Αυτή η συζήτηση κρατάει χρόνια και δεν έχει τελειωµό. Χρειάζονται άραγε ακριβοπληρωµένους άσους, σταρ, οι οµάδες ή είναι πολυτιµότερα τα ταλέντα, που διψάνε για µπάλα και διακρίσεις;


Κάποιοι βρήκαν εύκολη απάντηση. Και τα δύο ταυτόχρονα χρειάζονται, λένε. Μόνο που αυτή η απάντηση στην πράξη δεν έχει εφαρµοστεί ποτέ, αν εξαιρέσουµε την Μπαρτσελόνα ή την παλιά Γιουνάιτεντ, οι οποίες στην ουσία αποτελούν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα…

Τα πράγµατα είναι απλά. Δεν γίνεται να πληρώνεις εκατοντάδες εκατοµµύρια για άσους και να µην παίζουν βασικοί. Διότι τα ονόµατα τραβάνε τον κόσµο στα γήπεδα, πουλάνε διαρκείας, αξίζουν περισσότερο. Μαζί µε τα ονόµατα πουλάνε και οι εφηµερίδες που τα αβαντάρουν. Κονοµάνε και οι µάνατζερ. Ταυτόχρονα χάνονται ταλέντα που ενδεχοµένως αξίζουν το ίδιο µε τους άσους, ακριβώς επειδή πρέπει να παίζουν οι άσοι (µε ή χωρίς εισαγωγικά) και όχι τα νέα παιδιά, που δεν είναι αναγνωρίσιµα.

Στην Ιταλία, η «Γκαζέτα Ντέλο Σπορτ» έκανε µεγάλη έρευνα για τους άσους που διατίθενται ή προσφέρονται προς πώληση το 2011. Ανάµεσά τους, οι Ροναλντίνιο, Μεξές, Πίρλο, Ντελ Πιέρο κ.ά. Με λίγα λόγια, όποιος θέλει να αγοράσει κάποιον από αυτούς τους παίκτες, µπορεί από την 1η Ιανουαρίου να διαπραγµατευτεί απευθείας µαζί τους.

Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το πρώτο όνοµα είναι ο Ροναλντίνιο. Εξι µατς έπαιξε φέτος ο Βραζιλιάνος στο καµπιονάτο µε 516 λεπτά συµµετοχής συνολικά και εισπράττει καθαρά 7,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο από τη Μίλαν. Ο Πίρλο λαµβάνει µόνο 6 εκατ. ευρώ, ενώ ο 35χρονος Ντελ Πιέρο είναι πιο φτηνός. Η «Γιούβε» τον πληρώνει µε 4 εκατ.

ευρώ ετησίως. Ο Μεξές είναι ο… µπατίρης της παρέας. Η Ρόµα του δίνει µόλις 2,9 εκατ.

ευρώ τον χρόνο.

Εάν λοιπόν θέλετε να φέρετε κάποιον από αυτούς στην Ελλάδα (η πρόταση αφορά τους γαλαντόµους προέδρους της χώρας, που πληρώνουν από την τσέπη τους αγοράζοντας παικταράδες, θυσιάζοντας τα πάντα και ποτέ δεν εισπράττουν κ.λπ., κ.λπ.), µπορείτε να τους κάνετε προτάσεις.

Συµπτωµατικά και οι τέσσερις αυτοί παικταράδες σέρνονται φέτος, αλλά όπως και να το κάνουµε έχουν ένα πρεστίζ. Μα, θα πείτε (ό,τι λένε και οι Ιταλοί, σε κάθε ευκαιρία), εµείς «προτιµάµε έναν ζωντανό γάιδαρο, παρά έναν νεκρό γιατρό». Διότι ο ζωντανός γάιδαρος, ό,τι και να γίνει, κάτι θα σου προσφέρει, θα κουβαλήσει, θα βοηθήσει. Ο νεκρός γιατρός τι θα µπορέσει να σου δώσει, εκτός από ένα πολυτελές λείψανο;

ΠΕΡΙ ΠΡΕΣΤΙΖ

Οι περισσότεροι από αυτούς τους παικταράδες φέτος σέρνονται, αλλά όπως και να το κάνουµε έχουν ένα πρεστίζ. Βέβαια, όπως λένε και οι Ιταλοί, «προτιµάµε έναν ζωντανό γάιδαρο, παρά έναν νεκρό γιατρό».