ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ της αντιπαράθεσης σχετικά με τις δηλώσεις του Πάπα για το

Ισλάμ, η Όπερα του Βερολίνου προκαλεί άλλη συζήτηση, αυτή τη φορά για τα όρια

ανάμεσα στην ελεύθερη έκφραση και τις πολυπολιτισμικές ευαισθησίες. Η απόφαση

της γερμανικής όπερας να ακυρώσει την παραγωγή του «Ιδομενέα» του Μότσαρτ για

να μην προκληθούν αντιδράσεις από τους Μουσουλμάνους είναι κατανοητή,

ταυτόχρονα όμως απαιτεί κριτική.

Ο ίδιος ο Μότσαρτ ποτέ δεν ενέταξε στο έργο του αναφορά με κομμένα κεφάλια του

Μωάμεθ, του Ιησού, του Βούδα και του Ποσειδώνα. Προφανώς αυτή η σκηνή είναι

αναχρονισμός στο μυαλό του διευθυντή της παραγωγής, Χανς Νόενφελς, και έρχεται

σε αντίθεση με τη συμφιλίωση μεταξύ Παραδείσου και Γης που σημαδεύει το τέλος

του έργου. Σε αυτό το θέμα διακυβεύονται σημαντικότερα ζητήματα από την

αφοσίωση στον Μότσαρτ, θα ήταν όμως ντροπή αν το πρώτο αδιαμφισβήτητο θεατρικό

έργο του συνθέτη αποκτούσε αμφιλεγόμενο χαρακτήρα εξαιτίας ενός

αποπροσανατολισμένου διευθυντή του 21ου αιώνα.

Τελευταία Νέα