ΘΑ ΑΝΑΒΑΛΛΩ για λίγο ακόμη τον σχολιασμό των οικονομικών εξελίξεων και της οικονομικής πολιτικής. Αρχίζω τη νέα περίοδο παρουσίας μου από τη στήλη αυτή με αναφορά σ΄ ένα έξοχο και επίκαιρο βιβλίο που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι. Συγγραφέας, ο γνωστός καθηγητής Δημήτρης Παπούλιας, διοικητής, παλαιότερα, του ΟΤΕ και της ΔΕΗ. Τίτλος, «Χρυσάφι είναι το Δημόσιο», με τον υπαινικτικό υπότιτλο ρητορεία και πραγματικότητα των μεταρρυθμίσεων. Είναι, νομίζω, η πρώτη αναλυτική, νηφάλια προσέγγιση της οργάνωσης και λειτουργίας του ευρύτερου δημόσιου τομέα, μια, αν θέλετε, κριτική ακτινογράφηση κεντρικών αρτηριών του συστήματος. Μια δημόσια απολογία. Το επιμελημένο κείμενο, το αφηγηματικό του ύφος αντανακλά την πλούσια εμπειρία του Παπούλια από τη λειτουργία του ευρύτερου δημόσιου χώρου, ενώ είναι από τις πρώτες κιόλας σελίδες αποκαλυπτική η στενή σχέση του συγγραφέα με τη διεθνή εμπειρία. Ο πρόλογος του Χαρίδημου Τσούκα ένθερμος, αλλά καλογραμμένος και απέναντι στη διεθνή εμπειρία.

Ο εκδότης (Εστία) δεν μπορούσε να επιλέξει καλύτερη εποχή για την έκδοση αυτού του βιβλίου. Τώρα μάλιστα καθώς ανανεώνεται η συζήτηση (εξαγγελίες) για νέες «μεταρρυθμίσεις». Αναρωτιέμαι πόσοι και ποιοι από αυτούς που καλούνται να σχεδιάσουν και ακολούθως να υλοποιήσουν τις διάφορες πολιτικές μεταρρυθμίσεων γνωρίζουν τη σύγχρονη τεχνογνωσία που απαιτείται για τη μεταρρύθμιση. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις και ποιοι οι κανόνες για να παραχθούν ιδέες και σχέδια και πώς αυτά μετασχηματίζονται σε πράξεις με το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Καθώς μάλιστα «οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι τεχνικά έργα με αρχή, τέλος, και ενδιάμεσους υπολογισμούς. Είναι διαδικασίες που εμπεριέχουν το άγνωστο και το πολύπλοκο». Η εκτεταμένη, συσσωρευμένη, εμπειρία του Παπούλια είναι το πρώτο εργαλείο που χρειάζεται όποιος ασχολείται με τις μεταρρυθμίσεις. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι όποιος αναλαμβάνει αυτή την ευθύνη δεν έχει προηγουμένως αφουγκραστεί την εύγλωττη εμπειρία ενός σύγχρονου τεχνοκράτη καθηγητή με γνώση και συμμετοχή στην πολιτική τάξη των πραγμάτων. Θα ήθελα να συστήσω ένθερμα στα πολιτικά κόμματα αυτό το βιβλίο. Ιδιαίτερα σε όσους από την κυβέρνηση έχουν αναλάβει την ευθύνη για μεταρρυθμίσεις. Αλλά και στην αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς επιχειρεί να ανανεώσει τον πολιτικό της λόγο, αποφεύγοντας την αοριστία και την κενότητα των επιχειρημάτων. Αλλά και για έναν ακόμη λόγο. Την αφήγηση Παπούλια διατρέχει συμπυκνωμένη ιστορία του πολιτικού συστήματος, με όλες τις αμαρτίες του. Εκεί από τις σελίδες του αναδύεται και μια πλευρά της διαδικασίας ενηλικίωσης του ΠΑΣΟΚ από την εποχή των τριτοκοσμικών διαδρομών ώς την προσομοίωσή του σε μια σοσιαλδημοκρατική παραλλαγή. Είναι χρήσιμο να τα δει κανείς τώρα ήρεμα και από μακριά.

Τελευταία Νέα