Είναι Παλαιστίνιος, Ισραηλινός πολίτης και χορευτής μπαλέτου: Αϊμάν Σάφαχ, ένας Μπίλι Έλιοτ στη Μέση Ανατολή.


Η ιστορία του 17χρονου Αϊμάν έχει αρκετές ομοιότητες μ΄ εκείνη του νεαρού χορευτή στο γνωστό βρετανικό μιούζικαλ που έγινε και κινηματογραφική ταινία. Γεννήθηκε στο Καφρ Γιασίφ, ένα μικρό χωριό στη Γαλιλαία, εντυπωσιάστηκε όταν είδε μια παράσταση κλασικού μπαλέτου στην τηλεόραση και άρχισε να χορεύει στα κρυφά τη νύχτα στο δωμάτιό του, μιμούμενος αυτά που έβλεπε στην ΤV και σε βίντεο χορού που κατέβαζε από το Ίντερνετ. «Πάντα ήθελα να χορεύω», λέει στους «Τάιμς» του Λονδίνου. «Όμως στην τηλεόραση ή το Ίντερνετ έβλεπα μόνο κορίτσια να χορεύουν, ποτέ αγόρια. Έτσι πίστευα ότι δεν μπορούσα». Για χρόνια αρκούνταν να μαθαίνει παραδοσιακούς χορούς. Μετά κρυφοκοιτούσε το μάθημα μπαλέτου των κοριτσιών και πρόβαρε μόνος, στο σπίτι, τις φιγούρες που έβλεπε.

Στα 14 του βρήκε το κουράγιο να ζητήσει από τη μητέρα του χρήματα για τα πρώτα του παπούτσια μπαλέτου. Έναν χρόνο μετά γράφτηκε σε σχολή μπαλέτου και εξομολογήθηκε στον πατέρα του το όνειρό του να γίνει ο πρώτος Παλαιστίνιος χορευτής μπαλέτου. Εκείνος στην αρχή απόρησε, όμως τον αντιμετώπισε με αγάπη και σύντομα άρχισε να αισθάνεται υπερήφανος για τον γιο του. «Εφόσον αυτό που κάνει δεν βλάπτει τον ίδιο ή άλλους, ας κάνει ό,τι θέλει. Λατρεύει τον χορό, δεν θα μπορούσα να τον σταματήσω», λέει ο Χάλεντ Χάσεμ Σάφαχ. Όμως οι συμμαθητές του δεν έ δειξαν την ίδια κατανόηση. Κορόιδευαν τον Αϊμάν και του έλεγαν ότι το μπαλέτο είναι για κορίτσια και «αδελφές». Ο νεαρός άντεξε τέσσερις μήνες. «Δεν μου ήταν εύκολο να παρατήσω τους φίλους μου, έτσι παράτησα το μπαλέτο. Ήθελα να έχω ξανά τους φίλους μου. Όμως μου ήταν πολύ δύσκολο να μη χορεύω στο δωμάτιό μου», εξηγεί.

Σύντομα το ταλέντο του υπερίσχυσε. Συμφώνησε να χορέψει σε μια εκδήλωση για την Πρωτομαγιά, τον εντόπισε ο διευθυντής ενός τοπικού χορευτικού θιάσου και άρχισε να σπουδάζει στη σχολή χορού του Κιμπούτς Γκαατόν- όπου έγινε αμέσως αποδεκτός απ΄ όλους. «Με σκληρή δουλειά μπορεί να πετύχει», λέει η Γεχουντίτ Αρμόν, η 81χρονη ιδρύτρια του Θιάσου Σύγχρονου Χορού του Κιμπούτς. Κάθε μέρα, μόλις τελειώνει το σχολείο, ο Αϊμάν πηγαίνει στη σχολή και κάνει πέντε ώρες κλασικό μπαλέτο και σύγχρονο χορό. Ο πατέρας του, ένας οδηγός ταξί, παραδέχεται πως του είναι δύσκολο να χρηματοδοτεί τις σπουδές του γιου του, ο οποίος θέλει άλλα δύο χρόνια πριν αρχίσει να χορεύει στον θίασο. «Αν όμως αυτό είναι που θέλει ο Αϊμάν, θα τον υποστηρίξω με ό,τι έχω», υπογραμμίζει. «Είμαι υπερήφανος για τον γιο μου».

Τελευταία Νέα