Είναι εύκολο να κάνεις τη μοιραία γυναίκα. Δεν είναι όμως το ζητούμενο της Τάνιας Τρύπη, που υποδύεται τη Στέλλα στο θεατρικό «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια»
Ένα πλάσμα αέρινο με πνεύμα ελεύθερο, αγνό, ανυπότακτο, αλλά και με «σκοτεινές πτυχές» είναι η «Στέλλα» της Τάνιας Τρύπη. Η ηθοποιός στη σκηνή θέλει να δείξει την παιδικότητα και την αφέλεια της γυναίκας αυτής η οποία «δεν γνωρίζει ότι είναι μοιραία».

Σε χρονική στιγμή που έδιναν κι έπαιρναν οι κοινωνικές συμβάσεις, η Στέλλα «έχει συμπεριφορές που δεν είναι αναμενόμενες. Λειτουργεί με το ένστικτό της». Αποσαφηνίζει πως η ηρωίδα της διαφέρει από την κινηματογραφική εκδοχή. «Η Στέλλα εδώ είναι πιο σκοτεινή, είναι ψυχανεμισμένη. Άλλωστε, κάτι τέτοιο ήθελε για όλους τους χαρακτήρες του έργου ο συγγραφέας».

Δεν στάθηκε τροχοπέδη το γεγονός ότι η Μελίνα Μερκούρη σημάδεψε με την ερμηνεία της τον χαρακτήρα του έργου. «Άλλωστε η ταινία δεν έχει σχέση με το θεατρικό και, πέραν τούτου, αν δεν αγγίζαμε πράγματα που έγιναν πριν από εμάς θα είχαμε σταματήσει το θέατρο. Προσήγγισα τον ρόλο με αγάπη, ενθουσιασμό και σεβασμό. Το καλό ήταν πως είχαμε τον Ιάκωβο Καμπανέλλη στις πρόβες, τον άνθρωπο που γέννησε το κείμενο, τους χαρακτήρες». Πού δυσκολευτήκατε; Στο να μη βγει ένα πλάσμα στημένο. Η Στέλλα έχει μια παιδικότητα. Αν και μοιραία, δεν το έχει συνειδητοποιήσει. Δεν θέλει να περιορίζεται. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν της τίθενται όρια με «πρέπει» του αστικού περιβάλλοντος. Και μέσα από αυτή την παιδική αφέλεια λέει αλήθειες: «Όποιος θέλει την ελευθερία του είναι υπόκοσμος;», αναρωτιέται.

Την προηγούμενη σεζόν είχε «ντυθεί» νύφη στο έργο «Ματωμένος γάμος» του Λόρκα. Μια γυναίκα που βρέθηκε σε κόντρα με την εποχή της και με όλο της το περιβάλλον, ακολουθώντας το ένστικτό της.

Πόσο άραγε εκείνος ο ρόλος της παρείχε ευκολίες στη «Στέλλα»; «Με βοήθησε πάρα πολύ για να βρω τον δρόμο στη σκοτεινή πλευρά της», εξηγεί η Τάνια Τρύπη.

Και ποια είναι τα σκοτεινά σημεία της Σ τέλλας;

Ένιωσε, από την αρχή,

ΙΝFΟ

«Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» του Ιάκωβου Καμπανέλλη στο Θέατρο «Λαμπέτη» (λεωφ.

Αλεξάνδρας 106, τηλ. 210-

6463.685).

πως ο Μίλτος θα είναι ο ένας και μοναδικός άνδρας της ζωής της. Το λέει άλλωστε: «Του Μίλτου δεν θα του έφευγα αν δεν προσπαθούσε να με αλλάξει». Αν και είναι απόλυτο αυτό που βιώνουν, εν τούτοις γυρίζει την πλάτη και φεύγει, γιατί είναι μεθυσμένη από τη χαρά της ζωής.

Τηλεοπτική εισβολή


Η Τάνια Τρύπη λέει πως δεν δίνει σημασία στις κριτικές, ακόμα κι αν είναι θετικές. «Δεν επαναπαύομαι. Σ΄ αυτή τη δουλειά δίνουμε εξετάσεις κάθε ημέρα». Από την άλλη, την απασχολεί η εισβολή της τηλεόρασης στο θέατρο, με κύριους εκφραστές τους μουσικο-υποκριτικούς διαγωνισμούς των καναλιών. «Δεν είναι ξεκάθαρη η αγάπη για το αντικείμενο. Οι άνθρωποι που παίρνουν μέρος πάνε για την αναγνωρισιμότητα και τη φήμη. Και σ΄ αυτό το σημείο διαφωνώ».

Μπορεί μια τηλεοπτική σειρά να επηρεάσει μια θεατρική;

Με την τηλεόραση σε μαθαίνουν κι έρχονται στο θέατρο να σε δουν. Αν τους αρέσεις στη σκηνή θα ξανάρθουν, διαφορετικά σε βλέπουν στην τηλεόραση. Δεν φταίει όμως ο ηθοποιός. Μπορεί να φταίει και η παράσταση, διότι πρόκειται για ομαδική δουλειά.