Πώς είπατε; Η εποχή των εντυπωσιακά ανορεξικών και επιτηδευμένα ψιλόλιγνων μοντέλων έχει παρέλθει; Λάθος. Η παράδοση, που μετράει όλο και περισσότερους πολέμιους στις πασαρέλες της μόδας, ζει και βασιλεύει στον κόσμο της όπερας. Οχι πως η κλασική μουσική πηγαίνει πίσω.

Βέβαια, στη σκηνή όπου τα πράγματα δεν μπορούν να βελτιωθούν παραπάνω από έναν κορσέ και ένα κοστούμι που «κόβει», η πασαρέλα των οπερατικών «μοντέλων» δεν… κρατεί καλά. Η τάση που καθιέρωσε η Ντίβα Μαρία Κάλλας, χάνοντας αρκετά κιλά και ποντάροντας στους σχεδιαστές υψηλής ραπτικής, έχει αποφέρει καρπούς στα χρόνια που ακολούθησαν. Αλλο όμως η «χοντρή κυρία» να έχει δώσει τη θέση της στην απλώς εύσωμη ή ευρύστερνη κυρία και άλλο να θέλεις σώνει και καλά η τραγουδίστρια να μοιάζει στην Κέιτ Μος (δίχως τις περιπέτειες με τα ναρκωτικά και την πάλη με την ανορεξία).

Και όμως. Οι στυλίστες των δισκογραφικών εταιρειών μάλλον την Κέιτ Μος, ίσως σε συνδυασμό με την Αντζελίνα Ζολί, άντε και τη Σοφία Λόρεν, έχουν στο μυαλό τους (δεν είναι τυχαίο ότι η γεωργιανή σοπράνο Νίνο Μακάιτζε χαρακτηρίζεται «Αντζελίνα της όπερας» – κι ας μην έχει στην πραγματικότητα καμία σχέση με την πλασαριζόμενη εικόνα της, χώρια τα μερικά παραπάνω κιλάκια της που «εμφανίζονται» στη σκηνή).

Ανεξαρτήτως εμφάνισης της νέας τραγουδίστριας που αναλαμβάνουν να «φωτίσουν», το ζητούμενό των «δημιουργών εικόνας» είναι να τη μεταμορφώσουν – οπτικά και μόνο – σε ντίβα που μοιάζει με μοντέλο. Και βεβαίως στο παιχνίδι βάζουν και τις ανάλογες πόζες. Επιστρατεύοντας ανάκλιντρα νωχελικής – και κάποτε λάγνας – αναδίπλωσης, λαμέ εξαιρετικής λάμψης, τούλια, δαντέλες, μετάξια, πέρλες, κρύσταλλα, διαμάντια και δημιουργίες υψηλής ραπτικής. Αν προσθέσετε σε όλα αυτά, πέρα από την επιτηδευμένη λαγνεία, και κάτι σε ξυπόλητο κι ανάλαφρο, έχετε την πλήρη εικόνα. Στα ράφια των – ελάχιστων πλέον – δισκοπωλείων με τις εκδόσεις κλασικής μουσικής και όπερας, αλλά και στα αντίστοιχα στον κυβερνοχώρο, είναι προφανές ότι σοβεί ο «ακήρυχτος» πόλεμος της πασαρέλας. Στον οποίο οι μελαχρινές «καλλονές» κινδυνεύουν να χάσουν τα σκήπτρα από τις «επιθετικές» ξανθές. Οπως η Αμερικανίδα Κάθριν Τζένκινς που δίνει λιγότερη σημασία στη φωνή της – κάτι που συμμερίζεται και το κοινό της! – και μεγαλύτερη στο σεξ απίλ και στην επιθετική αποκαλυπτικότητα των φορεμάτων της. Η Τζένκινς τουλάχιστον έχει σχέση στην πραγματικότητα με την εικόνα που στήνουν οι ίματζ μέικέρ της (αν και η ίδια έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το τελικό αποτέλεσμα). Η Ελίνα Γκαράντσα από την άλλη, η σοπράνο που έχει στο ενεργητικό της τις περισσότερες πόζες νωχελικής κάμψης της κεφαλής… προς τα πίσω, παρασάγγας απέχει από τη «δημόσια» εικόνα της. Και ωριμότερη είναι και τα κιλά της τα έχει και εντυπωσιακά λιγότερο σέξι εμφανίζεται στη σκηνή.

