ΜΙΑ κυβέρνηση ασφαλώς και δεν μπορεί να επηρεάσει τις βροχοπτώσεις. Μπορεί όμως σε μεγάλο βαθμό να θωρακίσει τη χώρα από τις επιπτώσεις της λειψυδρίας που για ακόμα μια χρονιά πλήττει την Ελλάδα.

ΜΠΟΡΕΙ για παράδειγμα να εκσυγχρονίσει το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ και των υπόλοιπων οργανισμών ύδρευσης ώστε να μη χάνεται ώς και 20% του νερού που πηγαίνει στους καταναλωτές.

ΜΠΟΡΕΙ να κατασκευάσει μικρά αποκεντρωμένα φράγματα στην περιφέρεια και ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου ώστε να μη μένουν από νερό στην αιχμή της τουριστικής σεζόν και να μπορούν να υποστηρίξουν την τουριστική τους ανάπτυξη.

ΜΠΟΡΕΙ ακόμα εκτός από τα αναγκαία αρδευτικά έργα να σχεδιάσει την αγροτική παραγωγή ώστε στις περιοχές που υπάρχει πρόβλημα είτε να υιοθετούνται οι σύγχρονες και πολύ πιο οικονομικές μέθοδοι άρδευσης είτε να αποθαρρύνεται η καλλιέργεια προϊόντωνχαρακτηριστικό παράδειγμα το βαμβάκι- που απαιτούν τεράστιες ποσότητες νερού.

ΠΡΑΓΜΑΤΑ αυτονόητα δηλαδή για τα οποία πολλές χώρες, ανάμεσά τους και η Κύπρος, έχουν προνοήσει εδώ και καιρό. Όχι όμως και η Ελλάδα. Εδώ τα έργα έμειναν στις υποσχέσεις και το μοναδικό μέτρο το οποίο λαμβάνεται είναι η αύξηση των τιμολογίων!

ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι προοπτικές για το μέλλον είναι ακόμα χειρότερες και ό,τι έμοιαζε επαρκές ώς σήμερα μπορεί να αποδειχθεί πολύ λίγο αύριο. Γιατί βέβαια το φαινόμενο του θερμοκηπίου προβλέπεται να επιτείνει δραματικά το πρόβλημα της ξηρασίας στη Μεσόγειο.

ΘΑ περίμενε λοιπόν κανείς αυξημένο ενδιαφέρον και εγρήγορση από την πολιτεία. Αντ΄ αυτών επικρατεί απόλυτος εφησυχασμός που αγγίζει την αδιαφορία για κάθε τι που σχετίζεται με την προστασία του περιβάλλοντος. Νέα διακυβέρνηση με νοοτροπία από το παρελθόν!