Ένα μόλις γονίδιο άλλαξαν στο ποντίκι, κι έγινε το σούπερ ποντίκι. Ακούραστο, χαρούμενο, γεμάτο όρεξη για έρωτα, δουλειά, δράση, εκδρομές… Τι άλλο; Α, ναι, και με εξασφαλισμένη μακροζωία. Αλλά πόσο να ζήσει ένα ποντίκι; Πάντα οι άνθρωποι μπορούν αφ΄ υψηλού χρόνου να μετράνε τη ζωή του. Μη φοβάστε, δεν θα την κάνουν σε ανθρώπους αυτή τη μετάλλαξη. Κι αν την κάνουν, δεν προορίζεται για τους ασφαλισμένους των Ταμείων. Ίσως κάποιος σαν τον Ντίσνεϊ να τολμήσει να το ζητήσει και να το επιχειρήσει, και υποθέτω ότι οι γιατροί θα του κάνουν τη μετάλλαξη μόνο αν βεβαιωθούν ότι έχει εξασφαλισμένα τα προς το ζην για τα επόμενα εκατό χρόνια. Θα πρέπει να υπάρξει μια προσθήκη στον όρκο του Ιπποκράτη που να το προβλέπει, δεν είναι δυνατόν καμιά μέρα οι γιατροί να αρχίσουν να κάνουν εμβόλιο μακροζωίας στον πρώτο τυχόντα, στον αγαπημένο τους κωμικό π.χ. ή τη γιαγιά τους, αν δεν έχουν τα μέσα να συντηρήσουν τον εαυτό τους και μάλιστα κάπου μακριά από το αγριεμένο πλήθος. Γιατί δεν μπορεί να κυκλοφορούν και ελεύθεροι οι Μαθουσάλες ανάμεσά μας. Ήδη η κοινωνική ζωή είναι δύσκολη για τους κανονικούς θνητούς, φαντάζεστε να είχαμε και τα τέρατα μακροζωίας ξαμολημένα μέσα στην εύθραυστη καθημερινότητά μας; Και πόσο θα μπορούσε να τα προστατέψει το γονίδιο από τη φθορά των συνεχόμενων επιθέσεων που υφίσταται στη βιοπάλη ένας πολίτης μεσαίου εισοδήματος; Όχι, θα πρέπει να ζουν προστατευμένοι σε περίκλειστο δικό τους κόσμο, και να εμφανίζονται μόνο σε κάτι σαν ετήσια γιορτή, να ανακοινώνουν στους υπόλοιπους τα συμπεράσματα της μακροχρόνιας ζωής, κι αν ο χρόνος θα τους κάνει αρκετά σοφούς για να μπορέσουν κάποτε να πεθάνουν εν ειρήνη.

Τελευταία Νέα