Η Μεταπολίτευση στη χώρα μας προσδιορίζεται από δύο ιστορικής σημασίας στρεβλώσεις: 1. Την υποκατάσταση της εθνικής στρατηγικής από την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και την ευρωζώνη. 2. Τη σταδιακή αφομοίωση – ενσωμάτωση του ΠΑΣΟΚ στο κυρίαρχο εθνικό μοντέλο συσσώρευσης μιας οικονομίας διανομής και στο πολιτικο-κρατικό μόρφωμα της χώρας. […]

Αποτελεί πλέον ιστορικό συμπέρασμα ότι η παθολογία του κόμματος αντανακλά στην παθολογία της χώρας. Η κρίση μάς ανάγκασε να συγκρουστούμε βίαια με τις αντιφάσεις του παρελθόντος μας αλλά και με κομμάτια του εαυτού μας. Στη «σύγκρουση» με το κράτος και τα πιο αναχρονιστικά και διεφθαρμένα τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου ηττηθήκαμε. Ηττηθήκαμε στο εσωτερικό μέτωπο, όχι στην εξασφάλιση μιας συμφωνίας ρύθμισης του δανεισμού και του χρέους της χώρας. Ηττηθήκαμε γιατί μπήκαμε απροετοίμαστοι σε μια κρίση που ισοδυναμεί με κατάρρευση της χώρας, για τις διαστάσεις της οποίας δεν είχαμε συνείδηση, ούτε ως ηγεσία ούτε ως κόμμα και κοινωνία.

Το ζητούμενο είναι η ιδεολογική του επαναθεμελίωση και η πολιτική του επανίδρυση, ως νέου ευρωπαϊκού, δημοκρατικού, σοσιαλιστικού κόμματος, ικανού να σχεδιάσει το μέλλον του λαού και της χώρας.

Χρειάζονται λοιπόν αποφάσεις, που να υπερβαίνουν το αίσθημα αυτοσυντήρησης της ηγεσίας του σε συνθήκες παρακμής και απαξίωσης. Αποφάσεις ρήξης και σύγκρουσης με κάθε λογής κατεστημένες νοοτροπίες και συμφέροντα. […]

Αποφάσεις, προϋποθέσεις προς αυτή την κατεύθυνση αποτελούν:

1 Η αυτοδιάλυση του Εθνικού Συμβουλίου και του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος και αντικατάστασή του από προσωρινό εθνικό συμβούλιο επανίδρυσης, έπειτα από σύνθεση των προτάσεων της βάσης.

2 Δημιουργία τοπικών συμβουλίων αυτο-οργάνωσης – επανίδρυσης που θα ενσωματώνουν όλες τις αρμοδιότητες ανασυγκρότησης του κόμματος.

3 Συνέδριο αυτοπροσδιορισμού, αυτογνωσίας και επανίδρυσης του κόμματος και εκλογής της νέας ηγεσίας του.

4 Νέα διακήρυξη αρχών και δημοκρατικής δομής του νέου κόμματος.

Το κοινωνικό συμβόλαιο του παρελθόντος δεν μπορεί πλέον να διατηρηθεί, δηλαδή η εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα σε ένα αντιπαραγωγικό, κλεπτοκρατικό σύστημα και μια κοινωνία πλασματικής ευημερίας και κατανάλωσης είναι πλέον μη βιώσιμη.

Μια μυωπική πολιτική τάξη που σκιαμαχούσε στα πλαίσια του εθνικού μικρόκοσμου ενώ γύρω της συνέβαιναν κοσμογονικές αλλαγές έφτασε στο τέλος της.

Δεν θα επιτρέψουμε σε εξωθεσμικά κέντρα και συμφέροντα να διαχειριστούν την κρίση του ΠΑΣΟΚ, όπως διαχειρίστηκαν την κυβερνητική κρίση. Η συνέχιση της απαξίωσης του κόμματος και η κυριαρχία προσωπικών πρακτικών μεταβάλλει έναν θεμελιώδη θεσμό της δημοκρατίας μας σε υποχείριο εξωθεσμικών κέντρων επικοινωνίας, με ήδη εμφανές αποτέλεσμα τη χειραγώγηση του ελληνικού λαού.

Αλλαγές δεν μπορούν να συντελεστούν ερήμην του λαού. Οταν ατονούν οι αρχές της κοινωνικής συμμετοχής και του δημοκρατικού ελέγχου, η ιστορία εκδικείται τουλάχιστον αυτούς που τις επικαλούνται.

Ο Ηλίας Θεοδωρίδης είναι βουλευτής Πέλλας του ΠΑΣΟΚ

Τελευταία Νέα