Στην είσοδο του Πειραματικού Σχολείου στη Σκουφά πέρασε λουκέτο.

Κατάληψη. Οι μαθητές διαμαρτύρονται για πολλά, μεταξύ των οποίων το ότι δεν έχει μεγάλη αυλή το σχολείο τους. Είναι όντως μικρή η αυλή, την είχα δει όταν έκανα αίτηση να πάνε τα παιδιά μου εκεί, διότι στο σχολείο αυτό πηγαίνεις με κλήρωση και έπαιρναν μέρος τότε μερικές χιλιάδες παιδιά στην κλήρωση, για τριάντα θέσεις. Φυσικά δεν μας έπεσε ο κλήρος, αλλά κι οι τυχεροί αποδεικνύεται πως δεν είναι ευχαριστημένοι. Κατάληψη λοιπόν. Ένταση και επαναστατικές φράσεις, αγωνία και ηρωισμοί, τσακωμοί, δοκιμασίες εκτός κανόνων. Αν κι έχουν και οι καταλήψεις πλέον τους κώδικές τους. Ενώ στα ιδιωτικά σχολεία και σε πολλά ακόμα δημόσια που λειτουργούν κανονικά, η ζωή συνεχίζεται βαρετή. Τα παιδιά μαθαίνουν εκεί Μαθηματικά και Φυσική, Γεωγραφία, Ιστορία, Συντακτικό και Γραμματική. Με κόπο. Με φύρα. Τι τους μένει από όλα αυτά στο τέλος; Ελάχιστα πράγματα. Ενώ στα δημόσια που τελούν υπό κατάληψη (ωραίο αυτό το «τελούν», έφτασαν στο τέλος τους μπορεί να πει κανείς…) εκεί τα παιδιά μαθαίνουν πράγματα πολύ πιο χρήσιμα, που μπορεί να τους διδάξουν την υφή της αληθινής ζωής στη θαυμάσια αυτή χώρα.

Μαθαίνουν την αξία του τσαμπουκά ανάμεσα σε συμμαθητές που θεωρούνται ίσοι και πώς να γίνονται πιο ίσοι από τους άλλους. Μαθαίνουν πόσο ευάλωτοι είναι οι θεσμοί και πόσο αδύναμοι να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, πόσο εύκολα παραδίνονται οι καθηγητές και οι διευθυντές στις κραυγές, πόσο τα λόγια βοηθάνε ανόητες πράξεις. Όπως αυτό με την αυλή του Πειραματικού, που ξέρουν πολύ καλά ότι είναι αδύνατον να αποκτηθεί, αλλά δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν την ιδέα.

Τελευταία Νέα