Αν σας σφίγγει η πόλη γύρω, αν έχετε διάθεση να επικοινωνήσετε για το πρόβλημά σας, η κυρία Φοίβη Αθηναίου (που έχει τα νεύρα της από οκτώ ετών!) είναι εδώ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση Ρhoebe@dolnet.gr (με ένδειξη: Για Φοίβη) και στην ταχυδρομική διεύθυνση «ΤΑ ΝΕΑ», «Ορίζοντες», Γ ια κ. Φοίβη Αθηναίου, Μιχαλακοπούλου 80, 11 5 28 Αθήνα

Αφήνει κάβα τη μεγάλη τέχνη


Φοίβη, Άλλο και πάλι τούτο. Όλοι γνωρίζουμε ότι αν έχεις πάει σε πολιτιστικό κέντρο, τουτέστιν μπουζούκια, κι αφήσεις μπουκάλι χωρίς να έχεις πιει το περιεχόμενο όλο, τότε μπορεί να μείνει «κάβα», κατά το κοινώς λεγόμενο, που πρέπει να καταναλωθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα. Στο κέντρο που εμφανίζονται Μαρινέλλα- Ρέμος έχουν, φαίνεται, «άλλου παπά Ευαγγέλιο». Ήρθε η ώρα του λογαριασμού και στο τραπέζι μεγάλης παρέας ήταν μια φιάλη άθικτη, σφραγισμένη, μία από την οποία είχε γεμίσει μόλις ένα ποτήρι και μία ακόμη με ουίσκι λίγο πάνω από τη μέση.

Χοντρικά, δύο μπουκάλια ουίσκι. Ο υπεύθυνος ενημέρωσε πως στον λογαριασμό χρεώθηκε και το σφραγισμένο μπουκάλι κι ότι αν η παρέα ήθελε να αφήσει «κάβα» αυτό σήμαινε «μισό μπουκάλι»! Με ποια λογική, ουδείς κατάλαβε.

Με εκτίμηση, Ευθύμιος Χιόνης Με τη λογική της νύχτας (και δη της συγκεκριμένης), αγαπητέ Ευθύμιε. Που, όπως ξέρετε, όλα τα σφάζει- όλα τα μαχαιρώνει και- σου λέει- αν θέλετε μαντάμ να πατήσετε το ποδάρι σας στο μαγαζάκι μας όπου άδει η μεγάλη Κυρία του μπουζουκιού και ο ακαταπόνητος σπόρτσμαν της πίστας, να το χρυσοπληρώσετε, διότι έχει μεγάλη ζήτηση σε χορούς και πανηγύρεις της περιφερείας Αττικής . Αλλιώς μη μας κάνετε την τιμή, μαντάμ, και να μείνετε στο τσαρδί σας. Μη σώσετε και μαρινελλιάσετε, εσείς θα χάσετε, τώρα που φαίνεται να έκανε και το έκτο λίφτινγκ και στη φωνή, για να απογειώσει τις μεγάλες καλλιτεχνικές επιτυχίες του κυρίου Θεοφάνους, να τις στείλει στα σύννεφα μαζί με το «Άνοιξε πέτρα» που χρόοοονια τώρα το φωνάζει και εκείνη δεν λέει να ανοίξει, μη σώσει, αλλά πέτρα είναι, πού θα πάει; Θα σπάσει, μαζί με τον πάγο που ως γνωστόν σπάει για τα καλά με 180 ευρώπουλα το μπουκάλι το ουίσκι- κι όχι κανένα από τα σπέσιαλ, από τα άλλα, τα απλά- που μου θέλετε και σπέσιαλ, μαντάμ, στην προσιτή αυτή τιμή, για το ιερόν τέρας που έχει αναγάγει σε ιδέα το πλατινέ ξεσάλωμα πίστας, αφού έκανε στάση στα Ηρώδεια και έπαιξε για λίγο τη μεγάλη Κ υρία- ε, να μην ξεσκάσει η αοιδός; Από τι είναι; Από σίδερο; Εεεε;

