] Ενα έχω να πω για τον Σεπτέμβριο του 2010: μίλησα με τον Οzzy Οsbourne στο τηλέφωνο και αυτό θα γραφτεί με μεγάλα γράμματα στα απομνημονεύματά μου.

] Οταν ανακοίνωσα την επερχόμενη συνέντευξη στα παιδιά μιας φίλης- 16 και 18 ετών- σημειώθηκαν απανωτές λιποθυμίες… «Θα μιλήσεις στον Οzzy; Μπορούμε να έρθουμε στην εφημερίδα να κάνουμε τη συνέντευξη μαζί- please, please, please!!!».

] Η δόξα του Οzzy, 40 χρόνια από την εποχή των Βlack Sabbath. Πόσες γενιές έχουν μεγαλώσει με το «Ρaranoid»; Πάντως τα παιδιά ετοιμάζουν τα μαύρα τζιν και τις καδένες τους για να με ακολουθήσουν στη συναυλία.

] Κι εγώ, πιο στραβάδι απ΄ τα στραβάδια (ανεξαρτήτως του αν τους κάνω την ξύπνια), πάω να δω τον 62χρονο καλό γεράκο (έτσι ακουγόταν απ΄ το τηλέφωνο) να παθαίνει ντελίριο πάνω στη σκηνή τραγουδώντας το «Ηeaven and Ηell». Ντελίριο χωρίς να πίνει, να καπνίζει ή να παίρνει ναρκωτικά- μου το είπε και μου το τόνισε: «Είμαι clean!».

] Αυτά είναι τα μεγάλα νέα της εβδομάδας. Ο Οzzy clean. Κατά τα άλλα, η Αθήνα μπαίνει σιγά σιγά στη φθινοπωρινή της διάθεση και πρέπει να βάλουμε τα πράγματα κάτω, να δούμε τι θα κάνουμε από ΄δώ και πέρα. ] Live που θα ήθελα να δω: Βασιλική Καρακώστα: παίζει Τρίτη 28/9 στο «Αλάβαστρον». Αν και δεν έχω διευκρινίσει ακόμα αν το πρόγραμμά της είναι η «Κουρελού», που θέλω να δω, ξέρω ότι έχει ενδιαφέρον το λάιβ της.

] Νέο κορίτσι μόνο ψάχνει. Το όνομα της, Μαριέττα Φαφούτη (όχι και πολύ επικοινωνιακό για τραγουδίστρια). Μόλις έβγαλε τον πρώτο της δίσκο στην Ιnner Εar: «Τry Α Little Romance», με παραγωγό τον Οttomo και μουσικές που μας θυμίζουν τον ρομαντισμό του ΄60 και του ΄70.

] Από την Πέμπτη που μας πέρασε και όλες τις Πέμπτες του Οκτωβρίου οι φάνκι Α Des Ρotes (το τραγούδι τους «Στη Μαλαισίνα» έχει γίνει γνωστό) ανεβάζουν τη λικνιστική μας διάθεση στο φουλ παίζοντας στο «Νueva Τrova». Αλλο συμπαθές πρόσωπο της νέας σκηνής, ο Μonsieur Μinimal, παρουσιάζει απόψε στο «Floral» το νέο του άλμπουμ «Πάστα Φλώρα». Νέος τραγουδοποιός μόνος ψάχνει. Το όνομα αυτού Ορέστης Ντάντος και θυμηθείτε τον. Αύριο παίζει στο Club του «Σταυρού». Ελληνόφωνο δυναμικό ροκ με καλό στίχο- σπάνιο, αλλά νομίζω ότι εδώ βρήκαμε φλέβα. Να πάτε «αν γουστάρετε» όπως λέει και το άσμα του…