«Θα σας πω τα πάντα» είναι ο τίτλος του βιβλίου του Αντόνιο Κασάνο.

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός, τολμά να μοιραστεί τα μυστικά του. Για παράδειγμα αναφέρει πως όταν ήταν 12 ετών είχε στριμωχτεί με τη δασκάλα του. Τίποτα το παράξενο; Αν εξαιρέσουμε βέβαια πως στη συνέχεια πήγε στην τουαλέτα και καθώς τη σκεφτόταν «ακολούθησε αυτό που μπορείτε να φανταστείτε».

Ο Κασάνο αγαπά το ποδόσφαιρο αλλά επίσης αγαπά το σεξ και το φαγητό. Υποστηρίζει πως έχει κοιμηθεί με «600 ή 700» γυναίκες κι αν αναλογιστούμε πως είναι 26 ετών αποτελεί κατόρθωμα.

Όταν ο Κασάνο ήταν στη Ρεάλ Μαδρίτης, πλήρωνε έναν υπάλληλο του ξενοδοχείου για να βάλει κρυφά μία γυναίκα στο δωμάτιό του αργά το βράδυ παραμονή των εντός έδρας αγώνων. Αφού ολοκλήρωνε την ερωτική του συνεύρεση, στη συνέχεια μπουκωνόταν με τέσσερις ή πέντε πάστες. «Σεξ συν φαγητό: η τέλεια νύχτα», γράφει.

Η έλλειψη πειθαρχίας και η ανυπακοή τον συνόδευαν σχεδόν παντού. Αναφέρει πως η αγαπημένη του συνήθεια όταν διαφωνούσε με τον προπονητή ήταν να τσαλακώνει τη φανέλα του και να λέει: «Ωραία. Γιατί δεν πας εσύ να παίξεις αντί για μένα;».

Ο Κασάνο μεγάλωσε σε μία περιοχή με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα στην Ιταλία, γιος ανύπαντρης μητέρας. Όπως αναφέρει, αν δεν ήταν το ποδόσφαιρο θα γινόταν ένα απόβρασμα της κοινωνίας. Τα όσα λέει ο Κασάνο εξηγούν ίσως γιατί αγωνίζεται σε μία μέτρια ομάδα όπως η Σαμπντόρια. «Η νίκη είναι ωραία αλλά δεν σε κάνει ευτυχισμένο», γράφει. «Το πρόβλημα είναι πως ζούμε σε μία κοινωνία που έχει εμμονή με την επιτυχία. Ξεγελάμε τους εαυτούς μας πιστεύοντας πως πρέπει να κάνουμε το καλύτερο και να θυσιαστούμε για την επιτυχία. Αλλά γιατί; Τα τρόπαια έρχονται και φεύγουν. Όταν κάποια στιγμή θα αποσυρθείς όλα θα χαθούν, θα είναι νούμερα για τη στατιστική. Και εκτός από τον Μαραντόνα, τον Πελέ και ίσως μερικούς άλλους, κανείς δεν θα θυμάται εσένα και αυτά που κέρδισες».

«Αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό, είναι να είσαι ευτυχισμένος τώρα. Ξέρω πως δεν δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου. Στην καλύτερη περίπτωση δίνω το 50%. Ίσως λίγο παραπάνω τις καλές χρονιές. Αλλά και τι μ΄ αυτό; Χάρη στο ταλέντο μου, ζω σαν βασιλιάς, παίζω ποδόσφαιρο και περνώ πολύ καλά. Αν έπρεπε να δώσω το 100% θα παρέμενα στη Ρεάλ Μαδρίτης, θυσιάζοντας πολλά πράγματα, θα έκανα το καλύτερο και πιθανότατα θα είχα επιτυχία. Αντί όλων αυτών, όμως, βρίσκομαι στη Σαμπντόρια και μου αρέσει πολύ».

«ΤΑ ΠΑΝΤΑ»

Έχει ήδη καταστρώσει τα σχέδιά του για τη ζωή του μετά το ποδόσφαιρο. «Σχεδιάζω να γίνω χοντρός», γράφει. «Εννοώ πολύ, πολύ χοντρός. Ακόμα και τώρα όταν δεν παίζω για έναν μήνα παίρνω πολλά κιλά. Σχεδιάζω να φάω. Πολύ. Σχεδιάζω να φάω τα πάντα».

Ολοκληρώνοντας το βιβλίο του συγκρίνει το ταλέντο του με μία Φεράρι. Για να πάρεις το καλύτερο από ένα τέτοιο αυτοκίνητο πρέπει να έχεις ανοιχτό δρόμο και να έχεις τη μηχανή στο όριό της τρέχοντας με 240 χιλιόμετρα την ώρα. «Οδηγώ τη Φεράρι μου στο κέντρο της πόλης με τρίτη ταχύτητα, με κατεβασμένο το τζάμι, το χέρι έξω και χαμογελώντας ευχαριστημένος», γράφει.