Η άλλη… «Ανατροπή» του Νίκου Θέµελη

Μ.Π.


Το έβδοµο µυθιστόρηµα του Νίκου Θέµελη είναι έτοιµο και κυκλοφορεί στις 25 Οκτωβρίου. Από τα λίγα που γνωρίζουµε ώς τώρα, ο πολυδιαβασµένος συγγραφέας φαίνεται να συνεχίζει στα µοτίβα που τον έκαναν να ξεχωρίσει, µπλέκοντας την Ιστορία – έστω την πιο πρόσφατη, αυτή τη φορά – και τις σαρωτικές κοινωνικές αλλαγές των καιρών µας µε την προσπάθεια µεµονωµένων ανθρώπων να επιβιώσουν µέσα στη δεδοµένη σκληρότητα του 20ού αιώνα και να συνεχίσουν να ονειρεύονται. Το µυθιστόρηµα έχει τίτλο «Η συµφωνία των ονείρων» και αφηγείται την ιστορία µιας οικογένειας µε αφετηρία το 1947, στα Ιωάννινα. Αν κάτι αλλάζει µε σιγουριά στο νέο του βιβλίο, είναι η στέγη που το φιλοξενεί. Επειτα από δωδεκάχρονη ευδόκιµη συνεργασία µε τις Εκδόσεις Κέδρος, ο συγγραφέας της τριλογίας «Αναζήτηση», «Ανατροπή», «Αναλαµπή» αναζήτησε µια εκδοτική… ανατροπή και εγκαινίασε συνεργασία µε τις Εκδόσεις Μεταίχµιο, υπογράφοντας χθες το σχετικό συµβόλαιο. Ο Νίκος Θέµελης ξεκίνησε τη διαδροµή του στο µυθιστόρηµα το 1998 µε την «Αναζήτηση» ταράζοντας τα νερά της ελληνικής λογοτεχνίας. Στενός συνεργάτης του Κώστα Σηµίτη µέχρι και σήµερα, επί σχεδόν τριάντα χρόνια δηλαδή, έγινε το µοναδικό παράδειγµα στην εποχή µας ανθρώπου σε καίρια πολιτικά πόστα, που κατόρθωσε να κάνει µια εξίσου σηµαντική καριέρα στον χώρο της λογοτεχνίας κερδίζοντας την αναγνώριση και την αγάπη κοινού και κριτικής.

Βραβεία µεταξύ φίλων

Χ.


Ο Πάολο Μερενγκέτι, κριτικός κινηµατογράφου στην ιταλική «Correre de la Sera», επέκρινε έντονα τον πρόεδρο της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Βενετίας Κουέντιν Ταραντίνο ότι ευνόησε την πρώην σύντροφό του Σοφία Κόπολα η οποία βραβεύτηκε µε τον Χρυσό Λέοντα. Οµως δεν ήταν µόνο η Σοφία στον κύκλο των ευνοηµένων της χρονιάς (υπαινίχθηκε ο Μερενγκέτι). Με δυο βραβεία, καλύτερης σκηνοθεσίας και σεναρίου, έφυγε και ο φίλος του Αλεξ Ντε Λα Ιγκλέθια, ενώ µέσα στα κοντινά του πρόσωπα συγκαταλέγεται και ο Βίνσεντ Γκάλο, πρωταγωνιστής της ταινίας «Εssential Κillling», που απέσπασε βραβείο για καλύτερη ανδρική ερµηνεία. Ο ίδιος πάντως τόνισε ότι «ουδέποτε θα επέτρεπε τη φιλία να τον επηρεάσει».

Ρουλέτα οι συναυλίες

Χ.Π.


Καλοκαίρι απρόβλεπτο σαν κινούµενη άµµος. «Ρουλέτα» οι συναυλίες ακόµη και των πιο στάνταρ καλλιτεχνών (αλλά µάλλον το «στάνταρ» είναι µια λέξη που πρέπει να βγάλουµε από το λεξιλόγιό µας). Ουδείς µπορεί πλέον να προεξοφλήσει το αποτέλεσµα, όσο «χαϊδεµένος» κι αν είναι από τα µίντια, τους χορηγούς, τους διαφηµιστές. Και τα θέατρα – βαρόµετρα που κάποτε αποτελούσαν το µέτρο της δηµοτικότητας των καλλιτεχνών (όπως ο Λυκαβηττός ή το «Μελίνα Μερκούρη» του Βύρωνα) έπαψαν να έχουν τη βαρύτητα που είχαν κάποτε. Μπορεί να γεµίσεις Λυκαβηττό, αλλά να ακυρωθεί η Πάτρα ή η Θεσσαλονίκη (λόγω χαµηλής προπώλησης). Για να µην τα πολυλογώ, δεν περίµενα ποτέ να αποκλειστώ στα υψώµατα του Λυκαβηττού λόγω συναυλίας Χατζηγιάννη εκεί. Ζευγαράκια µε τα πόδια (που αγκοµαχούσαν γιατί είχαν ανέβει πιο ψηλά από τον δρόµο του τελεφερίκ), ταξιτζήδες αγανακτισµένοι που δεν µπορούσαν να στρίψουν, οδηγοί που έψαχναν απεγνωσµένα να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους… Εξι χιλιάδες κόσµος το πρώτο βράδυ, µάθαµε, τέσσερις χιλιάδες το δεύτερο. Μάθαµε επίσης ότι κάποιες συναυλίες του µέσα στο καλοκαίρι είχαν ακυρωθεί (η επίσηµη εκδοχή ήταν ο κακός καιρός) αλλά ο Λυκαβηττός βούλιαξε. Και το είδαµε…