Φοίβη Αθηναίου

Αν σας σφίγγει η πόλη γύρω, αν έχετε διάθεση να επικοινωνήσετε για το πρόβλημά σας, η κυρία Φοίβη Αθηναίου (που έχει τα νεύρα της από οκτώ ετών!) είναι εδώ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση Ρhoebe@dolnet.gr (με ένδειξη: Για Φοίβη) και στην ταχυδρομική διεύθυνση «ΤΑ ΝΕΑ», «Ορίζοντες», Γ ια κ. Φοίβη Αθηναίου, Μιχαλακοπούλου 80, 11 5 28 Αθήνα

Είσαι για Ελ Πάσο;

Αγαπητή Φοίβη, Καλή χρονιά να έχουμε. Πριν από μερικές εβδομάδες είχα επισκεφθεί τα πανέμορφα Χανιά (δυστυχώς για δουλειά και όχι για διακοπές). Στον λίγο ελεύθερο χρόνο που έκλεψα, λοιπόν, αποφάσισα να επισκεφθώ τους Τάφους των Βενιζέλων- επειδή πέρυσι που είχα επισκεφθεί πάλι τα Χανιά όλοι οι γνωστοί με κατηγόρησαν γιατί δεν πήγα. Ενώ είχα σταθεί, λοιπόν, μπροστά στο μνημείο του Ελευθερίου Βενιζέλου περνάει μια παρέα ανθρώπων περίπου στην ηλικία μου- λίγο πριν από τα τριάντα- και αφού διάβασαν τα λόγια που αναγράφονται στα πλάγια του μνημείου και που ανήκουν στον ίδιο τον Εθνάρχη, μία εξ αυτών βρίσκοντας σύμφωνους και τους υπολοίπους αναφώνησε: «Μα καλά, όλα αυτά για τον Βενιζέλο;». Και σχεδόν περιφρονητικά έστρεψε το βλέμμα της προς τα εμπρός, θεωρώντας ίσως τη θέα προς τα Χανιά πιο ενδιαφέρουσα από τη σημασία του χώρου. Ύστερα από αυτό το επεισόδιο, λοιπόν, σκέφτηκα πώς περιμένουμε από τα πιο νέα παιδιά ή τους εφήβους να γνωρίζουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο ως τον Έλληνα Εθνάρχη και όχι, ας πούμε, ως αεροδρόμιο… (μεταξύ μας, βέβαια, καλύτερα να τον γνωρίζουν ως αεροδρόμιο παρά ως απλή λεωφόρο!).

Φιλιά, Βασίλης Παλ.

Να μη σας στενοχωρήσω, αγαπητέ Βασίλη, αλλά μάλλον ως Ελ Βενιζέλος (πώς λέμε μονομαχία στο Ελ Πάσο;) θα αναγνωρίζουν μόνον το αεροδρόμιο οι επόμενες γενεές (πως λέμε Χίθροου ή JFΚ; Ε, έτσι!). Είναι και το παρα-Παιδείας μας, βλέπετε, που φροντίζει να μαθαίνουν τι υπήρξε ο Βενιζέλος (και στα βιβλία που κατηγορεί ως αρκούντως… αν-ορθόδοξα ο Πάσης Ελλάδος) και το αεροδρόμιό μας, που φροντίζει να μαθαίνουμε περισσότερα για τον πολιτικό του οποίου το όνομα φέρει.

Με σημαία της μια φούστα

Κυρία Αθηναίου, Έχω προβληματιστεί τα μέγιστα με την περίπτωση κυρίας, που φαίνεται έχει πείσει τον εαυτό της πως στο πρόσωπό της αείμνηστος πολιτικός ανήρ είχε δει μιαν άλλη Ρόζα Λούξεμπουργκ- κι όχι τη Ρ όζα τη Ναζιάρα. Αλλιώς πώς να ερμηνεύσει κανείς την επιμονή της να παίξει ρόλο στην ελληνική πολιτική σκηνή;

Σέρνει τα εξ αμάξης στους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιατί, λέει, την αγνοούν και δεν την κατεβάζουν υποψήφια στις βουλευτικές εκλογές- τι κι αν επί των ημερών της δόξης της ικανό αριθμό εξ αυτών φίλευε κουραμπιέδες στις γιορτές και τους παρείχε υπηρεσίες κομμώσεων και πεντικιούρ.

