Φοιτητικές εκλογές σήµερα.Στα πανεπιστήµια, και φέτος, δεσπόζουν οι αφίσες. Τετράχρωµες, σε ιλουστρασιόν των δύο µεγαλύτερων παρατάξεων και µατ δίχρωµες οιαριστερές, µαρτυρούνότι οι εκλογές είναι και φέτος η χαρά του τυπογράφου:

ΚΝΕ: Κάτωθι του αναµενόµενου σλόγκαν «Κάτω ο ιµπεριαλισµός» διαβάζουµε ότι «Ο πόλεµός τους σκοτώνει ότι άφησε πίσω η ειρήνη τους» µε την υπογραφή του Μπ[οµπ;] Μπρεχτ, ενώ σε µεταγενέστερην αφίσα του Μ.Α.Σ.

(=Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών), όπου παρατίθεται το ποίηµα του ιδίου «Οποιος µένει σπίτι […]», έχει προτιµηθεί η ολογραφή «Μπέρτολτ» και όχι «Μπέρτολντ»· και βεβαίως αποσιωπάται το όνοµα της µεταφράστριας – ψύλλοι στ’ άχερα, και η απουσία υποδιαστολής από το αναφορικό «ό,τι» του µπρεχτικού στίχου ακόµη ψυλλότερη. Σε µιαν άλλη αφίσα και στο σύνθηµα «Ισχυροποίησε το Μ.Α.Σ.» έχουµε δεύτερο πρόσωπο της προτρεπτικής προστακτικής πλην το επιλεγέν ρήµα φαντάζει πολύ γραφειοκρατικό για κοµσοµόλους· το «δώσε δύναµη» θα ήταν αισθητικά και ιδεολογικά συνεπέστερο.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ και ΕΑΑΚ: Η ανανεωτική φοιτητική παράταξη εικονογραφεί την αφίσα της µε σκηνές από κόµικς όπου οι Αστερίξ και Οβελίξ κατατροπώνουν τους κακούς λεγεωναρίους και ως κεντρικό σύνθηµά της προβάλλει το µαρξογενές «Να γυρίσουµε τον κόσµο ανάποδα» καθώς και το «Ηρθε η ώρα για τις δικές µας µέρες!». Τοπρόβληµα εδώ είναι ότι ο εικονογραφικός άνεµος ανανέωσης δεν ταιριάζει µε τα παρατιθέµενα αιτήµατα, που αποπνέουν τον παλαιότροπο κρατικό προστατευτισµό. Οσο για την «Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση», αυτή εµπεριέχει αντίφαση στον τίτλο της: ή ανεξάρτητη ή ενιαία, και τα δύο δεν γίνεται – το διαλαλούσαµε για την Κύπρο αυτό το σλόγκαν στην δεκαετία του Εξήντα και είδαµε πού έβγαλε.

ΠΑΣΠ / ∆ύναµη ανατροπής: Ως κεντρικό σύνθηµα αναγράφεται πως τάχα «Οι αξίες µας θα ξαναχτίσουν το πανεπιστήµιο» µε επένθετες στην αφίσα τις εξής λέξεις: διαφάνεια, αξιοκρατία, ακαδηµαϊκότητα (sic), ισότητα, ειρήνη, έρευνα για την κοινωνία κ.ά. ηχηρά παρόµοια. Το ερώτηµα είναι ποιος κατεδάφισε το πανεπιστήµιο ώστε να χρειάζεται τώρα «ξαναχτίσιµο». Οι αξίες, εξάλλου, από µόνες τους δεν είναι ικανές να «χτίσουν» τίποτε διότι χωρίς ιστορικά υποκείµενα (φοιτητές) είναι αέρας κοπανιστός, καληώρα· διότι όπως θα δούµε παρακάτω, το ουσιώδες είναι η Μύκονος. Το ποδοσφαιρογενές δίστιχο « Πασπ ολέ, ολέ, ολέ ολέ / κάτι πάθανε οι κάλπες και δεν βγάζουν άλλο µπλε » έχει µετρικές αδυναµίες, δίνει πάντως µιαν λογοτεχνικώς αξιόλογη εικόνα, µεβραχυλογία, ανιµισµό και αλληγορία.

