Ομοιοπαθητική με… προσοχή

«Δεν υπήρχε λόγος η κόρη μου να παίρνει αντιβίωση αφού αιτία για το

πρόβλημά της δεν ήταν κάποιο μικρόβιο. Γι’ αυτό και αναζήτησα μια εναλλακτική

μέθοδο θεραπείας». Αν και γιατρός στο ΕΣΥ, η κ. Κωνσταντίνα Κιμπούρη

εμπιστεύθηκε την ομοιοπαθητική για την τετράχρονη κόρη της, η οποία τα

τελευταία δυόμισι χρόνια υπέφερε από συχνές αμυγδαλίτιδες χωρίς μικροβιακή

αιτιολογία.

«Το πρώτο διάστημα έπαιρνε αντιβιοτικά χωρίς να βελτιώνεται η κατάσταση.

Κατάλαβα λοιπόν ότι η κλασική ιατρική δεν είχε κάτι να της προσφέρει» λέει στα

«ΝΕΑ» η δερματολόγος κ. Κιμπούρη, που κατά καιρούς ακούει αρνητικές απόψεις

για τη συγκεκριμένη μέθοδο από συναδέλφους της γιατρούς. «Νομίζω ότι το

ιδανικό είναι να συνδυάζονται οι εναλλακτικές μέθοδοι με την κλασική ιατρική,

αφού μπορούν να αλληλοσυμπληρώνονται».

Όλο και περισσότεροι Έλληνες στρέφονται σε εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους

όπως η ομοιοπαθητική: υπολογίζεται ότι 35% των κατοίκων του Λεκανοπεδίου έχουν

επισκεφθεί κάποιον ομοιοπαθητικό γιατρό, ενώ πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι

περισσότεροι του ενός στους δέκα Έλληνες καρκινοπαθείς έχουν καταφύγει σε

εναλλακτικές θεραπείες.

Η βασική αρχή. Στη χώρα μας εφαρμόζεται η κλασική ομοιοπαθητική: «Βασική

αρχή της είναι η χορήγηση ενός φαρμάκου για κάθε ασθενή και όχι για κάθε

ασθένεια. Κι αυτό γιατί το ομοιοπαθητικό φάρμακο διεγείρει τη νευροορμονική

αντίδραση του οργανισμού, με στόχο να κινητοποιήσει τη φυσική του άμυνα. Με

άλλα λόγια, πέντε άνθρωποι με την ίδια νόσο θα πάρουν πέντε διαφορετικά

ομοιοπαθητικά φάρμακα, ενώ δύο ασθενείς με διαφορετικό πρόβλημα μπορεί να

θεραπευτούν με το ίδιο σκεύασμα» εξηγεί ο κ. Σπύρος Κυβέλλος, γιατρός

ομοιοπαθητικής, γενικός γραμματέας Έρευνας στη Διεθνή Ακαδημία Κλασικής

Ομοιοπαθητικής, η οποία ιδρύθηκε από τον καθηγητή Γ. Βυθούλκα.

Σύμφωνα με τους ομοιοπαθητικούς γιατρούς, η μέθοδος μπορεί να έχει

αποτελέσματα σε μια σειρά από παθήσεις όπως λοιμώξεις (πρωτογενείς αλλά κυρίως

στις υποτροπές τους), ορμονικές διαταραχές (γυναικολογικές, αλλά και του

θυρεοειδούς), δερματικές παθήσεις, νευρολογικές διαταραχές όπως οι ημικρανίες,

γαστρεντερολογικά προβλήματα, αλλεργίες, αυτοάνοσες παθήσεις (μπορεί να

«φρενάρει» την εξέλιξη της νόσου), καθώς και να συμβάλει στην αντιμετώπιση του

χρόνιου πόνου. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Κυβέλλος, «η ομοιοπαθητική

σταματά εκεί που αρχίζουν τα προβλήματα που σχετίζονται με παθολογοανατομική

βλάβη στον οργανισμό». Έτσι, η ομοιοπαθητική δεν μπορεί να συμβάλει στη

θεραπεία του καρκίνου, διαφόρων ηπατικών βλαβών ή των καρδιακών παθήσεων.

