Αυτές τις ημέρες στην Τουρκία, όλοι βάζουν ταμπέλες σε όλους: είτε είσαι με τη δική μας πλευρά ή με τη δική τους. Κανείς δεν επιτρέπεται να βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο. Αν είσαι εναντίον του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), πρέπει απαραίτητα να στηρίξεις και να επιδοκιμάσεις μια πιθανή ετυμηγορία του Συνταγματικού Δικαστηρίου υπέρ της διάλυσής του. Αν λες ότι το ΑΚΡ δεν πρέπει να κλείσει, τότε είσαι λακές της κυβέρνησης και επιδιώκεις ίδιον όφελος.

Προσωπικά, δεν έχω καμία πρόθεση να ενδώσω στον εκφοβισμό. Δεν είμαι υπέρ του ΑΚΡ. Δεν συμμερίζομαι την κοσμοθεω- ρία του, ούτε τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει τη θρησκεία. Πιστεύω όμως ότι δεν πρέπει να κλείσει. Κατ΄ αρχήν, τίποτε δεν θα αλλάξει: θα συνεχίσει τον δρόμο του με άλλο όνομα. Ο Ερντογάν θα είναι υποψήφιος στις πρόωρες εκλογές ως ανεξάρτητος, και το κόμμα του θα κυβερνήσει και πάλι. Όταν όμως το ΑΚΡ ξαναγίνει κυβερνών κόμμα, η ένταση, ο διχασμός και η αστάθεια στη χώρα θα γίνουν ακόμα μεγαλύτερα. Η κρίση θα βαθύνει ακόμα περισσότερο. Το ΑΚΡ έχει πλέον συνειδητοποιήσει μέχρι πού μπορεί να τραβάει το σκοινί. Έχει δει πως το να κερδίζεις τις εκλογές με μεγάλη διαφορά δεν σημαίνει και ότι μπορείς να κυβερνάς χωρίς να κάνεις κάποιους συμβιβασμούς. Ας δώσουμε λοιπόν στο κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν μια δεύτερη ευκαιρία.

Το σχόλιο του Τούρκου αρθρογράφου Μεχμέτ Αλί Μπιράντ δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τurkish Daily Νews»