ΑΠ-Ν∆ΦΚ / Αλλάζουµε νοοτροπία: «Είµαστε οι ιδέες µας» αναγράφεται χωρίς σηµείο στίξης, µε συνέπεια οι ιδέες να µοιάζουν ακόµη πιοαιωρούµενες, γι’ αυτό και αναρωτιέται κανείς µήπως ενέσκηψαν τα «επανεµψυχωµένα» πτώµατα ιδεών του µεγάλου ιδεαλιστή φιλοσόφου Χέγκελ, ως ζόµπι. Το σύνθηµα είναι ωστόσο απολύτως ακριβές και, για ναµη µείνει καµία αµφιβολία περί τούτου, µια αφισέτα επικολληµένη πάνω στην µεγάληγαλάζια αφίσα διευκρινίζει την νουδουφουκούδικη ιδεολογία µε λεπτοµέρειες: «Μύκονος / Paradise Beach hotel / δυνατότητα ενοικίασης αυτοκινήτου / δεύτερο ποτό 6 ευρώ σε συνεργαζόµενα µαγαζιά[…]». Η ∆ΑΠ-Ν∆ΦΚ κατορθώνει να φαίνεται κατά τι υλιστικότερη της ΠΑΣΠ, αφού παρόµοια αφισέτα βλέπουµε επικολληµένη και στην αφίσα της δεύτερης παράταξης, µε προορισµό την Μύκονο καιπάλι, όπου αυτήν την φορά η διαµονή θα είναι ακριβότερη, πλην όµως θα κοιµηθούµε ως βέροι πασπίτες «στο κέντρο της Μυκόνου». Θα τους χωρέσει όλους το νησί; Ο Ζάχος Χατζηφωτίου έχει ρίξει πέτρα πίσω του και άρα δεν θα δει τις γαλαζο-πράσινες φοιτητικές ορδές που θα επελάσουν τον Μάιο, αµέσως µετάτις εκλογές τους. Ο φοιτητικός δικοµµατισµός συναντιέται το 2011 στην Μύκονο.

« 18 Μαΐου. Θα είµαι εκεί. » υπόσχεται ένα σλόγκαν σε άλλη προεκλογική αφίσα των «γαλάζιων», αυτήν την φορά µε στίξη στο τέλος, την τελεία της καουµπόικης σιγουριάς. « Και στις 25 στην Μύκονο », συµπληρώνουµε.

Μη βιαστούµε ωστόσο να κατακρίνουµε την σηµερινή φοιτητιώσα νεολαία για το ιδεολογικό της χάλι: έχοντας βρει απαξιωµένον τον παραδοσιακό ιδεαλισµό (Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια), προσφεύγει ενστικτωδώς στον µεταµοντέρνο και µεταφυσικό ατοµικισµό, και ευλόγως αναζητεί καταφύγιο στην διαµετρικά αντίθετη γοητεία τού «µυκονιάτικου»,δηλ. του κοσµοπολίτικου και αγοραίουυλισµού, ο οποίος συνιστά την απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να συναντηθεί ενδεχοµένως και µε τον διαλεκτικό τοιούτο. Οι φοιτητές µας είναισχεδόν ρεαλιστές και δεν τους εµπνέει το κλέος των προγόνων· αγωνιούν γιατην επαγγελµατική τακτοποίησή τους καιονειρεύονται όχι τη Μεγάλη Ιδέα παρά τις κοσµικές θερινές διακοπές.

Οι φοιτητές µας είναι σχεδόν ρεαλιστές και δεν τους εµπνέει το κλέος των προγόνων· αγωνιούν για την επαγγελµατική τακτοποίησή τους και ονειρεύονται όχι τη Μεγάλη Ιδέα παρά τις κοσµικές θερινές διακοπές

Ο Μίµης Σουλιώτης είναι ποιητής και διδάσκει λογοτεχνία στο Πανεπιστήµιο ∆υτικής Μακεδονίας dsouliot@gmail.com