Την νοιάζει αυτό (ότι δηλαδή εκείνοι δεν την αντιμετωπίζουν με τον οφειλόμενο σεβασμό), χωρίς απ΄ ό,τι φαίνεται να την απασχολεί καθόλου η σκέψη «και γιατί να με ψηφίσει ο άλλος; Τι το συνταρακτικό έχω κάνει πέραν του να μοστράρομαι σε κοινωνικές εκδηλώσεις;».

Αλλά, o tempora, o Θεός να βάλει το χεράκι Του!..

Δεν φτάνει που στη χώρα μας ο νεποτισμός και η οικογενειοκρατία ενίοτε εκδηλώνονται απροκάλυπτα (οι της γνωστής, εκ Κρήτης οικογενείας, μέχρι να ενηλικιωθεί η επόμενη γενιά θα καπαρώνουν έδρανα στη Βουλή ακουμπώντας πάνω τους σακούλες με τρόφιμα ή και πανωφόρια, όπως κάνουν μεσόκοπες κυρίες στα λεωφορεία), επ΄ εσχάτων έσκασαν μύτη στα πολιτικά πράγματα και οι ΤV personae, ήγουν πρώην μοντέλες, τηλεοπτικοί ενωμοτάρχες της αλήστου μνήμης Χωροφυλακής κ.ο.κ.

Και είναι ενδεικτικό της αλλοτρίωσης που έχει υποστεί ο κόσμος, ότι σπεύδει εκών άκων να δώσει την ψήφο του σ΄ αυτό το συνονθύλευμα «πολιτικών προσωπικοτήτων», μόνο και μόνο επειδή τους βλέπει να παρελαύνουν περίπου σε καθημερινή βάση από το χαζοκούτι, σε βαθμό που να τους θεωρεί- όλως βλακωδώς- ως «δικούς του ανθρώπους». Υπό αυτές τις συνθήκες, ίσως και η εν λόγω κυρία να μην έχει άδικο να αισθάνεται ως τουλάχιστον μετενσάρκωση του Τσε Γκεβάρα. Και μη χειρότερα!

Με εκτίμηση, Ανδρέας Μιαούλης, Ιεράπετρα Τ ι να κάνει κι αυτή η κακομοίρα, αγαπητέ Α νδρέα; Να κάτσει στα αυγά της (ιδέ περασμένα μεγαλεία- λέμε τώρα- και διηγώντας τα να κλαις) και να τα κλωσσάει; Να μη βάλει ένα χεράκι, ένα ποδαράκι, ένα κατιτίς στην πολιτική μας ζωή; Η Μιμή Ντενίση πώς το κάνει, δηλαδή; Πώς κάνει θέατρο, ήγουν πολιτική πράξη; Ή η φίλη της, Κ αιτούλα Γ αρμπή (πού τη θυμήθηκα τώρα;), που κάνει «πόλεμο με σημαία της μια φούστα»; Κι εκείνη να μείνει στα σουαρέ ντε γκαλά και τις τηλεοπτικές εμφανίσεις; Να μην κάνει κάτι εθνικοπατριωτικό, όπως να μας καθοδηγεί στον ορθό πολιτικό δρόμο;

Του καλού του νοικοκύρη…

Αγαπητή Φοίβη, Στο πλαίσιο των σχολίων σας για υποθέσεις κάθαρσης «σεμνά και ταπεινά», παραλείψατε το ακόμη αναμενόμενο πόρισμα του υπουργείου της κ. Μαριέττας για παράνομες μετεγγραφές φοιτητών, προεξάρχοντος του υιού Τσιτουρίδη. Να το αναμένουμε κι αυτό ή μήπως πρέπει να κάνουμε υπομονή για την επόμενη τετραετία; Ευχαριστώ, Περικλής Παπαδόπουλος, Παπάγου Σσσσσσ, πάνω που το ξέχασε ο Πρωθυπουργός μας (και το παρα-Παιδείας μας)

και ευελπιστεί να το ξέχασε και το φιλοθέαμον κοινό, βρίσκετε να το θυμίζετε, αγαπητέ Περικλή. Δεν είδατε πόσο σύντομα έγιναν όλα περασμένα ξεχασμένα και ο «κακός» αποπεμφθείς υπουργός ξαναπήρε οφίτσια για να τα κάνει μια… χαρούλα (και πάλι); Τ έτοιους ανθρώπους χρειάζεται τούτη η διακυβέρνηση. Δοκιμασμένους στη «διαφάνεια»!