Μόνο ένα νοσοκομείο. Η ομοιοπαθητική ιατρική έχει «μπει» σε ένα μόνο

δημόσιο νοσοκομείο: στο Ιατρείο Κεφαλαλγίας της Νευρολογικής Κλινικής στο

Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών. «Το συγκεκριμένο Ιατρείο δημιουργήθηκε για

τη σφαιρική αντιμετώπιση όλων των μορφών κεφαλαλγίας. Στο πλαίσιο αυτό έπρεπε

να περιλαμβάνει όλες τις δυνατές θεραπευτικές μεθόδους, αφού κάποιες μορφές

κεφαλαλγίας δεν μπορούν να ελεγχθούν με φάρμακα ή άλλες κλασικές ιατρικές

παρεμβάσεις. Με την ένταξη της ομοιοπαθητικής, κάποιοι ασθενείς έχουν

βοηθηθεί» αναφέρει η νευρολόγος κ. Κλημεντίνη Καραγεωργίου, διευθύντρια στην

κλινική του Κρατικού Αθηνών. Η ίδια υπηρετεί την «κλασική ιατρική» εδώ και

πολλά χρόνια, αλλά – όπως λέει – θα επέλεγε την ομοιοπαθητική και για τον

εαυτό της «αν το πρόβλημα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με αυτόν τον τρόπο».

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα, οκτώ στους δέκα ασθενείς με

ημικρανία ανέφεραν μείωση των κρίσεων ακολουθώντας ομοιοπαθητική αγωγή, ενώ σε

ποσοστό 74% μειώθηκε και η σοβαρότητα των κρίσεων ημικρανίας.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ

Και γιατροί… «μαϊμούδες»!

Περιπτώσεις ομοιοπαθητικών «μαϊμού» έχουν καταγραφεί και στη χώρα μας. Για την

αποφυγή επικίνδυνων καταστάσεων οι πολίτες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα

προσεκτικοί στην επιλογή ομοιοπαθητικού γιατρού. Πιστοποίηση των γιατρών που

μπορούν να ασκήσουν την ομοιοπαθητική παρέχει η Ελληνική Εταιρεία

Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, ενώ ήδη έχει αρχίσει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου διετές

πρόγραμμα εκπαίδευσης γιατρών, οδοντιάτρων και φαρμακοποιών στην ομοιοπαθητική.

Αντιδράσεις στη Βρετανία

Αντιδράσεις προκάλεσε η πρόσφατη απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης, σύμφωνα με

την οποία τα ομοιοπαθητικά φάρμακα θα κυκλοφορούν στη χώρα σε συσκευασίες όπου

θα αναγράφονται οι παθήσεις για τις οποίες προορίζονται. Γιατροί και άλλοι

επιστήμονες στην Αγγλία θεώρησαν την απόφαση αυτή ως το «πράσινο φως» για τη

νόμιμη διάθεση σκευασμάτων αμφίβολης ποιότητας και αποτελεσματικότητας. Όπως

αναφέρει ο κ. Κυβέλλος, «τα φάρμακα που χρησιμοποιεί η κλασική ομοιοπαθητική

αφορούν σύνολο των συμπτωμάτων σε σωματικό και ψυχοδιανοητικό επίπεδο και όχι

μόνο την παθολογία της νόσου. Επομένως, η αναγραφή ενδείξεων στα κλασικά

ομοιοπαθητικά σκευάσματα θα οδηγήσει στη μηχανιστική άσκηση ομοιοπαθητικής, η

οποία αποδεδειγμένα δεν έχει σοβαρά θεραπευτικά αποτελέσματα».

Στη χώρα μας διατίθενται 3.500 ομοιοπαθητικά φάρμακα τα οποία πωλούνται σε

διάφορα φαρμακεία. Για την παρασκευή των φαρμάκων αυτών χρησιμοποιούνται υλικά

φυτικής και ορυκτής προέλευσης.