«Εκεί που έψαχνα σε ξένες ιστοσελίδες για σπόρους ντοµάτας και πιπεριάς, το µάτι µου έπεσε και σε αντίστοιχους µε µανιτάρια.

Δεν ήξερα πως µπορούσα να τα καλλιεργήσω και στο σπίτι µου! Αµέσως η ιδέα αυτή µου κέντρισε το ενδιαφέρον, οπότε κι άρχισα να ψάχνω περισσότερο. Πράγµατι, ύστερα από λίγο καιρό είχα πια εξασφαλισµένη τη δική µου σπιτική παραγωγή».


Αυτοδίδακτος καλλιεργητής, πήρε για µπούσουλά του το ξενόγλωσσο βιβλίο περί µανιταροκαλλιέργειας. Υπό τις οδηγίες του, ο 33 χρονών Δηµήτρης Τσακίρης έχει στήσει εδώ και δύο χρόνια στη Θεσσαλονίκη τον δικό του µικρό «µπαξέ», όπου φύτεψε και παράγει πλέον συστηµατικά τα µανιτάρια του! Επί δέκα µήνες τον χρόνο, µε εξαίρεση ένα δίµηνο το καλοκαίρι λόγω των υψηλών θερµοκρασιών, καταφέρνει κι έχει στην κουζίνα του σχεδόν δέκα κιλά φρέσκα µανιτάρια µηνιαίως, εκατό κιλά δηλαδή τον χρόνο.

Τόσα πολλά, ώστε τα καταναλώνει δύο τρεις φορές την εβδοµάδα, σε διάφορες µαγειρικές εκδοχές, ή και τα χαρίζει.

«Στο σπίτι µου έχω ένα θερµοκήπιο – ντουλάπα, µ’ έναν απλό υγραντήρα αέρα και µία λάµπα φθορίου. Μέσα εκεί άρχισα να καλλιεργώ αρχικά τα γιαπωνέζικα µανιτάρια σιιτάκε. Σήµερα, το έχω προχωρήσει ακόµα πιο πολύ: µπορώ και βγάζω πια κατ’ οίκον µια ολόκληρη σειρά, άλλα επτά διαφορετικά βρώσιµα είδη. Ολες αυτές οι ποικιλίες µού εγγυώνται και πολλές επιλογές για τη διατήρησή τους: αποξήρανση, σοτάρισµα και κατάψυξη ώσπου να µαγειρευτούν, και φυσικά πεντανόστιµα τουρσιά σε µόνιµη βάση!» λέει σήµερα στα «ΝΕΑ».

Το κόστος

Τα είδη που καλλιεργεί έχουν ως υπόστρωµά τους ένα µείγµα από πριονίδι (όχι πεύκου), πίτουρο και νερό – στα πλευρώτους αρκεί και µόνο το βρεγµένο άχυρο. «Πριονίδι – ακατέργαστο, όχι ποτισµένο µε χηµικά – βρίσκω δωρεάν στα ξυλουργεία. Πίτουρο προµηθεύοµαι από µαγαζιά ή χώρους µε ζωοτροφές έναντι µηδαµινού κόστους.

Από εκεί και πέρα, έχω να αγοράσω το κυριότερο, το µυκήλιο – τον σπόρο σε φακελάκι σε τιµή µόλις 0,50 ευρώ ανά κιλό µανιταριού».

Με απλές, όπως λέει, µεθόδους ο καθένας µπορεί να σπείρει και τελικά να γευτεί τα δικά του µανιτάρια.

Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Μέχρι και δέκα κιλά τον µήνα – εκτός από τους καλοκαιρινούς µήνες – µπορεί να φτάσει η παραγωγή ενός µικρού οικιακού θερµοκηπίου

Ολα τα απαραίτητα υλικά µε ένα κλικ


ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΟΛΟ και περισσότεροι γίνονται χρόνο µε τον χρόνο στην Ελλάδα οι ερασιτέχνες µανιταροκαλλιεργητές. «Τουλάχιστον είκοσι ενδιαφερόµενοι κάθε µήνα ψωνίζουν, απευθείας ή και µέσω της ιστοσελίδας µας (http: //www. valentine.gr), έναν ή και περισσότερους φακέλους µε σπόρους – ξηρό ηµυκήλιο, µε προτίµηση κυρίως στα πλευρώτους και τα αγαρικά. Σε τιµές από 15 έως 20 ευρώ (για συσκευασίες 100-200 γραµµαρίων), µε ένα και µόνο φακελάκι, µπορούν να βγάλουν 5-8 κιλά µανιταριών. Τώρα το φθινόπωρο είναι η περίοδος ραγδαίας ανάπτυξης νέων καλλιεργειών, που ευδοκιµούν και τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου, αλλά όχι τόσο το καλοκαίρι…», λέει ο γεωπόνος κ. Μιχάλης Πολίτης, που διακινεί 15 διαφορετικούς τύπους σπόρων βρώσιµων µανιταριών, στο ανθοπωλείο του («Valentine Floral Creations»), στη Βέροια. Ακόµα πιο βολική κάνει την όλη σπιτική διαδικασία το ήδη έτοιµο υπόστρωµα που πωλείται και στην Ελλάδα.

«Εναντι 5 ευρώ διαθέτουµε µέσω της ιστοσελίδας µας (http: //www. manitariadirfis.

gr), σε συσκευασία – κιτ, όλα τα απαραίτητα υλικά: ένα κιλό άχυρο, φακελάκι µε µικκύλιο – σπόρους και τη σακούλα µέσα από την οποία θα βγουν τα µανιτάρια. Με τον τρόπο αυτό, ακόµα κι εντελώς αρχάριοι στο αντικείµενο µπορούν να σπείρουν στο σπίτι τους µέχρι και φαρµακευτικά-θεραπευτικά µανιτάρια…», λέει ο γεωπόνος κ. Λευτέρης Λαχουβάρης, που µαζί µε τον συνάδελφό του Θανάση Μαστρογιάννη έστησαν το 2004 στον Πισσώνα της Εύβοιας, τη δική τους πρότυπη µονάδα («Μανιτάρια Δίρφυς»), για την παραγωγή µανιταριών, αλλά και του υποστρώµατός τους.

«Τα τελευταία τρία χρόνια είναι γεγονός πως και στην Ελλάδα έχει αρχίσει να διαδίδεται η οικιακή καλλιέργεια. Ακόµα, ωστόσο, ο περισσότερος κόσµος δεν έχει καταλάβει την τεράστια διατροφική αξία των µανιταριών, σε αντίθεση µε ό,τι συµβαίνει στο εξωτερικό, όπου καλλιεργούνται ευρέως και στα σπίτια, εδώ και τριάντα χρόνια» προσθέτει.