Λίγες βδομάδες πριν, σε ιδιωτική συζήτηση κορυφαίος τραπεζίτης έκανε λόγο για κοινωνία των δύο άκρων, όπου οι διαφορές μεταξύ πλουσίων και φτωχών συνεχώς διευρύνονται.

Από τη μια, οι μεγάλοι κερδισμένοι του Χρηματιστηρίου την τελευταία διετία, όσοι καρπώθηκαν την κούρσα των ακινήτων, οι εμπλεκόμενοι με τη ναυτιλία και όσοι έχουν πρόσβαση σε κοινοτικά κονδύλια είδαν τις περιουσίες τους να εκτινάσσονται.

Και από την άλλη, οι στρατιές των (υπο)απασχολουμένων ή και των ανέργων που επιβιώνουν στο όριο της φτώχειας, ζώντας με δανεικά και ροκανίζοντας περιουσίες προηγούμενων γενιών, δίχως ουσιαστικές προοπτικές να βελτιωθεί η κατάστασή τους. Πρόκειται για κοινωνική ανισότητα που δεν αποτυπώνεται στις επίσημες στατιστικές, καθώς ο μέσος όρος που προκύπτει δεν αντιπροσωπεύει καμία από τις δύο κατηγορίες.

Δηλαδή, και παρά τα όσα έσπευσε να ανακοινώσει πρόσφατα η κυβέρνηση σχετικά με την καταπολέμηση της φτώχειας, με σαφές προεκλογικό «άρωμα», η κατάσταση την τελευταία διετία έχει στην πραγματικότητα χειροτερέψει.

Όχι για τον ιδεατό, ανύπαρκτο μέσο όρο, αλλά για τους Έλληνες πολίτες που βλέπουν κάθε μήνα την πραγματική αξία των χρημάτων τους να μειώνεται, τους μισθούς τους να μένουν στάσιμοι και την κυβέρνηση να απέχει από τα πραγματικά προβλήματά τους, προβάλλοντας μια (πλαστή) ευημερία των αριθμών.

Τελευταία Νέα