Αναζήτηση
Η δημοσιονομική προσαρμογή και ένα πακέτο αναπτυξιακών μέτρων που θα χρηματοδοτηθεί από την Ενωση είναι οι προϋποθέσεις που απαιτούνται για να αποφύγει η Ελλάδα τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Αυτό υποστηρίζει ο Γκι Βέρχοφσταντ, επικεφαλής των Φιλελευθέρων στο Ευρωκοινοβούλιο κι επί σειρά ετών πρωθυπουργός του Βελγίου. Τονίζει ακόμη ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν εξαρτάται μόνον από την ίδια, αλλά και από τη βούληση των εταίρων της στην Ενωση.
Η Ενωση έχει διακηρύξει ότι εφόσον η Ελλάδα υιοθετήσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό νόμο, θα τη συνδράμει κι έτσι δεν θα χρεοκοπήσει. Συμμερίζεστε αυτή τη θέση;
Ασφαλώς, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι ταυτοχρόνως με το πρόγραμμα της δημοσιονομικής προσαρμογής και των μεταρρυθμίσεων πρέπει να υπάρξει κι ένα άλλο πακέτο αναπτυξιακών μέτρων, με χρήματα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, από εγγυήσεις των κρατών – μελών, που θα χρησιμεύσει για επενδύσεις.
Πολλοί φοβούνται τη μετάδοση της κρίσης σε άλλες χώρες της ευρωζώνης και θεωρούν ότι πρέπει να ακολουθηθεί μια πολιτική προσωρινής βοήθειας προς την Ελλάδα μέχρι να θωρακιστούν οι άλλες χώρες.
Η μετάδοση έχει ήδη συντελεσθεί. Δείτε πού βρίσκονται τα spreads και των άλλων χωρών της περιφέρειας. Είναι ψευδαίσθηση να νομίζεις ότι μπορεί να απομονώσεις μια χώρα από το σύνολο.
Θεωρείτε λοιπόν ότι και αυτές οι χώρες – η Ιρλανδία κι η Πορτογαλία – θα χρειαστούν επίσης οσονούπω δεύτερα πακέτα βοήθειας;
Ελπίζω όχι. Προϋπόθεση για αυτό όμως είναι δύο πράγματα. Πρώτον, να υπάρξει μια διαρθρωτική λύση για την Ελλάδα και την ελληνική οικονομία και, δεύτερον, να υπάρξει μια πιο φιλόδοξη οικονομική διακυβέρνηση στην ευρωζώνη, διότι οι αγορές δοκιμάζουν το σύνολο της ζώνης του ευρώ – όχι μόνον την Ελλάδα. Εφόσον αυτά συμβούν, δεν θα χρειαστεί δεύτερο πακέτο για τις άλλες χώρες της περιφέρειας.
Υπάρχουν πολλές Κασσάνδρες που λένε πως ό,τι και να συμβεί, κάποια στιγμή η Ελλάδα θα χρειαστεί είτε να χρεοκοπήσει είτε να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση χρέους. Εσείς το αποκλείετε;
Κατ’ αρχάς δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη χρεοκοπία (default). Πάντως, για να μην συμβεί χρεοκοπία, αναδιάρθρωση και τα συναφή, θα πρέπει να υπάρξει το πρόγραμμα με τα μέτρα της δημοσιονομικής προσαρμογής, το πρόγραμμα για την ανάπτυξη, με επενδύσεις και χαμηλότερα επιτόκια, να υπάρξει συμμετοχή των ιδιωτών – είτε με την ανταλλαγή των ομολόγων με νέα είτε με ομόλογα που θα εκδώσει ο προσωρινός μηχανισμός EFSF. Οπως και να έχει, χρειάζεται προσπάθεια από όλους και όχι μόνον από την Ελλάδα – η κ. Μέρκελ υποστήριζε το 2010 ότι αρκεί η προσπάθεια της Ελλάδας και δείτε πού φτάσαμε.
Τι εννοείτε μείωση επιτοκίων;
Θεωρώ πως το επιτόκιο με το οποίο δανείζουν οι κοινοτικές χώρες είναι εξαιρετικά υψηλό, δυσκολεύει την Ελλάδα να ανταποκριθεί αντί να τη διευκολύνει. Νομίζω ότι θα έπρεπε και τα κοινοτικά δάνεια να διέπονται από το ίδιο επιτόκιο που διέπει τα δάνεια του ΔΝΤ.
Ξέρετε, υπάρχουν πολλοί στην Ελλάδα, άνθρωποι που έχουν κουραστεί από την μεγάλη λιτότητα και τις περικοπές, που αναρωτιούνται μήπως μια χρεοκοπία ή αναδιάρθρωση θα ήταν καλύτερη από τη συνεχή λιτότητα. Τι απαντάτε σε αυτούς τους ανθρώπους;
Μια χρεοκοπία σημαίνει ότι οι αγορές δεν θα σε δανείζουν πλέον, θα βυθίζεσαι όλο και περισσότερο, το κόστος για τον κάθε πολίτη θα είναι διαρκώς και μεγαλύτερο, ο πόνος θα μεγαλώνει. Φυσικά, καταλαβαίνω τον κόσμο, διότι τους ζητούμε μόνον λιτότητα. Υπάρχει μια σαφής αδικία, πράγματι. Χρειάζονται και αναπτυξιακά μέτρα που θα ενισχύσουν και την απασχόληση.
Πώς αντιμετωπίζετε αυτούς που προβλέπουν ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αποχωρήσει από το ευρώ;
Θα ήταν απολύτως δραματικό να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ. Θα ήταν κακό για την Ελλάδα και κακό για την Ευρώπη. Οι αγορές θα βρουν μιαν άλλη χώρα να της επιτεθούν, θα καταστραφεί η εσωτερική αγορά… κι αυτό, όπως καταλαβαίνετε, θα ήταν η καταστροφή της γερμανικής οικονομίας.
Την προοπτική εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ την υποστηρίζουν μονάχα οι ευρωσκεπτικιστές, που ούτως ή άλλως δεν θέλουν την ενιαία Ευρώπη. Εφόσον γίνουν αυτά που σας περιέγραψα, δεν τίθεται θέμα εξόδου από το ευρώ για τη χώρα σας.
