Πιθανότατα θα διασκεδάσατε βλέποντας τον πρόεδρο Ούγκο Τσάβες της Βενεζουέλας

να λέει για τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του

ΟΗΕ: «Ο διάβολος ήρθε εδώ χθες. Μυρίζει ακόμη θειάφι». Αν δεν διασκεδάσατε με

αυτόν, πρέπει να απολαύσατε το θέαμα του προέδρου του Ιράν Μαχμούντ

Αχμαντινετζάντ να δίνει μαθήματα στους πάντες για τα κακά της αμερικανικής

ισχύος και για το ότι το Ολοκαύτωμα ήταν απλώς ένας μύθος. Τουλάχιστον θα

σκάσατε χαμόγελο όταν ο πρεσβευτής της Κίνας στον ΟΗΕ, ο Ουάνγκ Γκουάνγκια,

προσπαθούσε να μπλοκάρει απόφαση του ΟΗΕ που ζητούσε την ανάπτυξη ειρηνευτικών

στρατευμάτων στο Σουδάν για να σταματήσουν τη γενοκτονία στο Νταρφούρ. Είμαι

σίγουρος ότι η προσπάθειά του δεν είχε καμία σχέση με το γεγονός ότι στην

Εθνική Πετρελαϊκή Εταιρεία της Κίνας ανήκει το 40% της σουδανικής κοινοπραξίας

που αντλεί πάνω από 300.000 βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα από τις σουδανικές

πετρελαιοπηγές.

Το κοινό στοιχείο σε όλες αυτές τις ιστορίες είναι η πιο μεταδοτική

γεωπολιτική νόσος της εποχής: ο πετρο-αυταρχισμός. Καθώς το πετρέλαιο κινείται

σε τιμές 60 και 70 δολαρίων το βαρέλι, αυταρχικοί ηγέτες μπορούν να παραμένουν

στην εξουσία εξαιτίας των τεράστιων πετρελαϊκών κερδών τους και παράλληλα να

χρησιμοποιούν τον πετρελαϊκό πλούτο τους για να δηλητηριάζουν το παγκόσμιο

σύστημα – να το κάνουν να κοιτάζει από την άλλη πλευρά όταν διαπράττεται

γενοκτονία, να αγνοεί τον Ιρανό ηγέτη όταν λέει πως το Ολοκαύτωμα είναι ένας

μύθος ή να ανέχεται έναν κλόουν όπως ο Τσάβες, που χρησιμοποιεί τα πετρελαϊκά

πλούτη της Βενεζουέλας για να προσπαθήσει να επηρεάσει δημοκρατικές εκλογές

στη Λατινική Αμερική.

Αν οι ΗΠΑ δράσουν ώστε η τιμή του πετρελαίου να κατέβει στα 30 δολάρια, ο

Αχμαντινετζάντ θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση και θα πρέπει να στραφεί στον

κόσμο για επενδύσεις. Πιστέψτε με, στα 30 δολάρια το βαρέλι, το Ολοκαύτωμα δεν

θα είναι πλέον μύθος. Αλλά αυτή τη στιγμή ο Τσάβες, ο Αχμαντινετζάντ και όλοι

οι πετρελαιάδες φίλοι τους πιστεύουν ότι η Αμερική είναι αδύναμη. Ο Μπους

φλυαρεί περί διάδοσης της δημοκρατίας και της ελευθερίας, αλλά η Ιστορία θα

θυμάται τα χρόνια του ως τη στιγμή που ο πετρο-αυταρχισμός – και όχι η

ελευθερία και η δημοκρατία – επεκτάθηκε σαν πυρκαγιά χωρίς εκείνος να κάνει

κάτι σοβαρό για να τον σταματήσει.

Τελευταία Νέα