Αναζήτηση
O νέος χρόνος μπήκε πια για τα καλά! Επομένως ο σημερινός «Πρώτος ενικός» δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο παρά ένα ευχολόγιο για τα όσα θα μας βρουν. Μόνο που έχω την αίσθηση (ειδικά σήμερα) πως ο χώρος είναι πολύ περιορισμένος- πολύ μικρός για όλα εκείνα που θα έπρεπε να αλλάξουν αν αναλογιστεί κανείς τα όσα προηγήθηκαν. Συνηθίζουμε να λέμε πως ο χρόνος περνάει τόσο γρήγορα που ούτε που τον καταλαβαίνουμε. Το 2006 δεν μου άφησε όμως αυτή την εντύπωση.
Ήταν πολλές εκείνες οι ημέρες που παρακαλούσα να περάσουν, εκείνες όμως επέμεναν να κυλάνε με τον συνήθη ρυθμό που τελειωμό δεν έχει.
Ένας χρόνος με πολλά δυσάρεστα νέα- άσπρη ημέρα δεν είδαμε: με οικονομικές δυσκολίες, με πολιτικά παρατράγουδα, με καθημερινά διατροφικά σκάνδαλα, με απολύσεις εργαζομένων και μάλιστα μες στις ημέρες των γιορτών, με ληστείες που θυμίζουν φαρ ουέστ, με ένα κράτος που απαρνείται σε καθημερινή βάση το κοινωνικό πρόσωπό του.
Εκείνη η Ελλάδα που ζηλεύουν όλοι οι άλλοι, όπως συνήθιζα συχνά να ακούω, για τον ήλιο της, για τη διασκέδασή της, για τη ζεστασιά που αποπνέει ο τόπος και οι άνθρωποι, φαντάζει να ανήκει στο μακρινό παρελθόν- και το 2006 είναι πολύ κοντινό! Επειδή όμως δεν θέλω αυτές οι γραμμές που καλωσορίζουν το νέο έτος να είναι τόσο δυσάρεστες και πεσιμιστικές, θα ευχηθώ και εγώ με τη σειρά ένα μόνο: «Το 2007 να μη μοιάσει σε τίποτα το 2006. Κι όταν λέμε να μη μοιάσει, εννοούμε να φροντίσει να είναι πολύ καλύτερο. Και επειδή ο νέος χρόνος είναι μικρός ακόμη, τον συμβουλεύω να παραδειγματιστεί από παλαιότερες χρονιές- αρκετά παλαιότερες, καθώς πιστεύω ακράδαντα στο κάθε πέρσι και καλύτερα!». Καλή Χρονιά!!!
