ΟΠΩΣ οι περισσότεροι από εσάς έτσι κι εγώ υπομένουμε για μήνες τώρα την ατιμωτική αθυρογλωσσία, σχεδόν από κάθε πλευρά, ιδιαίτερα όμως από εκείνη της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Για τα μεγάλα προβλήματα που σήμερα πιέζουν και αύριο θα μας πνίξουν. Πόσοι από εμάς έχουμε κατανοήσει ποια είναι η ουσία, η αλήθεια, αυτό που η κυβέρνηση θέλει ακριβώς να «μεταρρυθμίσει», π.χ. στο Ασφαλιστικό, την παιδεία, τη γραφειοκρατία, ή πώς εννοεί ας πούμε την «ανασυγκρότηση» των πυρόπληκτων περιοχών. Εννοώ καθαρά, συγκεκριμένα, δηλαδή τη λογική της συγκεκριμένης πολιτικής. Από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκεί η εικόνα ήταν και παραμένει θολή και «παιγνιώδης».

Λαϊκίστικος λόγος, απουσία πολιτικού λόγου, καμιά ένδειξη παραγωγής νέου λόγου. Αδυναμία κατανόησης του τι μπορεί να συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία τούτο τον καιρό. Και συμβαίνουν πολλά. Ευτυχώς, ένα από αυτά είναι ότι εδώ δίπλα μας λειτουργούν και σκέπτονται νεώτεροι που παρατηρούν και αναλύουν πολλά από όσα συντηρούν και βαθαίνουν τα προβλήματα και τις πληγές τους. Και είναι αρκετοί αυτοί, νεώτεροι αναλυτές, που ψάχνουν για την αλήθεια των προβλημάτων και την επάρκεια των εναλλακτικών προσεγγίσεων.

Ο Καστανιώτης κυκλοφόρησε προχθές το βιβλίο «Έναρθρη Κραυγή» του Χαρίδημου Τσούκα, γνωστού από την τολμηρή αρθρογραφία του στο «Βήμα», παλαιότερα στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» και τελευταία στην «Καθημερινή». Χρειάστηκε προ ημερών να διαβάσω την «Έναρθρη Κραυγή», κραυγή μαζί και αναλυτική ματιά στην επικαιρότητα, σε απόσταση από ό,τι θεωρείται δεδομένο, αυτονόητο. Κραυγή ενός δημόσιου διανοούμενου που μάχεται με πάθος κατά των ιδεοληψιών και υπέρ της ανοιχτής σκέψης για να κατανοήσει την πολύπλοκη πραγματικότητα. Ανάλυση από έναν ακαδημαϊκό που δεν είναι δέσμιος της δικής του ιδεολογίας, που είναι ελεύθερος να καυτηριάσει τις αδυναμίες των ρευμάτων που προτίμησε. Η ανοιχτή σκέψη τον οδηγεί ακόμη και στη σύγκρουσή του με τα ρεύματα της δικής του πλευράς. Έτοιμος να διακρίνει τη ρητορεία από την αλήθεια της πραγματικότητας.

Αν μερικοί από τα συνδικάτα, από την κυβέρνηση και άλλοι από την αξιωματική αντιπολίτευση, κατά συνήθεια ψελλίζοντες ή κραυγάζοντες, λίγο συλλογίζονταν έπειτα από ανάγνωση των κειμένων του Τσούκα, για το Ασφαλιστικό, την παιδεία, όλα τα άλλα, τότε και εμείς θα εννοούσαμε καλύτερα για ποιο πράγμα μιλούν και οι πολιτικές μας ίσως προχωρούσαν πιο αποτελεσματικά.