O Κ. Καραμανλής είχε «δεσμευθεί» προεκλογικά για την «εξομοίωση των τρίτεκνων οικογενειών με τις πολύτεκνες». Είναι γνωστή η τύχη και αυτής της «δέσμευσης» του Πρωθυπουργού, όπως και όλων των άλλων προεκλογικών του υποσχέσεων. Ο Φρανσουά Μιτεράν άλλωστε είχε πει πως «οι υποσχέσεις δεν δεσμεύουν παρά εκείνους που τις δέχονται». Η αγανάκτηση των τρίτεκνων οικογενειών από την εξαπάτηση επιβεβαιώνει απλώς τη ρήση του Γάλλου Προέδρου.

Δεν πρόκειται όμως για την αθέτηση μιας επιπλέον υπόσχεσης που δόθηκε προεκλογικά με μοναδικό στόχο την υφαρπαγή των ψήφων της συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας. Πρόκειται κυρίως για την επιβεβαίωση της αδυναμίας της συντηρητικής παράταξης να αντιμετωπίσει κρίσιμα κοινωνικά προβλήματα με σύγχρονες αντιλήψεις. Παραμένει προσκολλημένη σε παρωχημένες μεθόδους και επιμένει να τα βλέπει από παλιές οπτικές γωνίες.

Η υπογεννητικότητα και το δημογραφικό πρόβλημα είναι από τα πλέον σοβαρά και περίπλοκα ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Ωστόσο, η αναζήτηση των αιτίων της υπογεννητικότητας μόνο στην έλλειψη κάποιων πόρων από δήθεν υποψήφιους πολύτεκνους και η αντίληψη ότι τα κάθε είδους αίτια της υπογεννητικότητας ανατρέπονται με επιδόματα και αποσπασματικά ευεργετήματα αποτελούν αβάσιμη υπεραπλούστευση και μαρτυρούν πλήρη άγνοια και του προβλήματος και της λύσης του. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες ως προς τον δείκτη γεννήσεων με μόλις 1,2 παιδιά ανά ζεύγος. Γίνεται φανερό ότι το όριο άμυνας βρίσκεται στο δεύτερο παιδί ανά οικογένεια προκειμένου να διατηρηθεί η ισορροπία του πληθυσμού. Κατά συνέπεια, μια σοβαρή και αποτελεσματική πολιτική δημογραφικής ανάκαμψης συνδέεται ευθέως με το δεύτερο παιδί αλλά και κάθε επιπλέον παιδί. Και ασφαλώς δεν εξαντλείται με τον χαρακτηρισμό των τρίτεκνων οικογενειών ως πολυτέκνων. Άλλωστε οι αντιδράσεις των ήδη πολύτεκνων οικογενειών στην επέκταση των «προνομίων» και στις τρίτεκνες αποδεικνύουν τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις της κυβερνητικής πολιτικής. Είναι φανερό ότι ο πυρήνας μιας αποτελεσματικής πολιτικής δημογραφικής ανάκαμψης δεν μπορεί παρά να είναι η στήριξη της οικογένειας και της εργαζόμενης μητέρας. Για την εναρμόνιση της οικογενειακής και εργασιακής ζωής, την ισότιμη συμμετοχή της γυναίκας στην αγορά εργασίας και τελικά την καταπολέμηση της υπογεννητικότητας και τη διαφύλαξη των οικογενειακών θεσμών, οφείλουμε να δώσουμε έμφαση στα ολοήμερα σχολεία και στους ολοήμερους βρεφονηπιακούς σταθμούς, στα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και στη διεύρυνση του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι». Είναι μέτρα πάνω στα οποία στηρίχθηκε η πολιτική των κυβερνήσεων της Γαλλίας, με αποτέλεσμα η χώρα αυτή να εμφανίζει σήμερα τον υψηλότερο δείκτη γεννήσεων (2,7%) από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Είναι μέτρα που άρχισαν να εφαρμόζονται από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, για να συρρικνωθούν από τη κυβέρνηση Καραμανλή η οποία επέλεξε ως προτεραιότητά της την Αγροφυλακή.

Ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος είναι πρώην υπουργός.

Τελευταία Νέα