Μεταξωτές κορδέλες

Αυτός ο κ. Φίλιπ Ρέσλερ – ναι, ο αντικαγκελάριος που μας έχει ενοχλήσει πολύ με τις παρόλες του περί χρεοκοπίας της χώρας μας – είπε και κάτι άλλο: αναρωτήθηκε γιατί οι έλληνες επιχειρηματίες δεν επενδύουν στην Ελλάδα – και παίρνουν τον δρόμο για το εξωτερικό.

Μήπως είπε ψέματα; Οχι, βέβαια. Για παράδειγμα, πάμπολλοι είναι οι επιχειρηματίες που πήραν τα εργοστάσιά τους και πέρασαν τα σύνορα – εκεί όπου οι μισθοί είναι ακόμα υποπολλαπλάσιοι των δικών μας.

Και σου λέει ο Γερμανός: ποιον λάκκο έχει η φάβα και δεν επενδύετε εσείς, ενώ ζητάτε από μένα να επενδύσω στη χώρα σας; Σοφόν το σαφές. Ομως, όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.

Οπως θα μάθει πολύ σύντομα ο κ. Ρέσλερ – και κυρίως οι επιχειρηματίες που τον συνοδεύουν – υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, πέρα από τους χαμηλούς μισθούς, που οδήγησαν εκατοντάδες έλληνες επιχειρηματίες στα Βαλκάνια.

Για παράδειγμα, το 5%. Τι είναι αυτό; Μα, η «μίζα» που κατά παράδοση ζητείται από γρανάζια του κρατικού μας μηχανισμού, προκειμένου να εκταμιευθεί μία ολωσδιόλου νόμιμη επιδότηση. Το χαρτζιλίκι – για να πάει ένα χαρτί από το ένα γραφείο στο άλλο. Και ο χρόνος – που είναι χρήμα – ο οποίος χάνεται, για να γίνουν τα αυτονόητα.

Οι παραξενιές

Οι έλληνες επιχειρηματίες – τουλάχιστον ένα μεγάλο κομμάτι τους – πολύ απέχουν από το να είναι άγιοι. Με το Δημόσιο συναλλάσσονταν οι περισσότεροι, έμαθαν πολύ καλά πώς να χειρίζονται τη Διοίκηση και να εισπράττουν εκατομμύρια για μεταξωτές κορδέλες. Κι όταν χτύπησε η κρίση, πήραν τα λεφτά και τα ‘βγαλαν στο εξωτερικό.

Ομως, είναι πολλοί – ίσως και πολύ περισσότεροι από όσο φανταζόμαστε – εκείνοι που βλέπουν το πράγμα διαφορετικά. Είναι κι εκείνοι που έχουν ιδέες και θέλουν να τις κάνουν πραγματικότητα – και μάλιστα εδώ, στην Ελλάδα.

Ε, γι’ αυτούς – όπως και για τους Γερμανούς, τους Γάλλους και τους Πορτογάλους που είναι στην ίδια θέση – δεν έχουν γίνει και πολλά τα τελευταία δύο χρόνια. Κι αν καταφέρει κάτι επ’ αυτού ο κ. Ρέσλερ, τις ξεχνάμε και τις δηλώσεις του και τις παραξενιές του.