Στον αστερισμό των διαπραγματεύσεων έχει εισέλθει το σχέδιο της «ενισχυμένης οικονομικής ένωσης» που πρόκειται να λάβει σάρκα και οστά περί τα μέσα Μαρτίου. Οι 26 αντιπρόσωποι των χωρών-μελών της ΕΕ (πλην Βρετανίας), ειδικοί της Κομισιόν και οι τρεις απεσταλμένοι του Ευρωκοινοβουλίου συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες για να συζητήσουν τις τεχνικές λεπτομέρειες. Παρά τις καλές προθέσεις, πάντως, τα ανοικτά μέτωπα είναι αρκετά. Διαφορετικές προσεγγίσεις υπήρξαν ακόμη και για τον χαρακτηρισμό του κειμένου. Θα είναι Συνθήκη ή Συμφωνία; Στο προσχέδιο ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είχε προτιμήσει τον όρο «Συνθήκη». Αλλά στη συνάντηση της Παρασκευής μόνο η Γερμανία και η Γαλλία υπερασπίστηκαν αυτή την επιλογή. Ολοι οι άλλοι, συμπεριλαμβανομένων του Ευρωκοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προτιμούν τον όρο «Σύμφωνο», δηλαδή ένα κείμενο κάτω από την ομπρέλα της Συνθήκης της Λισαβώνας και των ευρωπαϊκών κανονισμών με όλες τις εγγυήσεις που απορρέουν από αυτό το πλέγμα. Στο τραπέζι βρίσκεται και ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Στο άρθρο 8 του προσχεδίου αναφέρεται ότι οποιαδήποτε χώρα μπορεί να προσφύγει στο Δικαστήριο εις βάρος κάποιας άλλης χώρας που παραβιάζει τον κανόνα του μηδενικού ελλείμματος. Για παράδειγμα, η Γερμανία θα μπορούσε να «κάνει μήνυση» στην Ελλάδα ή την Ισπανία εάν δεν μειώνονται τα ελλείμματά τους εντός των χρονικών ορίων που έχουν συμφωνηθεί. Οι απεσταλμένοι της Ευρωβουλής έθεσαν ένα ζήτημα αρχής, το οποίο έχει προφανή πολιτική βάση: πώς μπορεί ένα όργανο που έχει συσταθεί από τις ευρωπαϊκές συνθήκες να παρέμβει στο εσωτερικό ενός νομικού πλαισίου του οποίου δεν αποτελεί τμήμα; Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα ξεκαθαρίσει στο επόμενο ραντεβού που έχει οριστεί για τις 12 Ιανουαρίου.
Τελευταία Νέα