Οσο δε το σεξ και η (επιτηδευμένη) πρόκληση μπαίνουν στις σύγχρονες σκηνοθεσίες όπερας, τόσο περισσότερες ντίβες καλούνται να πετάξουν τα πέπλα τους στον χορό, φερ’ ειπείν, της «Σαλώμης» του Ρίχαρντ Στράους και να αποδείξουν πως έχει και η όπερα τα δικά της σαρκικά υπονοούμενα.

Και οι άνδρες

Βέβαια σε αυτό τον τομέα την πρωτοκαθεδρία εσχάτως έχουν οι τενόροι και βαρύτονοι, που συναγωνίζονται στο… ημίγυμνο, αν όχι στο ολόγυμνο, επί σκηνής. Και στα γραμμωμένα, γυμνασμένα σώματα, στα σέξι βλέμματα (μετρ ο Γερμανός Γιόνας Κάουφμαν) και στα θεόστενα παντελόνια με εξογκώματα που αφήνουν όσο το δυνατόν περισσότερα στη φαντασία των θεατών.Πρωταθλητής εδώ – για την ιστορία – ο Καναδός Ντανιέλ Οκουλίτς, ο οποίος ακολουθώντας την τακτική του αργεντινού πρώην μποντιμπίλντερ Χοσέ Κούρα έχει βαλθεί να αποδείξει πως οι μύες αν όχι μπορούν να υποκαταστήσουν την καλή φωνή (ο Κούρα βέβαια είχε και αυτό το ατού), μπορούν τουλάχιστον να σε κάνουν περιζήτητο στα λυρικά θέατρα της υφηλίου.Το σεξ απίλ μπορεί να είναι και… ντυμένο. Και να προπορεύεται της φήμης για το καλλίφωνο του πράγματος. Αυτό το ξέρουν οι ίματζ μέικερ της νέας ρωσίδας σοπράνο Ολγας Περετιάτκο που γέμισαν – για το άλμπουμ «La Bellezza Del Canto» – τις βιτρίνες της Κεντρικής Ευρώπης με σέξι εικόνες της με βαρύτιμες τουαλέτες.

Η σούπερ ντίβα

Η πρώτη διδάξασα αυτής της νέας εποχής είναι η επίσης Ρωσίδα Αννα Νετρέμπκο, που έχει αναδειχθεί πλέον στη σούπερ ντίβα της εποχής μας. Χάρη στην εντυπωσιακή – μέχρι πρόσφατα – σιλουέτα της, τις εξαιρετικά σέξι φωτογραφήσεις της και βεβαίως την καλή φωνή και την καλή ερμηνεία της επί σκηνής. Δεν κρύβει όμως τη φιλοδοξία της, καθώς κατέχει το ρεκόρ στο πιο… στοχοπροσηλωμένο ρεπερτόριο, στο αντίστοιχο της αναμφισβήτητα διαχρονικής ντίβας Μαρίας Κάλλας. Ούτε και εκείνη που τους θέλει, μαζί με τον σύζυγό της, τον μπάσο καντάντε Εργουιν Σροτ από την Ουρουγουάη (που ποντάρει σε αντίστοιχες εικόνες), να επιχειρούν να προσκτήσουν τον τίτλο του «πιο σέξι οπερατικού ζευγαριού». Μακράν του πολύ συντηρητικότερου – χωρισμένου πλέον – παλαιότερου ζεύγους των Αντζελα Τζεορτζίου και Ρομπέρτο Αλάνια.

Η Νετρέμπκο μπορεί να κέρδισε διεθνή αναγνώριση με την εντυπωσιακότατη – και θεατρικά – «Τραβιάτα» της στο Ζάλτσμπουργκ, δίπλα στον μεξικανό – επίσης σούπερ σέξι και σούπερ σταρ – τενόρο Ρολάντο Βιγιαζόν, το 2008, και να θεωρείται ως η πλέον περιζήτητη σοπράνο σήμερα.

Ομως δεν ξέχασε πώς και γιατί πρωτοστράφηκαν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της και συνεχίζει – κι ας έχει πάρει κιλά, κι ας έχει ωριμάσει – να φροντίζει τη δημόσια εικόνα της σέξι ντίβας.

Με φωτογραφήσεις που την εμφανίζουν όσο πιο λάγνα γίνεται, αδύνατη, κομψή και εξαιρετικά καλοντυμένη. Τώρα, αν το – όχι ακραιφνώς φιλόμουσο – κοινό πεισθεί από το λουκ της σέξι ντίβας και φτάσει ως το λυρικό θέατρο ή την αίθουσα συναυλιών για να δει από κοντά τη σταρ, δεν πειράζει αν θα δει κάτι διαφορετικό. Το σημαντικό είναι πως θα πάει ως εκεί…