Αχρηστος όρκος, απατηλός
Της Εύας Κοταµανίδου
Ξανά και πάλι η υποκρισία της ορκωµοσίας της νέας κυβέρνησης, ενώπιον του Προέδρου της Δηµοκρατίας, του Πρωθυπουργού και του τελετάρχη, σοβαρού και συνετού, Αρχιεπισκόπου, µετά τον µεταµεσονύκτιο ανασχηµατισµό. Αυξάνεσθαι και πληθύνεσθαι, εν µέσω κρίσης, υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί και υφυπουργοί, σκυµµένοι, στριµωγµένοι, µε τεντωµένα χέρια, να ορκίζονται, µουρµουρίζοντες: «Εις το όνοµα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύµατος, να τηρούν το Σύνταγµα και τους νόµους», προς όφελος του ελληνικού λαού. Θα το πράξουν; Ιδού η απορία! Τόσοι και τόσοι ορκίστηκαν κατά καιρούς, από συστάσεως του ελληνικού κράτους κι όµως τα σκάνδαλα διαφθοράς, καταλήστευσης και ξεπουλήµατος του εθνικού πλούτου, ανάµειξης και διακίνησης µαύρου χρήµατος, µίζες κ.λπ., κ.λπ. «εις βάρος του ελληνικού λαού, ενάντια στους νόµους και το Σύνταγµα» δεν εξέλιπαν. Βατοπέδι, Siemens, δοµηµένα οµόλογα, παραδικαστικό κύκλωµα κ.ά. τα έπραξαν αν και ορκισθέντες περί του αντιθέτου, υπουργοί και υφυπουργοί, παρά τα «νόµιµα, άρα και ηθικά» υποστηρίζοντες. Τους εµπόδισε ο όρκος τους; Οχι, βέβαια! Αν πράγµατι ίσχυε και τους δέσµευε, και µόνο αυτός ο απαρνηµένος όρκος θα τους έκρινε ως ψεύτες και εγκληµατίες. Αµ η φενάκη του όρκου στα δικαστήρια από κατηγορουµένους και µάρτυρες, «ορκίζοµαι να είπω την αλήθεια και µόνον την αλήθεια», τηρείται; Τη λένε πράγµατι την αλήθεια; Ως πότε θα διαιωνίζεται αυτή η άχρηστης υποκρισίας απάτη του όρκου επί του Ευαγγελίου;
Δεν έφθασε ακόµα η ώρα του χωρισµού ενός πολιτισµένου δηµοκρατικού Κράτους και Εκκλησίας; Ας δίνουν όρκο προσωπικής τιµής, ευθύνης και αξιοπρέπειας! Θα ναι πιο δεσµευτικό και τίµιο!
Αναζήτηση
