Αναζήτηση
Διατηρεί αλώβητο τον ενθουσιασμό της για το θέατρο για παιδιά η Ξένια Καλογεροπούλου, που το καινούργιο της έργο «Grimm και Grimm» παρουσιάζεται από την «Μικρή Πόρτα» της, ενώ το Εργαστήρι που έχει δημιουργήσει ανθεί
Κάθεται πλάι μου, στην πολυθρόνα της, στο εξαιρετικού γούστου διαμέρισμά της στα Ιλίσια η Ξένια Καλογεροπούλου. Τα κοντοκομμένα γκρίζα, σχεδόν άσπρα μαλλιά της την έχουν γλυκάνει ακόμα περισσότερο. Και μιλάει σαν παιδάκι: με ζωντάνια, με κέφι, με ενθουσιασμό. Που δεν την έχουν αφήσει.
Η «Μικρή Πόρτα» της ξεκίνησε φέτος καθυστερημένα αλλά το «Grimm και Grimm», το καινούργιο της έργο που ανέβασε η Λίλο Μπάουρ, ιδρυτικό μέλος του «Τεάτρ ντε Κομπλισιτέ», με την οποία συνεργάζονται για τρίτη φορά, έχει πάρει τη φόρα του. Ενώ το Εργαστήρι του θεάτρου «Πόρτα» που απευθύνεται σε παιδιά αλλά και σε εκπαιδευτικούς οι οποίοι ενδιαφέρονται αλλά και σε γονείς, με στόχο αυτό που αποκαλούμε θεατρική/ αισθητική εκπαίδευση και αγωγή, το στερνοπαίδι της- διανύει τον έκτο του χρόνο- μοιάζει να την απασχολεί εξίσου. Χωρίς να ξεχνάει την ηθοποιό Καλογεροπούλου που ετοιμάζεται να ξαναγυρίσει στη σκηνή με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο.
Φέτος διάλεξε τέσσερα παραμύθια των Γερμανών παραμυθάδων αδελφών Γκριμ- δύο χαρούμενα και δύο λίγο πιο «σκοτεινά»-, τα σύνθεσε και έφτιαξε μαζί με τη σκηνοθέτρια και τον θίασο- παρούσα σε όλες τις δοκιμές-, αλλά και παίρνοντας υπ΄ όψιν τις αντιδράσεις παιδιών που φοιτούν στο Εργαστήρι και που παρακολούθησαν συστηματικά την προετοιμασία της παράστασης, το κείμενο.
«Αντίθετα με τον Θωμά (σ. σ. τον Μοσχόπουλο, τον σκηνοθέτη- alter ego της στη «Μικρή Πόρτα») ο οποίος πέρσι στο «Παραμυθissimo!» μου ζητούσε να κρατήσω την αφήγηση των ιταλικών παραμυθιών που διαλέξαμε και συνθέσαμε, η Λίλο δεν ήθελε πουθενά να υπάρχει το «Ήτανε μια φορά κι έναν καιρό…». Και στόχος της ήταν να εκφράζονται όλα τα πράγματα σωματικά».
Από το 1972 που ξεκίνησε στο θέατρο «Αθηνά» την Παιδική Σκηνή του θιάσου Φέρτη- Καλογεροπούλου η οποία μετεξελίχτηκε στη «Μικρή Πόρτα», θεμελιώνοντας σε επαγγελματική βάση το θέατρο για παιδιά στην Ελλάδα, έχουνε περάσει πάνω από 37 χρόνια.
Διατηρείτε τον ίδιο ενθουσιασμό;
«Όχι. Έχω πολύ περισσότερο». Γελάει. «Όταν ξεκίνησα, δεν είχα σκεφτεί πως θα είναι κάτι τόσο ενδιαφέρον. Ούτε είχα δει ποτέ θέατρο για παιδιά. Πάντα λέω πως, αν είχα δει, ίσως και να μην είχα κάνει…». Γελάει πάλι. «Απλώς σκέφτηκα πως θα ΄ταν ωραίο μέσα στη δικτατορία και τη μελαγχολία να κάνω κάτι για τα παιδιά. Και είχα την περιέργεια να δω πώς θα είναι. Θυμάμαι που τρώγαμε ψάρι στη Ραφήνα όταν το πρωτοείπα στον Σταμάτη τον Φασουλή.
Μάζεψα έναν καταπληκτικό θίασο, πήγε καλά, συνέχισα, αλλά τα πρώτα χρόνια δεν είχα αντιληφθεί ώς πού μπορεί να φτάσει το πράγμα – τι δυνατότητες και τι απαιτήσεις έχει.