Εζήλωσαν τις ζαρντινιέρες


Αγαπητή Φοίβη, Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας (που έχετε και τα νεύρα σας από οκτώ ετών) μιαν απαράδεκτη εικόνα που είδα την Κυριακή το μεσημέρι στο Μοναστηράκι. Στον πεζόδρομο της Ερμού είδα συγκεντρωμένους της Δημοτικής Αστυνομίας, που είχαν μαζέψει μπογαλάκια με ρούχα και άλλα αντικείμενα τα οποία πουλούσαν μέχρι πριν από λίγο αλλοδαποί μικροπωλητές και ετοιμάζονταν να τα φορτώσουν σε φορτηγάκι του Δήμου (τι να τα κάνουν, αλήθεια; Να τα πουλήσουν;). Παραδίπλα, δυο βήματα από την Αδριανού, άλλοι της Δημοτικής- με ύφος και πολλή εξουσία, βρε παιδί μου- έλεγαν σε κάτι ταλαίπωρους Πακιστανούς να μαζέψουν τα CD τους από τον δρόμο («έλα, τελείωνε, γρήγορα!» άκουσα κάποιον να λέει με «πολλά βαρύ» στυλάκι). Λεπτομέρεια: δέκα μέτρα παραπέρα δρούσαν, μέσα στην Αδριανού, τρεις παπατζήδες (εδώ παπάς, εκεί παπάς , πού είναι ο παράνομος τζόγος;). Αυτούς όμως τους άφηναν ανενόχλητους, ίσως γιατί δεν ήταν στα κυβικά τους ή… δεν ξέρω τι άλλο κακό να υποψιαστώ. Πού ζούμε, αγαπητή Φοίβη;

Ελευθερία Ζήλου, Θησείο Τι να κάνει κανείς , αγαπητή Ελευθερία; Θέλουν κι αυτά τα παιδιά- έτσι την είδαν- να μοιάσουν στα πρότυπά τους. Να γίνουν ζαρντινιέρες, γουρούνες, δο-λο-φόνες! Και να βαράνε και φοιτητές και ό,τι λάχει. Όσο για τα κατασχεθέντα, τι να κάνουν οι άνθρωποι;

Να μη βγάλουν το κατιτίς τους, ως Δήμος (που έχει έξοδα…), από τις παράνομες δραστηριότητες των αλλοδαπών μικροπωλητών; Και οι παπατζήδες; θα μου πείτε. Ε, μπορεί να είναι κολλητάρια τους, των παιδιών! Εκεί εσείς, να τους καρφώσετε; Μην αφήσετε να υποθάλψουν έναν παράνομο τζόγο! Τσ, τσ, τσ…

Το κρίμα στον λαιμό τους


Αγαπητή κυρία Φοίβη, Η κρατική τηλοψία ξεπέρασε κάθε ανεκτό όριο αναλγησίας και ανοησίας. Στο Δελτίο Ειδήσεών της μετέδωσε τη «συνταρακτική είδηση» ότι στο Πακιστάν ένα αγόρι έντεκα ετών απαγχονίστηκε κατά λάθος προσπαθώντας να αναπαραστήσει «χάριν παιδιάς» τον απαγχονισμό του Σαντάμ, την οποία είχε προ ολίγου παρακολουθήσει στην τηλεόραση! Και ταυτόχρονα επαναλάμβανε για πολλοστή φορά τη φρικαλέα σκηνή με τη θηλιά στον λαιμό του Σαντάμ! (sic). Και όλα αυτά σε ώρα μεγάλης ακροαματικότητας. Πάντως , δεν άκουσα την κυρία που παρουσίαζε το Δελτίο να λέει: «Και στα δικά μας».

Πάλι καλά!

Με εκτίμηση, ο μονίμως αγανακτών, Μιχάλης Δωρής Σσσσσσσ, μην το πολυλέτε, αγαπητέ Μιχάλη, και το ακούσει περιώνυμη ριαλιτζού της κρατικής τηλεόρασης (που πληρώνεται 14.000 ευρώ το κομμάτι, δίχως τα έξοδα των μουσικών και λοιπών παρατρεχάμενων, για να συντηρεί τεράστιου κυβισμού τζιπ με οδηγό!) και στήσει ολόκληρη εκπομπή του σχοινιού και του παλουκιού. Αφήστε που μπορεί να το ακούσει και τηλε-εισαγγελέας και να αποφασίσει να βρει αποδείξεις για τις δολοφονικές ιδιότητες του σχοινιού, του παλουκιού και του σαπουνιού, σε βάρος των παιδιών. Διότι μην το βλέπετε έτσι το σχοινί. Δαγκώνει (αφ΄ εαυτού του)!