Η διαφαινόμενη επίτευξη συμφωνίας για το PSI, δηλαδή για το κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου, είναι ασφαλώς θετική εξέλιξη γιατί θα ανοίξει τον δρόμο προκειμένου να δρομολογηθεί η σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης, που θα φέρει στη χώρα ούτε λίγο ούτε πολύ 89 δισ. ευρώ, με τη μία, τον Μάρτιο και συνολικά 130 δισ. ευρώ τα επόμενα δύο χρόνια.

Ωστόσο, οι επιφυλάξεις που διατυπώνονται προτού καλά καλά σφραγιστεί η συμφωνία – ακόμη και από το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (όπως έχει γίνει ευρέως γνωστό) – προκαλούν ερωτηματικά για το κατά πόσον μπορούμε να αισιοδοξούμε ότι το νερό μπήκε στο αυλάκι για τη σταδιακή, έστω, έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Φαίνεται πως αφενός η βαθύτερη από την αναμενόμενη ύφεση και αφετέρου το σχετικά μικρό – στο σύνολο του χρέους – ποσοστό των ομολόγων ιδιωτών που θα κουρευτούν ήδη έχουν καταστήσει αμφίβολο κατά πόσον το δημόσιο χρέος θα μπορέσει πράγματι να συγκρατηθεί το 2020 στο 120% του ΑΕΠ – που κι αυτό δεν είναι και τόσο σπουδαίο επίτευγμα!

Επιπλέον, ερωτηματικά παραμένουν αν και πότε θα μπορέσει η Ελλάδα να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών, έπειτα από μια τέτοια ζημιά που τους προκάλεσε.

Οχι βεβαίως ότι όλοι οι ιδιώτες είναι χαμένοι, όπως επεδίωκε για λόγους «δικαιοσύνης» η Ανγκελα Μέρκελ, όταν επέβαλλε το κούρεμα. Οπως προκύπτει από τις τελευταίες κινήσεις κερδοσκοπικών κεφαλαίων (hedge funds), κάποιοι που πήραν το ρίσκο και αγόρασαν πάμφθηνα ελληνικά ομόλογα από την αγορά το προηγούμενο διάστημα περιμένουν κέρδη από την ελεγχόμενη αναδιάρθρωση. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία, με την οποία πρέπει κάποτε να ασχοληθεί η Ευρώπη συνολικά, αντί να αντιμετωπίζει περιδεής τις αγορές.

Ωστόσο, αν αποδειχθεί ότι ούτε το κούρεμα είναι αρκετό για να βγει η Ελλάδα από το αδιέξοδο, τότε τι είναι; Το ΔΝΤ έχει εύκολη απάντηση: περισσότερα μέτρα, περισσότερα δάνεια. Το πρώτο μάλλον δεν έχει πιθανότητες να περάσει «αναίμακτα» ύστερα από τόσες θυσίες που έχει υποστεί τόσο πολύς κόσμος – αν και όχι πάντα αυτοί που θα έπρεπε. Το δεύτερο επίσης δεν μπορεί να περάσει εύκολα από την Ευρώπη.

Κάτι που ξαναφέρνει στο προσκήνιο την ιδέα του ευρωομολόγου. Αν η ευρωζώνη θέλει να σώσει – όπως λέει και όπως φαίνεται μέχρι στιγμής – την Ελλάδα και τελικά τον εαυτό της, μάλλον δεν έχει άλλη λύση από το να ξανακοιτάξει το ζήτημα. Οι σχετικές εναλλακτικές προτάσεις που έχουν διατυπωθεί δεν είναι λίγες. Λίγο είναι μόνο το θάρρος.

Τελευταία Νέα