογραφική «Λίνκολν» για τον 16ο πρόεδρο των ΗΠΑ, που γυρίζει αυτόν τον καιρό με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις, αλλά και με το «Αλογο του πολέμου», το οποίο από τις 19 Ιανουαρίου θα προβάλλεται και στους ελληνικούς κινηματογράφους, ενώ προετοιμάζει και άλλες ταινίες για το 2013. «Κάθε φορά που ετοιμάζω μια ταινία έχω ακριβώς το ίδιο συναίσθημα, εκείνη την αδημονία, τον ενθουσιασμό, τη ζαλάδα που είχα στα νιάτα μου».

Ο Σπίλμπεργκ για μια ακόμη φορά χρησιμοποιεί ως υπόβαθρο ταινίας του τον πόλεμο. Στο «Αλογο του πολέμου» – κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος του Μάικλ Μορπούργκο – η δράση εκτυλίσσεται κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ροπή που φαίνεται να έχει στις πολεμικές ιστορίες οφείλεται στον 95 ετών πατέρα του που πήρε μέρος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Του είχε διηγηθεί ιστορίες για την περίοδο που ήταν στη Βιρμανία (σημερινή Μιανμάρ) και πολεμούσε τους Ιάπωνες. «Δεν το έκανε για να μου μάθει κάτι. Ηταν η ζωή του. Γεννήθηκα έναν χρόνο μετά το τέλος του πολέμου και θυμάμαι που έρχονταν οι φίλοι, άραζαν και έλεγαν ιστορίες από τότε. Η Ιστορία δημιουργεί νέους ορίζοντες για τους κινηματογραφιστές διαρκώς. Και αυτό είναι το ωραίο τής υπόθεσης κάνοντας ταινίες και διηγούμενος ιστορίες».