(ο αρθρογράφος,για τις ανεξάρτητες αρχές) Υπήρξαν περιπτώσεις όπου η παρούσα νεοδημοκρατική κυβέρνηση – φιλελεύθερη κατά το ιστορικό της και σύμφωνα με την ομολογία της ηγεσία της- πρωτοστάτησε στην ίδρυση ή στην επανίδρυση ορισμένων τέτοιων μηχανισμών. Όμως η ρητορική της απεδείχθη απολύτως ασυνεπής. Χαρακτηριστικότερη είναι η περίπτωση της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Πύρινοι οι λόγοι υπέρ της ανεξαρτησίας της από τον κ. Καραμανλή στα χρόνια της αντιπολίτευσης. Όταν όμως ξέσπασε το περιβόητο σκάνδαλο των «κουμπάρων», κατά την αναζήτηση του καρτέλ του γάλακτος, η Επιτροπή Ανταγωνισμού εχάθη και έκτοτε μένει σιωπηρή και σχεδόν αδρανής.

Αντιστοίχως, μόλις η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα αμφισβήτησε τις παρακολουθήσεις της Αστυνομίας μέσω των καμερών ελέγχου της κυκλοφορίας των οχημάτων, έχασε την κυβερνητική υποστήριξη και υπεράσπιση. Τα ίδια υπέστη και η αναβαθμισθείσα από την παρούσα κυβέρνηση αρχή ελέγχου του «μαύρου χρήματος». Μόλις ο κ. Ζορμπάς προσέγγισε στην υπόθεση των ομολόγων πρόσωπα προερχόμενα εκ του κυβερνητικού κύκλου η αρχή ετέθη στο περιθώριο και τα πορίσματα του τέως εισαγγελέα στο αρχείο.

Προφανώς οι της Νέας Δημοκρατίας πολιτεύονται κατά τα συμφέροντά τους. Επί της ουσίας είναι φιλελεύθεροι μόνο κατ΄ όνομα. Οι πράξεις και οι συμπεριφορές τους σε κρατιστές παραπέμπουν, και μάλιστα παλαιάς κοπής.

(«Το Βήμα»)