[ 20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ] Οι διπλωμάτες δεν είναι ελίτ, μπορούν και να διαμαρτύρονται

Οι διπλωμάτες δεν ένας κύκλος «καλοντυμένων, γκλαμουράτων συναναστροφών», λέει ο Γιώργος Αϋφαντής, αρμόδιος για την επικοινωνία της Ένωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων που διεκδικούν καλύτερες αποδοχές, καθώς και να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των ειδικών «δίχως κομματικές παρεμβάσεις και αλεξιπτωτιστές». Συμβουλεύει μάλιστα τους επίδοξους διπλωμάτες να στραφούν αλλού, αν τους ενδιαφέρουν πρωτίστως «τα χρήματα, οι γκλαμουριές και οι δημόσιες σχέσεις».

Διπλωμάτες στους δρόμους; Οι διπλωμάτες πρέπει να μπορούν να τα κάνουν όλα, ακόμη και να διαμαρτύρονται.

Δεν είναι οξύμωρο σχήμα για μια τάξη που θεωρείται ελίτ; Ούτε προνομιούχοι ούτε ελίτ.

Όταν η πολιτική ηγεσία μας υποπληρώνει και μας περιθωριοποιεί, διαμαρτυρόμαστε. Βεβαίως, η διαμαρτυρία ξενίζει όσους εκλαμβάνουν τους διπλωμάτες ως έναν κύκλο καλοντυμένων, γκλαμουράτων συναναστροφών.

Πότε έπαψε να είναι ελίτ; Δεν υπήρξε ποτέ. Όμως τα τελευταία 20 χρόνια βιώνουμε μια σταδιακή αποδόμηση της Διπλωματικής Υπηρεσίας.

Διπλωμάτες των 1.040 ευρώ. Είναι τόσο άσχημα τα πράγματα; Με καθαρές αποδοχές 1.040

ευρώ για τον εισαγωγικό βαθμό του Ακολούθου Πρεσβείας, η πολιτική ηγεσία σηματοδοτεί ότι και στην πράξη δεν θέλει τη Διπλωματική Υπηρεσία ως επίλεκτο σώμα.

Γιατί ο μισθός των πρέσβεων που είναι Γενικοί Διευθυντές είναι χαμηλότερος κατά 1.000 ευρώ όλων των άλλων Γενικών Διευθυντών του Δημοσίου;

Οι διπλωμάτες έχουν ένα επίπεδο κατάρτισης και απόδοσης εκνευριστικά καλύτερο των άλλων δημοσίων υπαλλήλων με τους οποίους έχει συνηθίσει να συνεργάζεται η πολιτική ηγεσία της χώρας. Υποθέτω ότι γι΄ αυτό τιμωρούνται.

Οι αμοιβές των Ευρωπαίων συναδέλφων σας;

Οι Πορτογάλοι διπλωμάτες έχουν βασικό μισθό 50% μεγαλύτερο του δικού μας. Όταν υπηρετούν στο εξωτερικό έχουν, ανεξαρτήτως βαθμού, πληρωμένο σπίτι. Σε περιοχές συγκρούσεων και πολέμου, παίρνουν ένα σημαντικό επιπρόσθετο επίδομα επικίνδυνης υπηρεσίας, εμείς απολύτως τίποτα.

Μιλάτε για χρόνια υποβάθμιση των αποδοχών που οδηγεί στη δυσλειτουργία της υπηρεσίας. Η τελευταία αύξηση που πήραμε ήταν το 2002. Έκτοτε μόνο τιμαριθμική προσαρμογή. Ποιο μήνυμα υπολανθάνει εδώ; «Σας πληρώνουμε όπως τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους, άρα περιμένουμε να δουλεύετε όπως και όσο αυτοί».

Λέτε ότι ο διπλωματικός κλάδος παραγκωνίζεται. Υπάρχει οργανωμένο σχέδιο;

Δεν απαιτείται οργανωμένο σχέδιο από τη στιγμή που η πολιτική ηγεσία επιλέγει να αγνοεί τους ει Διεκδικείτε δικαίωμα συναπόφασης;

Σαφέστατα όχι. Διεκδικούμε να έχουμε την πρακτική δυνατότητα να εισηγούμεθα, να διαλεγόμεθα με την πολιτική ηγεσία. Διεκδικούμε ακόμη να εφαρμόζουμε τις όποιες αποφάσεις με τον επαγγελματισμό και τις πρόνοιες της διπλωματικής τέχνης, δίχως κομματικές παρεμβάσεις και αλεξιπτωτιστές.

Σας ενοχλεί που οι ηγεσίες αποφασίζουν κυρίως με βάση τις εισηγήσεις των συμβούλων τους; Οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί βάσει εξωϋπηρεσιακών εισηγήσεων ιστορικά δεν αποδείχθηκαν ορθές. Τι ευθύνη έχουν οι εξωϋπηρεσιακοί σύμβουλοι;

Να μην υπάρχουν σύμβουλοι; Το ζήτημα είναι να υπάρχει Διπλωματική Υπηρεσία. Δυστυχώς, αυτό είναι σήμερα το ζητούμενο. Γίνεται σκοπίμως; Είμαι πολύ επιφυλακτικός απέναντι στις θεωρίες συνωμοσίας.

Όμως, η κατάληψη επίκαιρων θέσεων στο υπουργείο από κομματικά στελέχη δεν είναι τυχαία.

Γιατί η πολιτική ηγεσία δεν εμπιστεύεται τους μηχανισμούς της Διπλωματικής Υπηρεσίας;

Είμαι κι εγώ περίεργος να ακούσω την απάντησή της.

Είναι αλλεργικοί οι πολιτικοί προϊστάμενοι σε διπλωμάτες με άποψη;

Καθόλου, αν πρόκειται για διπλωμάτες που οσάκις σκέπτονται το κάνουν βάσει των απόψεων της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας.

Λέτε ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να λαμβάνει σημαντικές αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής;

Αποφάσεις, καλές ή κακές, λαμβάνονται. Επιζητούμε να βελτιώσουμε τις διαδικασίες λήψης και υλοποίησής τους.

Γιατί δεν λύθηκαν αυτά τα προβλήματα από καμιά πολιτική ηγεσία του υπουργείου;

Γιατί δεν ασκήθηκε ουσιαστική πίεση από την κοινή γνώμη. Τολμάμε πλέον και σπάμε τη «σιωπή των αμνών».

Η υπουργός τι σας είπε; Έχουμε ζητήσει από 21-11-07 συνάντηση με την υπουργό για να της εκθέσουμε τα προβλήματα του κλάδου, ώστε να έχουμε, όπως ευελπιστούμε, τη συνδρομή της στην επίλυσή τους.

Υπάρχει ενδιαφέρον από τους νέους να εισέλθουν στον διπλωματικό κλάδο;

Πολύ μικρότερο απ΄ όσο στις δεκαετίες του ΄80 και του ΄90. Στις επικείμενες εξετάσεις, για 20 θέσεις Ακολούθων έχουν υπάρξει μόνο περί τις 110 αιτήσεις. Τι θα λέγατε σε έναν νέο για να τον πείσετε να γίνει διπλωμάτης;

Αν τον ενδιαφέρει να εκπροσωπεί την πατρίδα του στον κόσμο και να υπερασπίζεται τα συμφέροντά της, η Διπλωματική Υπηρεσία είναι ίσως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος. Αν τον ενδιαφέρουν πρωτίστως τα χρήματα, οι γκλαμουριές και οι δημόσιες σχέσεις, τότε ας μας λυπηθεί κι ας κοιτάξει αλλού.