Ντροπής πράματα


Στην τέχνη η υπερβολή σχεδόν επιβάλλεται αλλά στη διαφήμιση βλάπτει και συχνά βλάπτει και προσβάλλει και ταπεινώνει.

Παράδειγμα πρώτο: ο μικρός Δημοσθένης, μαθητής προφανώς του Δημοτικού, «κερώνει», «μουδιάζει το συναίσθημά του», «κόβεται η ανάσα του», αλαλιάζει από χαρά και εντέλει «λάμπει» ευγνωμονώντας για την «Αγάπη» που του προσφέρεται ώστε να αγγίζει την ουράνια ευτυχία και μάλιστα τραγουδώντας τη λάμπουσα χαρά του, πότε;; Όταν ακούει το τρίξιμο της σακούλας γνωστού παιχνιδάδικου και όταν σκίζοντας το χαρτί αντικρύζει το (πιθανόν)

πλαστικό παιχνίδι! Άντε τώρα ο δύστυχος δάσκαλός του να του εμπνεύσει χαρά, αγαλλίαση και αγάπη για τη λογοτεχνία, τη μουσική, το θέατρο.

Παράδειγμα δεύτερο:

διαφημίζεται το έργο «Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή» και ως μουσική υπόκρουση είναι η διάσημη, αναγνωρίσιμη φωνή του Λιούις Άρμστρονγκ στο διασημότερο τραγούδι του. Ξέρετε γιατί; Για να διαφημιστεί το έργο ως ΜΑΥΡΗ κωμωδία. Ντροπή!

Τελευταία Νέα