Τώρα είναι πολύ μεγαλύτερο το άγχος αλλά και ο ενθουσιασμός. Και η επιθυμία του ψαξίματος, που είναι ανανεωτική».
Δεν έχετε κουραστεί;
«Ναι, σίγουρα. Αλλά ό,τι σε ενδιαφέρει και σε παθιάζει σε κουράζει κιόλας. Είναι, όμως, τόσο μεγάλες οι χαρές…».
Μου μιλάει- με αμείωτο πάντα ενθουσιασμό- για το Εργαστήρι και την επιτυχία του- «μας έχει αιφνιδιάσει κι εμάς, έχουμε αυτή τη στιγμή 170 παιδιά στα τακτικά τμήματα, τα οκτάμηνα»-, τους δασκάλους του, τις καινούργιες ιδέες που υλοποιούν, τον καινούργιο τους χώρο που διαμόρφωσε ο αρχιτέκτονας- σκηνογράφος Αντώνης Δαγκλίδης στον περιφερειακό του Λυκαβηττού, τη δανειστική βιβλιοθήκη που δημιούργησαν με τη στήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος…
Το «καλό πνεύμα» του σπιτιού, ο Κύριος Κωστής Σκαλιόρας, σύντροφός της στη ζωή εδώ και χρόνια, κάνει ένα διακριτικό πέρασμα, ενώ η Τιτίνα, μια όμορφη γκρίζα γατούλα, τρίβεται στα πόδια μου.
Έχετε σκεφτεί πως η ενασχόληση με το θέατρο για παιδιά ήταν εις βάρος της ηθοποιού Καλογεροπούλου;
«Δεν προλαβαίνω να το σκεφτώ. Αλλά τελευταία, έτσι κι αλλιώς, θέλω να δουλεύω σαν ηθοποιός μόνο αν κάτι με κεντρίζει πάρα πολύ. Και δεν θέλω να είμαι στο θέατρο κάθε βράδυ για πολύ καιρό. Με τον Λευτέρη Βογιατζή το χάρηκα πάρα πολύ που δούλεψα στο «Βella Venezia» του Γιώργου Διαλεγμένου. Αλλά τα δύο χρόνια που ήμουνα κλεισμένη εκεί με κούρασαν».
ΙΝFΟ
«Grimm και Grimm» στο θέατρο «Πόρτα» (Μεσογείων 59, Αμπελόκηποι, τηλ.
210-7711.333).
Σάββατο στις 15.00,
Κυριακή 11.00 και 15.00. Εισιτήρια: 16 ευρώ. Εργαστήρι θεάτρου «Πόρτα», πληροφορίες: τηλ.
210-3249.829.
«Στα 37 χρόνια οι χαρές είναι περισσότερες»
Το «τρέιλερ» των 37 χρόνων που η Ξένια Καλογεροπούλου ασχολείται με το θέατρο για παιδιά έχει χαρές αλλά θα έχει και πίκρες. «Όλα αυτά που αξίζουν στη ζωή έχουν μεγάλες χαρές αλλά και μεγάλες πίκρες… Ο έρωτας, ας πούμε.
Αλλά, αν τα βάλω στη ζυγαριά, οι χαρές είναι περισσότερες.
Και ειδικά ότι έτυχε να βρεθώ με ανθρώπους που μπορούσα να μοιραστώ μαζί τους αυτό που αγαπούσα», λέει η Ξένια Καλογεροπούλου. Αναφέρει τον Σταμάτη Φασουλή, τον Θωμά Μοσχόπουλο- «η «Πόρτα» είναι το σπίτι του. Λατρεύει κι αυτός το παιδικό θέατρο και με σπρώχνει στα δύσκολα, πράγμα που μου κάνει καλό στην ηλικία που είμαι. Αν δεν είχα τον Θωμά, δεν ξέρω αν θα είχα την όρεξη να συνεχίσω»-, τη Γιάννα Καμπουρίδου- το δεξί της χέρι-, τη συνεργάτριά της και ψυχή του Εργαστηρίου Πέγκυ Στεφανίδου, τη χορογράφο Μάρθα Κλουκίνα, τη Λίλο Μπάουρ…
Νιώθετε πιο στα νερά σας αν το έργο είναι δικό σας;
«Αν είναι του Μάικ Κένι (έχουν ανεβάσει στη «Μικρή Πόρτα» τρία έργα του και τον νιώθει πολύ δικό της άνθρωπο), αισθάνομαι σα να το ΄χω γράψει η ίδια».
